Headlines News :

காணொளி

ஜனாதிபதி விருது

ஜனாதிபதி விருது
நமது மலையகத்துக்கு

சுவடி

இலங்கையில் கோவிட்19 தொற்றி இறந்தவர்களை எரிப்பதை எதிர்த்து பெண்கள் சந்திப்பின் அறிக்கை

இலங்கையில் கோவிட்19 தொற்றுதலுக்கு உள்ளாகி இறந்த உடல்களைப் பலவந்தமாக எரிப்பது குறித்து பெண்கள் சந்திப்பின் அறிக்கை

இலங்கையில் சிறுபான்மை மதங்களின் உரிமைகளை மறுத்து, கோவிட்-19 பெருந்தொற்றுக்குள்ளாகி அல்லது தொற்றுக்குள்ளாகியதாகக் கருதப்பட்டு மரணிக்கும்உடல்களை எரிக்கும் பேரினவாத அரசின் மனிதநேயமற்ற செயலை, ‘பெண்கள் சந்திப்பு’வன்மையாகக் கண்டிக்கிறது.

முஸ்லிம் மக்களின் மத நம்பிக்கையை மீறி பலவந்தமாக அவர்களின் ஜனாஸாக்கள் எரியூட்டப்படுவதை எதிர்த்து நாடளாவிய ரீதியில் முன்னெடுக்கப்படும் வெள்ளைத்துணிகளைக் கட்டி (கஃபான் (Kafan)) அடையாளப் போராட்டத்தில் நாமும் இணைந்து எமது பூரணஆதரவை வழங்குகிறோம்.

கோவிட்-19 பெருந்தொற்றுக்குள்ளாகி அல்லது தொற்றுக்குள்ளாகியதாகக் கருதப்பட்டு இறக்கும் மதச்சிறுபான்மையினரின் உடல்கள் அவர்களின் மத நம்பிக்கைகளுக்கு மாறாக, புதைக்கவிடாது பலவந்தமாக எரிக்கப்படுவது, இலங்கை அரசினால் சிறுபான்மை மதங்கள் மீது திட்டமிட்டமுறையில் நடத்தப்படும் மனிதவுரிமை மீறலே. 

இதுவரை இறந்தவர்களின் மொத்தத் தொகையில் எண்பதிற்கு மேற்பட்ட முஸ்லிம்களின் உடல்கள் பலவந்தமாக எரிக்கப்பட்டுள்ளன. பிறந்து சிலநாட்களில் மரணமான இரு குழந்தைகளின் உடல்கள் அவர்களின் பெற்றோரின் ஒப்புதலின்றி எரிக்கப்பட்டிருப்பது அம்மக்கள் மத்தியில் பெருந்துயரையும் பீதியையும் ஏற்படுத்தியுள்ளது.

உலக சுகாதார அமைப்பான WHO மற்றும் சர்வதேசஅமைப்பான Centres for Disease Control and Prevention வெளியிட்டுள்ள வழிகாட்டிகளில் (Standard Operating Procedure in disposing dead bodies) ,கோவிட் தொற்றுக்குள்ளாகி இறக்கும் உடல்களை எரிக்கவோ அல்லது புதைக்கவோ முடியுமெனஅறிவுறுத்துவதோடு, வரையறுக்கப்பட்டிருக்கும் சுகாதார விதிமுறைகளைப் பின்பற்றி இறந்தவர்களின் உறவினர்கள் மரணச் சடங்குகளை மேற்கொள்ளலாமெனவும், இறந்த உடலின் மூலமாக நோய் பரவுவதற்கான வாய்ப்புகள் இல்லையெனவும் உறுதிப்படுத்துகின்றன. 

இவற்றை உதாசீனப்படுத்தி எந்தவித விஞ்ஞானபூர்வமான ஆதாரமுமின்றி உடல்கள் எரிக்கப்படுவது, இலங்கைப் பேரினவாத அரசின் முஸ்லிம் மக்களுக்கெதிரான இனவாத அரசியலையே புலப்படுத்துகிறது.

 சர்வதேச மனிதவுரிமை நிறுவனங்களும், ஐக்கிய நாடுகளின் ஸ்தாபனத்தின் வதிவிடப் பிரதிநிதியும்(Resident Coordinator ), மதச்சுதந்திரம், கலாசாரம் சார்ந்த விசேட நிபுணர்களும்(special Rapporteur) இலங்கை அரசினால் விஞ்ஞான நம்பகத்தன்மையின்றி பலவந்தமாக உடல்கள் எரியூட்டப்படுவதை, சிறுபான்மையினத்தவருக்கு எதிரான அடிப்படை மனிதவுரிமை மீறலெனச் சுட்டிக்காட்டியுள்ளன. 

இறந்த உடல்களை புதைக்கும் தமது அடிப்படை உரிமையைக் கோரித் தாக்கல் செய்யப்பட்ட பதினொரு மனுக்களையும் இலங்கை உச்ச நீதிமன்றம் தகுந்த காரணங்களின்றி நிராகரித்துள்ளது. 

இலங்கையில் சமீபகால நடவடிக்கைகளிலிருந்து நோக்கும் போது, நீதித்துறை துரிதமாக அரசியல்மயப்படுத்தப்பட்டுக் கொண்டிருப்பதற்குச் சாட்சியமாக விளங்குகிறது.

இலங்கை அரசியல் அமைப்பின் பிரகாரம்,பௌத்த மதத்திற்கு முன்னுரிமை கொடுக்கப்படவேண்டுமென்று வலியுறுத்தப்பட்டிருப்பது போலவே,ஏனைய மதங்களுக்கும் மதிப்பளிக்கவேண்டுமெனக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. 

எனினும், இலங்கை அரசின் இவ்விதமான இனவாதஅரசியற்கொள்கைச் செயற்பாடுகள், பல்லினங்கள் வாழும் ஒரு நாட்டில் இனங்களுக்கிடையிலான நல்லுறவிற்குப் பாதகம் விளைவிக்கின்றன. 

இந்தப் பெருந்தொற்றுக் காலத்தில் அரசு தனது நாட்டில் வாழும் சிறுபான்மையினத்தவரின் அடிப்படைஉரிமைகளுக்கு மதிப்பளிக்காமல், அவர்களை அநாதரவாகக் கைவிட்டுள்ளது. 

தமது உறவினர்களின் இறப்பிற்குப் பின், தங்களது மதநம்பிக்கைகளுக்கு இணங்க இறுதிக் கடமைகளைச் செய்யமுடியாமல் தவிக்கும் எமது சகோதரர்களின் துயரில் நாமும் பங்கேற்போம்.

• இலங்கையில் வாழும் சிறுபான்மையினத்தவரின் மதச்சடங்குகளுக்கான உரிமைகளை அவர்களுக்கு வழங்கி, இறந்த உடல்களைப் புதைப்பதற்கு அனுமதிக்கும்படி இலங்கை அரசைக்கோருகிறோம்.

• சிறுபான்மை இனமக்களை ஒடுக்குமுறைக்குள்ளாக்கும் நடவடிக்கைகள் மூலம் அவர்களைப் புறக்கணித்து, தனிமைப்படுத்தாமல் அவர்களின மனிதவுரிமைகளுக்குப் பாரபட்சமின்றி மதிப்பளிக்கும்படி இலங்கை அரசைக் கோருகிறோம். 

சிங்களம், தமிழ், மலையகத்தமிழ்,முஸ்லிம், பறங்கியர், மலே என்ற பல்லின இலங்கையரான நாம் ஒருநாட்டின் குடிமக்களாக ஒருவர் வலியை ஒருவர் உணர்ந்து, ஒற்றுமையாக சக இனத்தவர் மீதானஅடக்குமுறைக்கு எதிராகக் குரல் கொடுப்போம்.

பெண்கள் சந்திப்பு

புதிய அரசியலமைப்பு திருத்தமும் மலையக தேசியமும் - அருள்கார்க்கி

இலங்கையில் கடைசியாக 1978 ஆம் ஆண்டு உருவாக்கப்பட்ட அரசியல் யாப்பு இன்று பலரும் இதையொரு யாப்பாக ஏற்றுக் கொள்ளாமல் இதனை ஒரு மாத சஞ்சிகையாகக் கருதுகின்றனர். இதற்கான முக்கிய காரணம் இந்த யாப்பின் மீது 20 திருத்தங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டமையே. அதில் முக்கியமாக 20 ஆம் திருத்தத்திற்கு மக்களால் தெரிவுசெய்யப்பட்ட பாராளுமன்ற அங்கத்தவர்கள் இந்த நாட்டின் ஜனநாயகத்திற்கு எதிராக சர்வாதிகார ஆட்சிமுறைமைக்கு ஆதரவாக வாக்களித்தமையே. அப்படியானால் பாராளுமன்ற அங்கத்தவர்கள் உண்மையாக மக்களுக்கான சேவை நோக்கில் செயற்படுகின்றனரா அல்லது தமது சுயநலம், பணம், அதிகாரம், பதவி என்பவற்றை தக்கவைத்துக் கொள்வதற்காக செயற்படுகிறார்களா என்பது எம் முன்னே எழும் வினா.

அத்தோடு குற்றம் செய்தவர்கள், ஊழல் புரிந்தவர்கள், வன்முறையில் ஈடுபட்டவர்கள், அதிகாரத்தை து~;பிரயோகம் செய்தவர்கள் போன்றோர் பாராளுமன்றத்தில் அங்கத்தவர்காளாக இருப்பது இந்த நாட்டிற்கு மிகவும் வெட்கக் கேடானதொரு விடயமாகும். ஆனால் இனிவரும் காலங்களில் பாராளுமன்றத்திற்கு தெரிவுசெய்யப்படுபவர்கள் படித்தவர்களாகவும் சுயநலமற்றவர்களாகவும் அதேவேளை எல்லா சமூகத்தினரையும் இணைத்துக்கொண்டு செயற்படக்கூடிய தொண்டர்களாக இருக்க வேண்டும். அவர்களுக்கு பாரிய சம்பளம், ஓய்வூதியம், விசேட சலுகைகள் என்பன மறுக்கப்பட வேண்டும். அவர்களுடைய அமைச்சில் அவர்களின் உறவினர்கள் எவரும் நிர்வாக சேவையில் அமர்த்துதலை தடைசெய்ய வேண்டும். அத்தோடு அவர்களின் தேர்தல் கால பிரசார நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட்டவர்களுக்கு பொதுத் துறையில் வேலைவாய்ப்பை ஏற்படுத்திக் கொடுப்பது மறைமுகமாக பொதுமக்களாகிய எமது வரிப்பணத்தை மேலும் மேலும் அதிகரிப்பதாவே அமையும். இதனால் இன்று 17 பேருக்கு 01 பொதுத்துறை சேவையாளர் என்ற நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டுள்ளது. 

அதாவது 2005ஆம் ஆண்டு ஐந்து இலட்சமாக இருந்த பொதுத்துறை இன்று பதினைந்து இலட்சமாக அதிகரித்திருக்கின்றது. உ-ம் இலங்கை போக்குவரத்து சபையை எடுத்துக் கொண்டால் ஒரு பஸ்வண்டிக்கு 07 ஊழியர்கள் என்ற விதத்தில் காணப்படுகின்றனர். இலங்கை மீன்பிடித் துறைமுகக் கூட்டுத்தாபணம் 2009ஆம் ஆண்டு 800 ஊழியர்களை மட்டுமே கொண்டிருந்ததோடு அதில் எந்தவிதமான விருத்திகளையும் மேற்கொள்ளாது 2015ஆம் ஆண்டு 1800 ஊழியர்களாக அதிகரிக்கப்பட்டது. இதனால் பொதுத்துறை நிர்வாகம் மிகவும் நட்டத்தில் இயங்குவதாக பொதுத்துறை நிர்வாகத்தின் அறிக்கை செய்தி வெளியிட்டிருக்கின்றது. எமது நாட்டின் பொருளாதாரத்தை வலுப்படுத்த வேண்டுமென்றால் இவ்வாறான குறைகள் களையப்படல் வேண்டும். 

ஆங்கிலேயர் 1815ஆம் முழு இலங்கையையும் கைப்பற்றியதன் பின்னர் தனித்தனி இராச்சியங்களாக இருந்த இந்நாட்டில் தங்களுடைய நிர்வாக அபிலாஷைகளுக்காக 1833ஆம் ஆண்டு ஒன்றாக்கினர். இதுவே இன்றைய எமது நாட்டினுடைய பிரச்சினைக்கு முக்கிய காரணமாக அமைந்துள்ளது. 

இதைவிடவும் மோசமான செயற்பாடு 1824ஆம் ஆண்டுக்குப் பின் இந்நாட்டில் தங்களுடைய அபிலாஷைகளை நிறைவேற்றக்கூடிய மக்கள் தொகை இல்லாத காரணத்தால் அவர்களின் ஆட்சியில் இருந்த இன்றைய இந்தியா, பாக்கிஸ்தான், பங்களாதேஸ் போன்ற நாடுகளில் இருந்து தங்களுடைய பணப்பயிர்ச்செய்கை, நகர சுத்திகரிப்பு, புகைவண்டிப் பாதையமைத்தல், துறைமுகம் அமைத்தல் மற்றும் புதிய பாதைகள் அமைத்தல் போன்ற தங்களின் வியாபார நோக்கங்களுக்காக அரை அடிமைகளாக மக்களை இறக்குமதி செய்தனர். ஆனால் சுதந்திரம் கொடுத்தபொழுது பெரும்பான்மை இன அரசியல் தலைவர்களிடம் கையளித்த பின் இந்த மக்களுடைய பிரஜாவுரிமை குறித்த பிரச்சினை 1927ஆம் ஆண்டு தொடக்கம் 2003 ஆம் ஆண்டு வரை இழுபறியாய் இருந்தது. இதற்கு ஆங்கிலேயரும் பொறுப்பாவர். ஏனெனில் சோல்n;பறி யாப்பில் பிரஜாவுரிமை பற்றிய சரத்துக்கள் உள்ளடக்கப்படாமையாகும். 

1972ம் ஆண்டு யாப்பும், 1978ம் ஆண்டு யாப்பும் பெரும்பான்மை அரசியல்வாதிகளால் உருவாக்கப்பட்டு சிறுபான்மையினர் அதற்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்தும் அவர்கள் அந்த எதிர்ப்பை மீறி பெரும்பான்மை அரசியல்வாதிகளால் அங்கீகரிக்கப்பட்டது. அதே நிலைமை புதிய யாப்பில் உருவாகாமல் இருக்க சகல மக்களுடைய கருத்துக்களையும் கேட்டறிவது மிகவும் முக்கியமானதாகும். யாப்பு என்பது ஒரு நாட்டின் இதயத்துடிப்பு. இந்த யாப்பு சரியாக அமைக்கப்பட்டால்தான் நாட்டில் இனவாதம் வன்செயல்கள், தொடராமல் நாட்டினுடைய எதிர்கால சமூக அரசியல் பொருளாதாரத்தை கட்டியெழுப்ப முடியும். எமது நாடு வறிய நாடல்ல. ஆனால் சுதந்திரம் அடைந்த நிலையிலும் பார்க்க இன்று ஏனைய நாடுகளையும் விட பின்தள்ளப்பட்டுள்ளோம். இதற்கு காரணம் எமது நாட்டினுடைய கொள்கைகளும் செயற்பாடுகளும்தான். இந்த நிலை தொடராமல் இருக்க புதிய யாப்பு எல்லா இன மக்களுடைய அபிலாசைகளையும் நிறைவேற்றக் கூடியதாகவும், யாப்பில் கூறப்பட்டவை நடைமுறைப்படுத்தக் கூடியதாகவும் இருக்க வேண்டும். அந்தவகையில் மலையக தேசியத்தை அரசியலமைப்பு ரீதியாக மீள நிறுவுவதற்கு பின்வரும் ஏற்பாடுகள் மற்றும் திருத்தங்கள் உள்வாங்கப்பட வேண்டும்.

01. தேசிய இன அடையாளம் 

  • இந்திய வம்சாவளி மக்களை அரசியல் யாப்பு ரீதியாக மலையக தமிழர் என்ற பெயரில் அங்கீகாரம் வழங்க வேண்டும். அத்துடன் இச்சமூகத்தை வம்சாவளி பிரஜைகளாக ஏற்று கொள்வதுடன் இம்மக்களுக்காக பிரித்தானியரால் உருவாக்கப்பட்டு இன்றுவரை நடைமுறையிலுள்ள ஐனெயைn ழுசனiயெசல டுழற இல்லாதொழிக்கப்பட வேண்டும்.
  • சகல இனங்களும் தேசிய இனங்களாக அங்கீகரிக்கப்பட வேண்டும்.
  • இந்நாட்டில் பிறந்த ஒவ்வொருவரையும் இந்நாட்டின் வம்சாவளிப் பிரஜைகளாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட வேண்டும்.
  • அண்மைக் காலமாக மலையகத் தமிழர் என்ற பதம் பாவிக்கப்பட்டு வருகின்றதொரு சூழலில் அதனை அநேகரும் ஏற்றுக்கொண்டுள்ளனர். எனவே அந்தப் பதம் யாப்பினூடாக அங்கீகரிக்கப்பட வேண்டும்.

02. மொழி உரிமை

இலங்கையில் தொடர்ச்சியாக மொழி பிரச்சினைகள் இருப்பதன் காரணமாக இலங்கை அரசியல் யாப்பில் சிங்களம், தமிழ் ஆகிய மொழிகள் அரசகரும மொழிகளாக  அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளன.  ஆகவே நாம் முன்மொழிவது ஆங்கிலத்தை கரும மொழியாக (றுழுசுமுஐNபு டுயுNபுருயுபுநு) கொண்டு வருவதனூடாக சிங்களமும் தமிழும் நடைமுறை மொழிகளாக இருப்பின் மொழி ரீதியான பிரச்சினைக்கு தீர்வு காணலாம். அரச சுற்று நிரூபங்கள், தேசிய அடையாள அட்டை, பிறப்புச் சான்றிதழ், மரணச் சான்றிதழ் மற்றும் விவாகச் சான்றிதழ் என்பன மும்மொழிகளிலும் இருத்தல் வேண்டும். கடந்த அரசாங்கத்தில் 44 பிரதேச செயலகப் பிரிவுகளை இருமொழி பிரதேச செயலகங்களாக பிரகடனப்படுத்தியுள்ளார். இதனை முறையாக அமுலாக்குவதற்கு தமிழ் உத்தியோகஸ்தர்கள் நியமிக்கப்பட வேண்டும். 

03. மலையக தமிழருக்கான ஒதுக்கீட்டு முறைமை

இலங்கையில் 200 வருடங்களாக இச்சமூகம் வாழ்ந்து வருகின்றது. ஆனால் இன்று வரையிலும் முழுமையான தேசிய நீரோட்டத்தில் இச்சமூகம்  இணைக்கப்படாமை கவலைக்குரிய விடயமாகும். இதனால் குறிப்பிடப்பட்ட காலங்களுக்கு தொழில் வாய்ப்புகளின்போது விசேட ஒதுக்கீட்டு முறைமைகளை பின்வரும் விடயங்களில் நடைமுறைபடுத்தப்பட வேண்டும். சிறுபான்மை மக்களுக்கு எல்லா மட்டத்திலும் ஆகக் குறைந்தது 30 சதவீதம் ஒதுக்கப்பட வேண்டும். பிரதிநிதித்துவ அரசியல்,  அரச தொழில், நிதி, பொருளாதாரம், உட்கட்டமைப்பு, அபிவிருத்தி என்பவை பிரதானமானவையாகும். 

04. மத சார்பற்ற அரசு

அரசு குறிப்பிட்ட மதத்தை முன்னுரிமைப்படுத்தி யாப்பு ரீதியாக வழங்கப்பட்டுள்ள அதிகாரங்களை மாற்றி அனைத்து மதத்திற்கும் சமனான அந்தஸ்;து வழங்கக் கூடியதான மத சார்பற்ற அரசு என யாப்பில் குறிப்பிடப்பட வேண்டியதுடன் அனைத்து மதங்களுக்கும் சமனான அந்தஸ்;து வழங்க வேண்டும். எமது நாடு ஏனைய நாடுகளைப்போல (இந்தியா, நேபாளம்) மதச் சார்பற்ற நாடாக மாறவேண்டும். அதேநேரம் எல்லா சமயமும் சமத்துவமாக கணிக்கப்பட வேண்டும் அரசு எந்தவொரு சமய நடைமுறையிலும் கைவைக்கக்கூடாது. ஆனால் எல்லா சமயங்களும் இந்நாட்டின் சட்டங்களை மதித்து நடக்க வேண்டும். அதனை மீறும்பொழுது சட்ட நடவடிக்கைகள் மேற்கொள்ளப்பட வேண்டும். 

05. அதிகார பகிர்வு

1972ம் ஆண்டு யாப்பில் உருவாக்கப்பட்ட ஒற்றையாட்சி முறை மாற்றப்பட்டு அதிகாரப் பரவலாக்கல் மூலம் விசேடமாக சமூகத்தில் கீழ்மட்டத்தில் காணப்படும் மலையகத் தமிழ் மக்களும் ஏனைய சமூகத்தவர்போல வாழ்வதற்கான சம வாய்ப்புகள் உருவாக்கப்பட வேண்டும். நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட பாராளுமன்றம் அமைக்கப்படுவதுடன் பாராளுமன்றத்திற்கு வகைக் கூறக் கூடிய ஜனாதிபதி முறையை அறிமுகப்படுத்த வேண்டும். அதேபோல் தேர்தலில் தோல்வியுற்ற ஒருவரை தேசிய பட்டியலில் இணைத்துகொள்வது அவருக்கு அமைச்சு பதவிகள் கொடுப்பது போன்றவை மக்களது இறைமையை உதாசினப்படுத்துவது ஆகும்.

மலையக தமிழருக்கு தேசிய பட்டியலில் இடம் ஒதுக்கப்படுவது அவசியம் என்பதுடன் பெண்களுக்கும் ஒதுக்கீட்டு இடம் வழங்கப்படல் வேண்டும். சிறுபான்மை மக்களுக்கான சட்டவாக்கம் - யாப்பில் குறிப்பிடபட்டுள்ள சிறுபான்மை மக்கள் தொடர்பான விடயங்களில் மாற்றங்கள் திருத்தங்கள் வரும்போது சிறுபான்மை மக்களின் கருத்துக்களை கருத்தில் கொண்டு மாற்றம் செய்யப்பட வேண்டும். அதேபோல் மலையக மக்களுக்கான அதிகாரப்பகிர்வு என்ற விடயம் அம்மக்களின் éர்வீக வாழிடம் மற்றும் இன விகிதாசாரம் என்பவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்டு தீர்மானிக்கப்பட வேண்டும்.

அரசு 

இச்சிறிய நாட்டிற்கு 4 தேர்தல்கள் தேவையா? 225 பாராளுமன்ற அங்கத்தவர்கள் தேவையா? அமைச்சரவையில் ஆகக்கூடியது 25 அமைச்சர்களும், 25 பிரதி அமைச்சர்களும்தான் உள்ளடங்க வேண்டும். அமைச்சர்கள் (அமைச்சர்கள், பிரதி அமைச்சர்கள், இராஜாங்க அமைச்சர்கள்) கூடுவதால் வரிச்சுமையும் அரச செலவீனமும் மக்களின் மீது  சுமத்தப்படுகின்றது. அரசியல்வாதிகளுக்கு ஓய்வூதியம் கொடுப்பதாக இருந்தால் அது 60 வயதிற்கு பிறகு ஒரு சாதாரண அளவில் கொடுக்கப்பட வேண்டும். அரசியல்வாதிகள் யாராவது தேர்தலுக்குப் பின் கட்சி மாறினால் அதனால் தன்னுடைய பாராளுமன்ற அங்கத்துவத்தை இழக்கவேண்டும். மேலும் கடந்த காலங்களில் நடைபெற்ற பாராளுமன்றத் தேர்தல்களில் வெஸ்ட் மினிஸ்டர் முறையிலும், விகிதாசாரப் பிரதிநிதித்துவ முறையிலும் சிறுபான்மையினர் 20 சதவீதங்கூட அடையவில்லை. அவர்களுடைய பிரதிநிதித்துவம் 30 வீதமாக உயர்த்தப்பட்டு அதில் பெண்களின் வீதம் 25 ஆகக் காணப்படுவதை உறுதிசெய்ய வேண்டும்.

மாகாண சபைகளுக்கு முழுமையான அதிகாரம் கொடுக்கப்பட வேண்டும். விசேடமாக காணி பொலிஸ் அதிகாரங்கள் 13 வது அரசியலமைப்பு திருத்தத்திற்குட்பட்டும் சிறுபான்மையினரின் சமகால தேவைகளை கவனத்திற் கொண்டும் மாகாண சபை முறைமை வலுப்படுத்தப்பட வேண்டும். சிறுபான்மையினருக்கு எதிராக கொண்டுவரப்படும் சட்டங்கள் தடுத்து நிறுத்தப்பட வேண்டும். இவர்களுக்கான ஒரு பாதுகாப்பு வலை உருவாக்கப்பட வேண்டும். சோல்பரி அரசியல் திட்டத்தில் இத்தகைய ஒரு முறை காணப்பட்டது.செனட் சபையொன்று உருவாக்கப்பட வேண்டும். அதில் 51 வீதம் சிறுபான்மை மக்களை கொண்டிருக்க வேண்டும்.

தொழிலின் நிமித்தம் வெளிநாடுகளில் வாழும் இலங்கை வாக்குரிமை பெற்றவர்களுக்கு வாக்களிக்கும் வாய்ப்பை ஏற்படுத்த வேண்டும்.புதிய அரசியலமைப்புச் சீர்த்திருத்தம் குடியரசுக் கோட்பாடுகள், மதச்சார்பின்மை, அரசியல் பன்மைத்துவம், அரசியலமைப்பின் உயர் ஆதிக்கம், சட்டத்தின் ஆதிபத்தியம், அதிகாரப் பங்கீடு, என்னும் கோட்பாடுகள் உருவாக்கப்பட வேண்டும். அரசியலமைப்பு ரீதியிலான உரிமைகள், நல்லாட்சி, பன்மைத்துவம் மற்றும் அதிகாரப் பகிர்வு தொடர்பான உரிய சட்டரீதியான பாதுகாப்புடன்,சட்டவாக்கச் சபைக்கு நிறைவேற்றுத்துறையின் அரசியல் வகைப்பொறுப்பை உறுதிசெய்யும் முழுமையான வெஸ்ட் மினிஸ்டர் முறைக்கு மீண்டும் செல்ல வேண்டும்.

பன்மைத்துவ சமூகத்தில் சரியான ஜனநாயகப் பிரதிநிதித்துவத்திற்கு, மிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்த அனைத்தையும் உள்ளடக்குகின்ற விகிதாசாரப்பிரதிநிதித்துவ முறையை பாதுகாக்கின்ற அதேசமயம் தொகுதிவாரியான தேர்தல் முறையின் நல்லம்சங்களை ஒன்றிணைக்கும், கலப்பு பிரதிநிதித்துவ விகிதாசார முறையை அமுல்படுத்துவது அவசியம். நீதிமன்றம் அரசியலமைப்பின் உயர் ஆதிக்கத்தன்மை பற்;றிய அடிப்படைக்கோட்பாட்டின் பொறுப்பான அதியுயர் நிறுவனம் ஆக வேண்டும். பௌதீக அலகுகளுக்கிடையே கூட்டுறவைப் போதிக்கும் சட்டவாக்க ரீதியிலான ஆழ்ந்தாராய்வை அதிகரிக்கும் இரண்டாவது சபையை உருவாக்கி இதற்கு உறுப்பினர்களாக அரசியலமைப்பு சபைமூலம் நியமிக்கப்படக்கூடியதும், மாகாண நிதியச்சட்டவாக்க சபைகளில் இருந்தும் தெரிவுசெய்யப்படும் உயர்ந்த ஆற்றல்களைக் கொண்டவர்களாக அமைய வேண்டும். மேலும் சட்டவாக்க சீர்த்திருத்தங்கள், பயங்கரவாதத் தடைச்சட்டம் நீக்கப்பட்டு அதற்கு பதிலீடான தேசிய பாதுகாப்புச் சட்டம் என்பன உருவாக்கப்பட வேண்டும்.

அரச கடன்

அரசாங்கம் வெளிநாடுகளில் கடன் பெறும் போது நாட்டின் வருமானத்திற்கு ஏற்ப பெறப்படும் கடன் பாராளுமன்ற அங்கீகாரத்தை பெற்றதன் பின்னர் கடன் பெறப்படுதல் வேண்டும். ஏனெனில் 2012ஆம் ஆண்டு மட்டும் வெளிநாட்டு படுகடன் 3709 மில்லியன் அமெரிக்க டொலர்களாகும். இதனால் ஒவ்வொரு தனிநபரும் சுமார் ஐந்து இலட்சத்துக்கும் மேலான கடனாளியாக்கப்பட்டுள்ளனர். இவ்வாறான கொள்கைகள் வறுமையை வளர்க்குமே ஒழிய ஒருபோதும் குறைக்காது. 

மனிதவுரிமை மீறல் வழக்குகள்

இலங்கை கைச்சாத்திட்ட ஐ.நா சமவாய்ப்புகள் யாவும் அடிப்படை உரிமையில் சேர்க்கப்பட வேண்டும். இதில் சிறுபான்மையினர் தொடர்பில் சட்டங்கள் உருவாக்கப்பட்டால் அவர்களின் கருத்துக்களும் கேட்டறியப்படல் வேண்டும். தற்போதைய நிலையில் மனித உரிமை மீறலுக்கு உட்பட்ட ஒருவர் உயர் நீதிமன்றத்திலே வழக்குத் தாக்கல் செய்யப்பட வேண்டும். இது சாதாரண குடிமகனுக்கு செய்ய முடியாதுள்ளதால் புதிய யாப்பில் மாவட்;ட நீதிமன்றங்களில் வழக்குத் தொடர வாய்ப்பளிக்கப்பட வேண்டும்.

கல்வி

அரசு சர்வதேச பாடசாலைகளையும் தனியார் பாடசாலைகளையும் தனது கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொணர்ந்து அவற்றை நெறிப்படுத்த வேண்டும். தொட்டிலில் தொடங்கி தொழில் வரையிலும் ஒவ்வொரு பிள்ளைகளும் சரியான, முறையான கல்வியைக் கற்கக்கூடிய நிலை உருவாக்கப்பட வேண்டும்.  விசேடமாக மலையகத்தில் அமைந்துள்ள சகல தோட்டங்களிலும் அதன் பிரிவுகளிலும் முறையான முன்பள்ளிகள் அமைக்கப்பட வேண்டியதோடு அவை பிரதேச சபைக்குள் உள்வாங்கப்பட வேண்டும். இலங்கையின் உயர்கல்வியை வலுபடுத்த ஒவ்வொரு மாவட்டத்திலும் ஒரு பல்கலைக்கழகம் உருவாக்கப்பட வேண்டும். விசேடமாக மலையக மாணவர்கள் சந்திக்கும் வெட்டுப்புள்ளி குறித்த பிரச்சினைகளுக்கு அவர்களை ஏனைய சமூகத்துடன் ஒப்பிடாது வெட்டுப்புள்ளிகள் மீதான விசேட சலுகை வழங்கப்பட வேண்டும். இன்றைய நாட்களில் இலவசமாக வழங்கப்படும் பாடப்புத்தகங்கள் யாவும் சிங்கள மொழிகளில் தயாரிக்கப்பட்டு அதுவே தமிழாக்கம் செய்யப்படுகிறது. இதில்; 05ஆம் நூற்றாண்டில் எழுதப்பட்ட மகாவம்சத்தில் கூறப்பட்டுள்ள வரலாறுகளே சரித்திரப் பாடத் திட்டமாக அமைகிறது. இதனால் ஆராய்ச்சி செய்து எழுதப்பட்ட ஏனைய இனங்களின் உண்மையான வரலாறு மறைக்கப்பட்டுள்ளது. எனவே ஏனைய தேசிய இனங்களின் இனத்துவ மற்றும் மொழி வரலாறுகள் திரிபு படுத்தப்படாமல் பதிவு செய்யப்படுவதை உறுதி செய்ய வேண்டும்.

விவசாயம் மற்றும் பெருந்தோட்டப் பயிர்ச்செய்கை 

இலங்கை சுதந்திரம் அடைந்தபோது இலங்கை ஒரு விவசாய நாடாக இருந்தது. படிப்படியாக அதன் நிலைமைகள் குறைக்கப்பட்டு இன்று அத்தியாவசிய உணவுப் பொருட்களைக்கூட இறக்குமதி செய்யவேண்டிய நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டுள்ளது. தோட்டத் தொழிலாளர்கள் இந்நாட்டின் பயிர்ச்செய்கைக்கு இன்றியமையாத பங்களிப்பை செய்தவராவர். எனவே தோட்டத் தொழிலாளர்கள் என்ற பதம் மாற்றப்பட்டு அவர்களையும் விவசாயிகள் என்ற பதத்திற்குள் உள்வாங்கப்பட வேண்டும். இதற்காக இவர்களுக்கு 20 பேர்ச் காணி அளந்து வரைபடத்துடன் சட்டபூர்வமாக அங்கீகரிக்கப்பட்ட காணியுறுதியுடன் கொடுக்கப்பட வேண்டும். இது இவர்களின் வீடு, வீட்டுத் தோட்டம் மற்றும் சுயதொழில் என்பவற்றுக்கு பயன்படுத்தப்படுவதற்கு அரச மானியம் வழங்கப்பட வேண்டும். தேயிலை, இறப்பர், தென்னை, நெல் ஆகியவற்றுக்கான கவர்ச்சிகரமான விவசாயக் கொள்கை உருவாக்கப்பட வேண்டும். கொவிட் - 19 காரணமாக நாடு எதிர்நோக்கியுள்ள உணவுத்தட்டுப்பாடு, உற்பத்தி வீழ்ச்சி போன்ற சவால்களை எதிர்கொள்வதற்கு எமக்குள்ள ஒரே வழிமுறை உள்நாட்டு உற்பத்தியை அதிகரிப்பதே ஆகும். எனவே விவசாயம் மற்றும் பெருந்தோட்டப்பயிர்ச்செய்கையை பிரத்தியேகமான அமைச்சின் கீழ் உள்ளடக்க வேண்டும். அந்த தொழில் துறையில் ஈடுபடுபவர்களுக்கான ஊதியம் மற்றும் சலுகைகளை அரசு நிர்ணயிக்க வேண்டும்.

மெகாசிட்டி 

நகரமயமாக்கல் மூலமாக பல நாடுகள் பல்வேறு பிரச்சினைகளை எதிர்கொள்கின்றன. இது கிராம மக்களையும் நகரத்தை நோக்கி செல்லது தூண்டுகிறது. இதனால் கிராமங்கள் அபிவிருத்தி அடையாததோடு எமக்கான உணவு உற்பத்தியிலும் தன்னிறைவு காணமுடியாதுள்ளது. உதாரணமாக கடந்த காலங்களில் அந்நிய செலாவணியை ஈட்டித் தருவதில் முதலிடத்தை வகித்த பணப்பயிர்கள் இன்று நான்காம் இடத்திற்கு தள்ளப்பட்டிருக்கின்றன. ஆனால் இந்தப் பகுதிகளில் எந்தவிதமான அபிவிருத்தித் திட்டங்களோ வேலைவாய்ப்புகளோ உருவாக்கப்படாததால் இளைஞர் யுவதிகள் நகரங்கள் மற்றும் வெளிநாடுகளை நோக்கி செல்லத் தூண்டப்படுகின்றர். இது குடும்ப ரீதியாக மட்டுமின்றி சமூக மற்றும் கலாசார ரீதியான பிரச்சினைகளையும் உருவாக்குகின்றது. இந்நிலை மாற்றப்பட வேண்டும்.

பொருளாதார கொள்கை 

இலங்கையின் பொருளாதார கொள்கை வறிய மக்கள் சார்பாக உருவாக்கப்பட வேண்டும். எமது நாட்டில் இன்று நேர்முக வரி மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 12 சதவீதமாகவே இருக்கின்றது. இதுவே ஏனைய நாடுகளில் 20 வீதம் தொடக்கம் 25 சதவீதமாக இருக்கின்றது. ஆனால் எமது நாட்டில் மறைமுக வரி 40 சதவீதத்திற்கு மேலுள்ளது. இதனால் பொருட்;களின் விலை அன்றாடம் அதிகரித்துச் செல்லும் நிலை காணப்படுகிறது. இது உணவு பாதுகாப்பு உரிமையை மறுதளிக்கின்றது. இலங்கை நாணயத்தின் பெறுமதி நாளாந்தம் குறைந்துகொண்டே செல்வதால் இறக்குமதி செய்யப்படும் அத்தியாவசியப் பொருட்களின் விலை அதிகரித்துக்கொண்டே போகிறது. இது உணவு பாதுகாப்பின்மையை தோற்றுவிக்கின்றது. எனவே கொவிட்டுக்கு பின்னரான (Pழளவ உழஎனை)  பொருளாதாரக் கொள்கைகள் குடும்ப பொருளாதாரத்தையும் கிராமியப் பொருளாதாரத்தையும் மையப்படுத்தியதாக அமைய வேண்டும்.

கடந்த 2016 ம் ஆண்டும் அரசியலமைப்பு சீர்த்திருத்ததிற்காக மக்களின் கருத்துக்களை அறியும் வேலைத்திட்டம் முன்னெடுக்கப்பட்டது. ஆட்சி மாற்றத்துடன் அப்பணி கிடப்பில் போடப்பட்டது. மீண்டும் தற்போதுள்ள அரசாங்கம் அரசியலமைப்பு திருத்தமொன்றிற்கான முயற்சியை மேற்கொண்டுள்ளது. அந்தவகையில் மலையக தேசியம் சார்ந்து மேற்குறிப்பிட்ட அடிப்படை திருத்தங்கள் உள்வாங்கப்பட வேண்டும். இதன் அடுத்த கட்டமாக சிவில் சமூக ரீதியாகவும் பாராளுமன்றிலும் இவ்விடயங்கள் விவாதப் பொருளாக வேண்டும்.

நன்றி - தினக்குரல்

அருந்ததியர் சமூகத்தின் ஆவணப் பெட்டகம், தலித்தின் குறிப்புக்கள் | நிலாந்தி சசிகுமார்

இலங்கையின் வரலாற்றில் அருந்ததியினர் சமூகம் பற்றி வெளிவரும் முதல் நூல் இதுவாகும்.90 களில் சரிநிகரில் வெளிவந்த தொடர் பத்தி தலித்தின் குறிப்புகளாக நூல் வடிவம் பெற்றிருப்பது மகிழ்ச்சியாக உள்ளது.

உரிமைகள் மறுக்கப்பட்ட விளிம்புநிலை மக்கள் எதிர்கொள்கின்ற பிரச்சினைகள் வரலாற்றில் எப்போதுமே பேசாப் பொருளாகவே வைக்கப்படுகின்றன. ஆனால் சரவணன் அவர்கள் எப்போதும் பேசாப் பொருளை பேச விழைவதில் மிகுந்த ஆர்வம் காட்டுபவர். அதே போல் அவர் எழுதும் கட்டுரைகளையும் நூல்களையும் தேடி வாசிப்பதில் மிகுந்த ஆர்வம் கொண்டவளாக நான் இருப்பதன் காரணம் அவரது கட்டுரைகளில் உள்ள உண்மைத் தன்மைகள் மற்றும் ஆதாரங்களின் வலு என்பனவேயாகும்.

வர்க்கப் போராட்டம், தமிழ் தேசியப் போராட்டம், பெண்ணியம், சூழலியல், சாதியத்திற்கு எதிரான போராட்டம் என பல தளங்களில் பணியாற்றி வரும் இவரின் எழுத்துப் பணியும் அனைவரின் கவனத்தையும் ஈர்க்கக் கூடியதே.

எப்போதுமே சாதியம் சார்ந்த நூல்களை எழுதுவதிலும் அது குறித்துப் பேசுவதிலும் பின் நிற்கும் மக்களின் முன் தன்னை அடையாளப்படுத்திக் கொள்வதோடு மட்டுமன்றி முகத்திற்கு நேராகக் கேள்விக் கணைகளை அள்ளி வீசிச் சென்றிருக்கிறார். யாரும் பதில் சொல்ல முடியாது திக்கித் திணறிக் கொண்டிருக்கையில் தான் அவர் வெற்றி காண்கிறார்.

அருந்ததியருக்கு இழைக்கப்பட்ட அநீதிக்காக குரல் கொடுத்ததுடன் ஒட்டுமொத்த அருந்ததிய சமூகத்தவர்களின் நிலைக்காகவும் பேசுகிறார். அவர்களுக்கு மறுக்கப்பட்ட நீதி, அடிப்படை வசதி வாய்ப்புகள் என அவர் அடுக்கிக் கொண்டு போகும் போது மனது வலிக்கத்தான் செய்தது. மொத்தத்தில் 32 கட்டுரைகளை உள்ளடக்கிய இந்நூல் அருந்ததியர் சமூகத்தின் வாழ்க்கையை கூறும் ஓர் ஆவணப் பெட்டகம்.

தலித்தின் குறிப்புகள்இலங்கைச் சூழலில் தலித்_ தலித்தியம் என்ற சொல்லாடலைக் கூட அறிமுகம் செய்து வைத்த பெருமையைக் கொண்டது இந்நூல் என்பதை குறிப்பிட்டேயாக வேண்டும். அதேவேளை அருந்ததியர் சமூகத்தவர்கள் மட்டுமே தலித்துக்கள் என்பதில் அடங்கவில்லை என்பதையும் தெளிவு படுத்த வேண்டிய தேவையை உணர்ந்தவராக இந்நூலை வடிவமைத்துள்ளார்.உண்மையில் புரட்சிகர சமூக மாற்றமானது தலித் விடுதலையிலும் தங்கியுள்ளதை மறுக்க முடியாது

இந்திய வம்சாவளி மக்களின் எண்ணிக்கையில் பெரும்பாலானவர்கள் தலித் மக்களாவர். அங்கிருந்து வந்தது மக்கள் மட்டுமல்ல சாதிக் கட்டமைப்பும் தான். 1965 இல் ஆரம்பிக்கப்பட்ட நகரசபைகள் மூலம் நகர சுத்திக்கென தமிழகத்தில் இருந்து கொண்டு வரப்பட்டவர்களே அருந்ததியர் சமூகத்தவர்கள். இந்திய வம்சாவளியினரான மலையகத்தவர்களுக்கு வழங்கப்பட்ட வசதிகள் கூட மறுக்கப்பட்டவர்களாகவும் அவர்களுடன் எந்தவொரு சம்பந்தமும் வைத்துக் கொள்ள முடியாது ஒதுக்கப்பட்டவர்களாகவும் அருந்ததியினர் இருந்தார்கள். இதனாலேயே அகமணமுறை மூலமாக தமது சமூகத்திற்குள் சுழன்று கொண்டு இருக்க நிர்ப்பந்திக்கப்பட்டனர்.

அவர்கள் கேள்வி கேட்கும் உரிமை மறுக்கப்பட்டவர்களாக இருந்தமையால் யார் வேண்டுமானாலும் அவர்களை ஆள முடியும் என்றானது. இவர்கள் வசித்த பிரதேசங்கள் கூட இவர்களுக்கு சொந்தமில்லை என்றானது அதேவேளை அவ்விடத்தில் இருந்து வேறு பிரதேசங்களுக்கோ வீடுகள் வசதி வாய்ப்புக்களைப் பெருக்கிக் கொள்ளவோ உரிமையற்றவர்களாக வைக்கப்பட்டிருந்தனர். இந்திய வம்சாவளியினர் எனப் பொதுவாக அழைப்பதில் அருந்ததியினரும் அடங்கி விடக் கூடும் என்ற அச்சத்தில் "மலையக மக்கள் " பதம் உருவாக்கப்பட்டிருக்கலாம்.

சுத்திகரிப்புத் தொழில் செய்பவர்கள் என்ற ரீதியில் அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்ட இடங்கள்;அத்தொழிலை விட்டால் பறிக்கப்படும் அச்சுறுத்தல் இருந்தமையால் இத்தொழிலை விடவோ, வேறு தொழிலுக்குச் செல்லவோ முடியாத இக்கட்டான சூழ்நிலையில் வாழ வேண்டியவர்களானார்கள். "நமக்குத் தாழ்ந்தவர்கள் இருக்கிறார்கள் என்று எண்ணுவதே அடிமை மனப்பான்மைக்கு அஸ்திவாரம்…." என்ற பெரியாரின் கருத்து எவ்வளவு உண்மை. அத்தகைய போதையிலே தம்மை நிலைப்படுத்திக் கொண்டு வன்முறைக்கும் அடக்குமுறைகளுக்கும் துணை போகும் சமூகங்களுக்கு மத்தியில் தானே வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம். ஆதிக்க சமூகக் கட்டமைப்பிற்கு நேரடியாகவோ மறைமுகமாகவோ சாதியத்தின் இருப்பு தேவைப்பட்டுக் கொண்டுதான் இருக்கின்றது.

ஒருவரையோ அல்லது ஒரு சமூகத்தையோ சொல்லால் கூடியபட்சம் புண்படுத்த வேண்டுமெனில் உச்ச ஆயுதமாக சாதிய வசவுகள் இருக்கின்றன. மேல்சாதி ஆண்மனம் என்பது மேலதிகமாக பெண்பாலுறுப்பை அல்லது பெண்பாலுறவைச் சாடுகின்ற தூசணத்தையும் சாதிய வசவுடன் இணைத்துக் கூறுகையில் மேலதிக பலம் கிடைப்பதாக நம்புகிறது. இதுவே ஒரு ஆணைத் திட்டுவதாக இருப்பினும் அவனைச் சார்ந்த குடும்ப பெண் உறுப்பினர்களை இழுத்து வசவு பாடல் இடம் பெறுவதைக் காணலாம். நவீன சாதியம் இந்த சாதி வசவுகள், சாதியச் சாடல்கள், அகமணமுறை, சாதியப் பெருமிதம் போன்ற வடிவங்களில் தான் இயங்கிக் கொண்டிருக்கிறது எனக் குறிப்பிடும் சரவணன் சாதியத்தின் இந்த நுண்ணரசியலை மிகத் தெளிவாக புரிந்து கொள்பவர்களால் மாத்திரமே பிரக்ஞைபூர்வமாக சாதியத்தின் கோரப் பிடியில் இருந்து விடுபட முடியும் என ஆணித்தரமாக கூறுகிறார்.

"கற்பழிப்பு"எனும் பதம் பாலியல் வல்லுறவு என மாற்றப்பட்டது போல சாதிய வசவை உரையாடல் களத்திற்கு கொண்டு வந்து அதற்கெதிராக மனித உரிமை மீறல் சட்டம் இயற்றப்பட வேண்டும் என்ற சரவணனின் கோரிக்கையுடன் கை கோர்க்கலாம் என்றே தோன்றுகிறது. ஒருவரை திட்டும் போது சாதிய வசவு கூறப்படுவதை தவறு என யாரும் சொல்வதில்லை அந்தச் சாதியைச் சொல்லி என்னை ஏன் திட்டினாய்? நானும் அவனும் ஒன்றா என்ற கருத்திலேயே வாய்த்தர்க்கம் எழுகிறது என்பதைத் தான் சகிக்க முடியவில்லை.

 வர்க்கத்தில் சமமாய் அல்லது உயர்வாய் ஒருவர் வருகையில் அங்கே சாதியம் தலை தூக்குவதை மிக இலகுவாக இனங்காண முடியும்.ஆதிக்க சாதியினர் தமது சாதியத் தூய்மைவாதப் பெருமிதத்திற்காக இந்த அகமணமுறையைப் பேணுகின்றனர் என்றும் அதேவேளை தலித் சமூகம் அதே அர்த்தத்தில் அகமணமுறையைப் பேணவில்லை என்பதையும் தெளிவு படுத்துகிறார். இவ்வாறான  திருமணங்களால் பரம்பரை நோய்கள் வந்து அதிகம் பாதிக்கப்படுபவர்களாகவும் தலித் சமூகமே இருப்பது தான் கொடுமை.

சாதியத்திற்கு எதிராகக் குரல் கொடுப்பவர்கள் கூட திருமணத்தில் சாதியைப் பார்ப்பவர்களாக இருக்கிறார்கள். சாதி மாற்றித் திருமணம் செய்பவர்கள் தமது உறவுகளை விட்டு விலகி விடுவதும் உண்டு. எது எப்படியோ அவர்கள் இழப்பதற்கென்றே இருப்பவர்கள் போலவே இவ்வாதிக்க சமூகத்தினால் கட்டமைக்கப்பட்டிருக்கின்றனர்.

இன்று மனு சாஸ்திரத்தை எரிப்போம் எனக் குரல் கொடுக்கின்றனர். குறிப்பாக பெண்களை அடிமைப்படுத்தும் விதமாக அதில் இருப்பது மட்டுமன்றி சாதியம் பற்றிய குறிப்புகளும் ஒரு காரணம். "சாதி" என்பது வெறும் சொல் மட்டுமல்ல அடக்குமுறை வடிவத்தின் "பொருள்" , பாரபட்சத்தினதும் ,சமூக அநீதியினதும்,அநியாயத்தினதும் குறியீடு. நமது மொழிவழக்கிலிருந்தும் சாதியைச் சுயநீக்கம் செய்ய வேண்டும் என நம்மை இந்நூலினூடே அழைக்கிறார் சரவணன்.

தலித்தியம் பற்றிப் பேசுபவர்களைக் கூட பேச விடாது வெவ்வேறு வழிகளில் தாக்கி, ஒதுக்கி, அவமானப்படுத்தி, தனிமைப்படுத்தும் கைங்கரியங்களும் நடைபெறாமல் இல்லை. இதனாலேயே பலர் அது குறித்துப் பேச பின் நிற்பதும்,அதே போல் ஆதிக்க சாதியப் பிண்ணனி கொண்டவர்களும் சாதியம் பற்றிப் பேசினால் தம்மையும் தலித்தாகப் பார்ப்பார்களோ எனப் பயம் கொள்வதும் உண்டு.இதுவும் ஒருவித அரசியல் தானே.

இலங்கையில் வர்க்க, பாலின, சாதியப் போராட்டங்களை பின்தள்ளி விட்டு இனத்துவ தேசப் போராட்டம் முன்னிலையில் நிற்பதாக குற்றம் சாட்டுகின்றார். அதுவே உண்மையாகவும் இருக்கின்றதை உணரக் கூடியதாகவும் உள்ளது.உயர்த்திக் கொண்ட சாதியினர் தமது வர்க்க மற்றும் ஒடுக்கும் நலனுக்காகத் தம்மை நிறுவனப்படுத்திக் கொள்கையில் ஒடுக்கப்பட்ட சாதியினரோ தம் மீதான ஒடுக்குமுறைகளில் இருந்து பாதுகாத்துக் கொள்ள தம்மை நிறுவனப்படுத்திக் கொண்டனர். இது எவ்வளவு பெரிய வேறுபாடு.

ஒரு கட்டத்தில் ஒடுக்கப்பட்ட சாதியினர் தமக்கு மறுக்கப்படும் அடிப்படை உரிமைகள் வசதி வாய்ப்புக்களை பெறுவதற்காக தமது சாதிய அடையாளங்களை மறைக்க எத்தனித்தனர். இதனை "அடையாளங்களை தற்கொலை செய்தல்" என்ற கட்டுரை மூலமாக விளக்கம் அளித்துள்ளார். உதாரணமாக, உறவினர்களுடனான உறவைத் துண்டிப்பது, தனித்து வாழ்வது, சிங்கள முஸ்லிம் மக்களுடன் திருமண உறவைப் பேணல் போன்றவை இவற்றுள் அடக்கம். அதாவது சுயத்தை இழத்தல் அல்லது மறைத்தல் என்றும் அர்த்தப்படுத்தலாம். குறிப்பாக தமக்குரிய குலதெய்வ வழிபாடுகளைக் கூட இதற்காகத் தியாகம் செய்து விடும் நிலைக்கு நிர்ப்பந்திக்கப்பட்டனர். அத்துடன் அதிக மதமாற்றங்களுக்கு உட்படுத்தப்பட்ட சமூகமாகவும் இந்த அருந்ததியர் சமூகம் இருந்தது.

அடையாளங்களை மறைப்பதில் நியாயம் கற்பிப்போரை ஏற்க மறுக்கும் சரவணன் அதனை எதிர் கொண்டு விடுதலைக்கான வழியைக் காண்பதே சிறந்த பணி என்கிறார். இந்நூலில் தலித் பெண்கள் பற்றிய கட்டுரை மிக முக்கியமானது. பெண்கள் என வரும்போது உயர்த்திக் கொண்ட சாதிப் பெண்கள் அவர்களின் சாதியைச் சேர்ந்த ஆண்களால் ஒடுக்கப்படுகின்றனர். அதே ஒரு பெண் தாழ்த்தப்பட்ட சாதியாக, கறுப்பு நிறத்தவளாக, கல்வியறிவு அற்றவளாக இருந்து விட்டாள் அவளது நிலை குறித்து நீங்கள் கற்பனை செய்து பாருங்கள்.

சாதியின் பெயரால் ஒடுக்குமுறைகளை மேற்கொள்ளக் கூடிய அல்லது அதற்கு துணை போகக் கூடிய அனைவரையும் நிற்க வைத்து உச்சியில் குட்டு வைத்திருக்கிறது இந்த தலித்தின் குறிப்புகள் என்றால் மிகையல்ல. அதற்கு சிறந்த உதாரணம் "வெள்ளைத் திமிரும் வெள்ளாளத் திமிரும்" எனும் கட்டுரையைக் குறிப்பிடலாம்.

இந்நூலில் ஒருசில கட்டுரைகளில் தனது வாழ்வில் நிகழ்ந்த சம்பவங்களையும், அனுபவக் குறிப்புகளையும் இணைத்திருப்பதால் மிகவும் உணர்வு ரீதியில் பாதிப்பை ஏற்படுத்திய நூலாகவும் இது அமைந்திருந்தது. அதேவேளை தனது அனுபவங்களின் மூலமாக அருந்ததியர் சமூகம் படும் சொல்லொனாத் துன்பியல் வாழ்வைக் குறிப்பிடவும் அது ஏதோவொரு விதத்தில் தலித் விடுதலைக்கு வழிகோலும் என்ற நப்பாசையிலுமே தவிர எந்தவொரு அனுதாபத்தையும் எதிர்பார்த்தல்ல என்பதை என்னால் உறுதியாகக் கூற முடியும்.

ஆதவன் தீட்சண்யா குறிப்பிட்டது போல, மனமானது "பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பு என் மீது சுமத்திய அழுக்கு மூட்டைகளை இறக்கித் தொலையுங்கடா பாவிகளே" எனக் கூக்குரல் எழுப்பி ஓலமிடுகிறது. மேலும், சாதி சார்ந்த தொழில்,தொழில் சார்ந்த இழிவு, இழிவு சார்ந்த சமூகப் புறக்கணிப்பு, சமூகப் புறக்கணிப்பால் ஆளுமைச் சிதைவு, உள ரீதியாகவும், உடல்ரீதியாகவும் தொடர் பாதிப்புக்கள், சமகால வாழ்வை எட்டிப் பிடிப்பதில் உள்ள இடர்ப்பாடுகள், வாய்ப்புகளில் பாரபட்சம் என்று சரவணன் காட்டிச் செல்லும் அருந்ததியர் வாழ்வின் பொருட்டு தமிழ்சமூகம் வெட்கித் தலைகுனிய வேண்டும் என்கிறார்.

அனைவரும் அறிய வேண்டியதும், பேச வேண்டியதும், சிந்திக்க வேண்டியதுமான விடயங்களை உள்ளடக்கிய இக்கட்டுரைத் தொகுப்பைத் தந்த சரவணன் அவர்களிற்கு நன்றியும் பாராட்டுக்களும்..

நிலாந்தி சசிகுமார்

நன்றி - http://www.arayampathy.lk/

அரச எச்சரிக்கை "புலியை தோற்கடித்தோம்! ஒட்டகங்களே அடங்குங்கள்!"

 


 “புலிகள் சிங்கத்திடம் தோற்ற ஒரு நாட்டில் 

ஒட்டகங்கள் அடங்கியிருக்கத் தெரிந்துகொள்ள வேண்டும்.”

அரச பொதுப் போக்குவரத்து பஸ் வண்டியின் பின்னால் இந்த வாசகம் பொறிக்கப்பட்டு போக்குவரத்தில் ஈடுபடுத்தப்பட்டிருக்கிறது.

இலங்கைப் போக்குவரத்துச் சபையால் மத்துகம டிப்போவிலிருந்து சேவையில் ஈடுபடுத்தப்பட்டுள்ள இந்த பேருந்து சிங்கள மொழியில் இப்படி இனத்துவேசத்தை கக்கும் வாசகத்தை கக்கியபடி நாளாந்தம் பயணிக்கிறது.

  மத்துகம பகுதியானது சிங்களவர்களும் முஸ்லிம்களும் அதிகமாக வாழும் பிரதேசம். இந்த பஸ் வண்டியும் கூட களுத்துறை, அளுத்கம, மத்துகம பகுதியில் சேவையில் உள்ள பேருந்து. அது மட்டுமன்றி சிங்கள மக்கள் மத்தியில் ஏற்கெனவே முஸ்லிம்களுக்கு எதிரான இனவெறுப்பு அதிகமாக ஊட்டப்பட்ட பிரதேசம். 2014 ஆம் ஆண்டு ஞானசார தேரர் உள்ளிட்டோரால் ஏற்படுத்தப்பட்ட கலவரம் இந்தப் பகுதியில் தான் நிகழ்ந்தது. எப்போதும் ஒரு கெடுபிடி நிலை தொடரவே செய்யும் பகுதிகள் இவை.

அங்கு வாழும் முஸ்லிம் மக்களை எச்சரிப்பதற்காகவே இந்த “ஒட்டகங்களை அடங்கியிருக்கச் சொல்லும்” எச்சரிக்கை.

தமிழர்கள் தோற்கடிக்கப்பட்டதாக முஸ்லிம்களுக்கு நினைவுபடுத்தும் அதேவேளை முஸ்லிம்கள் அதிலிருந்து பாடம் கற்றுக்கொண்டு அடங்கியிருக்க தெரிந்துகொள்ள வேண்டும் என்கிற எச்சரிக்கையை விடுக்கிறது.

அதுவும் அரச போக்குவரத்து வண்டியில் போக்குவரத்து சபையால் பொறிக்கப்பட்டிருகிறது. மதுகம டிப்போவுக்கு சொந்தமான 9532 இலக்கமுடைய பஸ்ஸிலேயே தமிழ், முஸ்லிம் மக்களுக்கு எதிராக இந்த வாசகம் எழுதப்பட்டிருக்கிறது. 

கோத்தபாய ஆட்சியமர்ந்தபின்னர் மிகவும் துணிச்சலாகவே பேரினவாத சக்திகள் தமது கட்டுப்பாட்டில் உள்ள அரச நிறுவனங்களை ஏனைய இனங்களுக்கு எதிராக பயன்படுத்திவருவது நாளுக்கு நாள் அதிகரித்துக்கொண்டே வருகிறது. இது போன்ற விடயங்களை தொடர்ச்சியாக அம்பலப்படுத்துவதன் மூலம் மட்டுமே பேரினவாதத்தின் அமுலாக்கத்துக்கு எதிராகவும், அதன் நிறுவனமயப்படுத்தலுக்கு எதிராகவும் வெகுஜன கூட்டு மனநிலையை கட்டியெழுப்ப முடியும். 

1932 : பெரியாரின் இலங்கை விஜயமும், உரைகளும்


தந்தை பெரியார் இலங்கைக்கு 1932 ஆம் ஆண்டு இலங்கை விஜயம் செய்தார். அதே ஆண்டு நடுப்பகுதியில் அவர் ஐரோப்பிய பயணமும் செய்து பகுத்தறிவு பிரச்சாரம் செய்து திரும்பியிருந்தார். லண்டனில் அவரது கூட்டத்துக்கு ஐம்பதினாயிரத்துக்கும் மேற்பட்டோர் அந்தக் காலத்திலேயே கலந்து கொண்டதையும் இங்கு நினைவுகூர வேண்டும். அப்போது திராவிடர் கழகம் உருவாகியிருக்கவில்லை. 

இலங்கையில் அவர் தனது தோழர்களுடன் கொழும்பு, கண்டி, நாவலப்பிட்டி, ஹட்டன், யாழ்ப்பாணம், பருத்தித்துறை போன்ற இடங்களுக்கு சென்று பாரிய பெருங்க்கூட்டங்களில் உரையாற்றினார். பிற்காலத்தில் பெரியார் இயக்கம் வெவ்வேறு பெயர்களில் இலங்கையில் இயங்க இந்தக் கூட்டங்கள் முக்கிய வகிபாகம் வகித்தன.

பெரியார் ஆற்றிய உரைகள் தனித்தனியாக பதிவு செய்யப்படாமல் அவர் தமிழகம் திரும்பியதும் அவற்றையெல்லாம்  தொகுத்து ஒரே நூலாக வெளிக்கொணர்ந்தார்கள். அவர் இலங்கை பயணித்தது நவம்பர் மாதம் ஆனால் அவரின் உரை ஒரே மாதத்தில் நூலாக வெளிக்கொணரப்பட்டது.

சாதியை, மதத்தை, கடவுளை ஒழிக்கப் புறப்பட்ட,  சுயமரியாதை பகுத்தறிவுப் பிரச்சாரங்களை மேற்கொண்ட பெரியாரின் குரல்களை அன்றைய பத்திரிகைகள் இருட்டடிப்பு செய்துவந்த வேளை ஊடகங்கள் இயக்கத்தின் பாரிய பாய்ச்சலுக்கு முக்கியமானவை என்றுணர்ந்தார் பெரியார். அதன் விளைவாகவே அவர் தமிழிலும் ஆங்கிலத்திலும் பத்திரிகைகளைத் தொடங்கினார். அது போலவே நூல் பதிப்பு பணிகளையும் தொடக்கினார்.


பகுத்தறிவு நூற்பதிப்புக்கழகம் லிமிடெட் என்கிற பதிப்பகத்தை தொடக்கி வெளியிட்ட நூல்களின் வரிசையில் ஏழாவது நூல் பெரியாரின் இலங்கை பேச்சுக்களின் தொகுப்பு. அது அப்போது "ஈ. வெ. இராமசாமியின் இலங்கை உபந்யாசம்" என்கிற பெயரில் வெளியானது. இந்த நூல் அதன் பின்னர் 1942 இல் இரண்டாம் பதிப்பையும் கண்டது. இரண்டாம் பதிப்பை "குடி அரசு பதிப்பகம்" வெளியிட்டது. பின்னர் பல ஆண்டுகளின் பின்னர் வெவ்வேறு பதிப்பகங்கள் அதை "தந்தை பெரியாரின் இலங்கை பேருரை" என்கிற தலைப்பில் வெளியாகியிட்டிருக்கின்றன.

முதல் பதிப்பு "ஈ. வெ. இராமசாமியின் இலங்கை உபந்யாசம்" என்கிற பேரில் இருக்கிறது. சம்ஸ்கிருத சொல் தவிர்ப்பு, தமிழ் மொழி பழக்குதல், தமிழ் மொழி சீர்திருத்தம் எல்லாம் பிற காலத்தில் தான் ஒரு இயக்கமாகவே மேலெழுகின்றன. ஆகவே "உபந்யாசம்" என்கிற சம்ஸ்கிருத சொல்லை அவர் 1932, 1942 இல் பிரயோகித்திருப்பதையும் பிற்காலத்தில் அதை தவிர்ப்பதிலும் நமக்கு ஆச்சரியம் இருக்காது.

இலங்கை இந்த இலங்கை பேருரையைக் கட்டவிழ்த்து விரிவான ஒரு கட்டுரையாக எழுத முடியும். குறிப்பாக இந்த உரையின் இறுதிப் பகுதிகளில் அவர் தேசியம் பற்றி பேசும் பேச்சைக் குறிப்பிடலாம். இவை யாழ்ப்பாணத்தில், பருத்தித்துறையில் எல்லாம் பேசப்பட்டிருக்கலாம். அந்தக் சுவாரசியமான இந்தப் பேச்சு இன்று சுமார் 90 ஆண்டுகளில் அதை பார்க்கும் போது வியப்பாக இருக்கும்.

-என்.சரவணன்

ரோப்பா, ஆப்பிரிக்கா ரஷியா முதலிய தேசங்களில் பெரியார் ஈ. வெ. ராமசாமி அவர்கள் சுற்றுப்பிரயாணம் செய்துவிட்டு இலங்கை வழியாக இந்தியாவுக்குத் திரும்பு கையில் 1932 - அக்டோபர் 17ந் தேதி கொழும்பு வந்திறங்கின பெரியார் ஈ. வெ. ராமசாமிக்கு இலங்கையில் யல இடங்களில் அதாவது கொழும்பு, கண்டி, நாவல்பட்டி, ஹட்டன் யாழ்ப்பாணம், பருத்தித்துறை முதலிய இடங்களிலும் இந்தியாவில் தூத்துக்குடி, மதுரை முதலாகிய இடங்களிலும் பலஸ்தாபனங்களின் பேரால் அளித்த சுமார் 20 வரவேற்புப் பத்திரங்களுக்குப் பதிலளிக்கையிலும், பொதுக்கூட்டங்களிலும் செய்துள்ள உபந்நியாசங்களைத் திரட்டி எழுதப்பட்டது. 

பெரியார் உபந்யாசம். தோழர்களே, கூட்டங்களில் தலைவர்களின் முன்னுரையிலும், உபசாரப் பத்திரங்களிலும், மற்றும் பேசியவர்களும் அளவுக்கு மீறி என்னைப்பற்றியும், எனது சிறு தொண்டைப் பற்றியும் புகழ்ந்து கூறி இருக்கிறீர்கள். அப்படிப்பட்ட புகழ்ச்சிகளுக்கு நான் சிறிதும் தகுதியுடையேன் அல்லன் என்பதை முதலில் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். அதோடு கூடவே இதன் மூலம் நீங்கள் எனது கொள்கைகளையும், தொண்டையும் ஆதரிக்கிறீர்கள் என்பதை உணர்ந்து மகிழ்ச்சியடைகிறேன். 

மனிதசமூகம்

தோழர்களே! எனது அபிப்பிராயத்திற்கும், முயற்சிக்கும், குறிப்பிடத்தகுந்த அளவு எதிர்ப்பு இருக்கின்றது. என்பதை நான் அறியாமலோ, அல்லது அறிந்தும் அவை களை மறைக்க முயலவோ இல்லை . யார் எவ்வளவு எதிர்த்தபோதிலும், யார் எவ்வளவுக்கு தூஷித்து விஷமப் பிரசாரம் செய்தபோதிலும், யார் எவ்வளவு எனது அபிப்பிராயம் வெளியில் பரவாமல் இருக்கும்படியும் சூழ்ச்சிகள் செய்து மக்களின் கவனத்தை வேறுபக்கம் திருப்பிய போதிலும், உலகத்தில் எல்லா பக்கங்களிலும் வேதபுராண - சரித்திரகாலம் முதல் இன்றையவரையிலும்: மனித சமூகமானது கடவுள், ஜாதி, மதம், தேசம் என்னும் பேர்களால் பிரிவுப்பட்டு உயர்ந்தவன்-- தாழ்ந்தவன், ஏழை-பணக்காரன், முதலாளி--தொழிலாளி, அரசன் பிரஜைகள், அதிகாரி - குடிஜனங்கள், குரு-சிஷ்யன், முதலியனவாகிய பல தன்மையில் வகுப்பு வித்தியாசங்களுக் காளாகி மேல் கீழ்த்தரத்தோடு கட்டுப்பாடான சமுதாயக் கொடுமைகளாலும், அரசாங்கச்சட்டங்களாலும், கொடுமைக்குள்ளாகி வந்திருக்கின்றது-வருகின்றது என்பதை மாத்திரம் யாராலும் மறுக்கவும், மறைக்கவும் முடியாது என்று உறுதியாய்ச்சொல்லுவேன். இவ்வகுப்பு பேதங்களால் மக்கள் படும் துன்பத்தையும், அனுபவிக்கும் இழிவையும் அல்லும் பகலும் காடுகளிலும், மேடுகளிலும், தொழிற்சாலைகளிலும், கஷ்டமான வேலைகளைச் செய் தும், வயிறார கஞ்சியில்லாமலும், குடியிருக்கவீடும் மழைக்கும் வெய்யிலுக்கும் மறைவுக்கும் நிழலும், இல்லாமலும் எத்தனைபேர் அவதிப்படுகின்றார்கள் என்பதை சிந்தித் துப்பாருங்கள். அவர்களது நிலைமையை உங்கள் மனதில் உருவகப்படுத்திப்பாருங்கள். இந்தக்கொடுமைகள் எத்தனைகாலமாக இருந்துவருகின்றன? இன்றா? நேற்றா? இது அந்நிய அரசஆட்சியாலா? அல்லது சுய ஆட்சி இல்லாத தாலா? தர்மதேவதை ஆட்சி, அவதார ஆட்சி, தெய்வாம்ச ஆட்சி இல்லாததாலா? என்பதையும் சிந்தித்துப்பாருங்கள். உலக சரித்திரம் கிடைத்தது முதல் உலகத்தில் எந்தப்பாகத்தில் எந்த ஆட்சியால் என்றைய தினம் இந்தக்கொடுமைகள் இல்லாதிருந்தது? என்பதைச் சற்று நினைவுக்குக் கொண்டு வந்து பாருங்கள். 

காரணம். 

தோழர்களே! இனி இதற்கு அடிப்படையாகவும் அரணாகவும் இருந்துவரும் காரணங்கள் எவை என்பதை நீங்கள் சற்று நடுநிலைமையில் இருந்து சிந்தித்துப்பார்த்தீர்களானால் இக்கொடுமைகளுக்கு முக்கியகாரணம் முற் கூறிய கடவுள், மதம், ஜாதீயம், தேசீயம் என்பவையாகிய மயக்க உணர்வை மக்களுக்கு ஏற்றி அதன் பயனாக பெரும்பான்மையான மனித சமூகத்தை மடமையாக்கி ஏய்த்து, அடிமைப்படுத்தி தங்கள் சுயநலமே பிரதான மெனக்கருதி சோம்பேறிகளாய் இருந்துகொண்டு சுகம் அனுபவித்துவரும் ஒரு சிறு கூட்டமக்களின் சூழ்ச்சியே ஒழிய வேறில்லை என்பதை தெள்ளத்தெளிய உணர்வீர்கள். 

இந்த சூழ்ச்சிகளை யாராவது வெளிப்படுத்தக் கிளம்பிவிட்டாலோ உடனே அப்படிப்பட்ட காரியத்தை - நாஸ்திகம் என்றும், மதத்துரோகம் என்றும், தேசத் துரோகமென்றும், தேசீயத்துக்கு விரோதமென்றும், சிலர் சொல்லி அடக்கிவிடப்பார்க்கிறார்கள். இப்படிச் சொல்லி அடக்குகின்றவர்கள் யார் என்று பார்த்தாலோ அவர்கள் பெரிதும் மேல்நிலையில் இருந்துகொண்டும், சரீரத்தினால் சிறிதும் பாடுபடாமல் சோம்பேறி வாழ்க்கையில் இருந்து. கொண்டும் அந்நியன் உழைப்பில் சுகமனுபவிக்கும் ஒரு சிறு கூட்டத்தாரும் மற்றும் அவர்களால் தங்கள் நிலைமையைக் காப்பாற்றிக்கொள்வதற்காக என்று ஏற்படுத்தப்பட்டு இருக்கும் அவர்களது கூலிப்பிரசாரகர்களுமே யாவார்கள். அதோடு "ஈன ஜாதி” யாராயும், ஏழைகளாயும் தொழிலாளர்களாயும் கூலிகளாயும் கருதப்பட்டும் கீழ் நிலையில் இருந்து வெகுகாலமாய் தலைமுறை, தலைமுறையாக இழிவு படுத்தப்பட்டும் அரைப்பட்டினி கிடந்து உழலும் மக்களிலும் சிலர் அவர்களுடன் சேர்ந்துகொண்டு மேல்கண்டபடி கூப்பாடு போடுவதையும் பார்க்கலாம். இதற்குச் சமாதானம் சொல்லுவதென்பது சிலருக்கு சற்று கஷ்டமானதாகக் காணப்பட்டாலும் கூர்ந்து கவனித்தால் மேற்கண்ட உயர்நிலையை நிரந்தரமாய்க் காப்பாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் என்கின்ற கருத்தின் மீது செய்துகொண்டிருக்கும் ஏற்பாடுகளான கடவுள், மதம், தேசீயம் தேசம் ஆகியவற்றின் ஸ்தாபனங்களும், அவற்றிற்குள்ள கவசமும், காப்பும், அவை சம்மந்தமான பிரசாரங்களுமேதான் காரணம் என்பது தெளிவாய் விளங்காமல் போகாது. 

என்ன செய்ய வேண்டும்?

ஆகையால் மேற்கண்ட கஷ்டப்படும் மக்களுக்கு விடுதலையும் சமத்துவமும் வேண்டுமானால் முதலில் அக்கவசங்களையும், காப்புகளையும் உடைத்தெரிய வேண்டும். அவற்றின் பிரசாரங்களையும் முறியடித்துத் துரத்தவேண்டும். அஃதில்லாமல் வேறு எவ்வளவு பாடுபட்டபோதிலும் கஷ்டப்படும் மக்கள் ஒரு நாளும் விடுதலையடைய முடியாது. இக்காரியம் செய்வது என்பது அவ்வளவு சுலபமான காரியமல்ல. செய்பவர்களுக்கு மகத்தான உறுதியும், தன்னலமறுப்பும் வேண்டும். அனேக துன்பங்களுக்கும், தொல்லைகளுக்கும், பழிப்புகளுக்கும் நஷ்டங்களுக்கும் ஆளாகத் தயாராயிருக்கவேண்டும். "ஊரார் நம்மைப்பற்றி என்ன சொல்லுகிறார்கள் - சொல்லுவார்கள்'' என்பதைப்பற்றிச் சிறிதும் சிந்திக்கக்கூடாது. போலி மானாபிமானங்களையும், கௌரவங்களையும், வசவுகளையும் துச்சமாய்க் கருதவேண்டும். பாமர மக்களால், சுயநல சூழ்ச்சிக்காரர்களால் வசவு கேட்கவும், உயிர்விடவும்கூட தயாராயும் இருக்கவேண்டும். இந்த நிலையில் உள்ளவர்களால் அல்லாமல் வேறுயாராலும் இக்காரியங்கள் ஒரு சிறிதும் செய்யமுடியாது என்பதை ஞாபகத்தில் வையுங்கள். 

தானாக ஏற்பட்டதல்ல 

தோழர்களே! கடவுள், மதம், ஜாதீயம், தேசீயம், தேசாபிமானம் என்பவைகள் எல்லாம் மக்களுக்கு இயற்கையாக தானாக ஏற்பட்ட உணர்ச்சிகள் அல்ல. சகல துறைகளிலும் மேல்படியிலுள்ளவர்கள் தங்கள் நிலை நிரந்தரமாயிருக்க ஏற்படுத்திக்கொண்டிருக்கும் கட்டுப்பாடான 'ஸ்தாபனங்களின் மூலம் பாமர மக்களுக்குள் புகுத்தப்பட்ட உணர்ச்சிகளேயாகும். இந்தப்படி புகுத்தப்படவேண்டிய அவசியமும், காரணமும் என்னவென்று பார்த்தால் அவை முற்றும் பொருளாதார உள் எண்ணத்தையும், அந்நியர் உழைப்பாலேயே வாழவேண்டும் என்கின்ற உள் எண்ணத்தையும் கொண்ட பேராசையும், சோம்பேறி வாழ்க்கைப் பிரியமுமேயாகும். 

ஆதியில் 

ஆதியில் மனிதர்கள் காடுகளில் தனிமையாய் சுயேச்சையாய்த் திரிந்து - இயற்கை வாழ்க்கையிலிருந்து சமூகக் கூட்டு வாழ்க்கைக்கு வரும்போது அவனவன் தன் தனக்கு வேண்டிய சகல காரியங்களையும் தானே செய்துகொண்டும், அவசியமான பரஸ்பர உதவிகளை வழங்கிக்கொண்டும் ஒரே சமூகமாய் சமத்துவமாய் வாழலாம் என்று எண்ணியே ஒழிய மற்றபடி மற்றொருவனை அடிமைப்படுத்தி அவனிடம் தனக்கு வேண்டிய எல்லா வேலையையும் வாங்கிக்கொண்டு ஏய்த்து அவனை உலக சுகபோகங்களில் பட்டினி போட்டு, தான்மாத்திரம் சோம்பேறியாய் இருந்து வாழ்ந்து கொண்டு எல்லா சுக போகங்களையும் தானே அனுபவித்துக்கொண்டு இருப்பதற்கோ, அல்லது மற்றவனுக்கு அடிமையாய் இருந்து கஷ்டப்பட்டு உழைத்து அவ்வுழைப்பின் பெரும்பயனை மற்றவன் அனுபவிக்க விட்டுவிட்டு தான் பட்டினி கிடப்பதற்கோ அல்ல என்பது நேர்மையுள்ள மனிதர் யாவரும் ஒப் புக்கொள்ளத்தக்க விஷயமாகும்.

ஆனால் நாள் ஏற ஏற மக்களுக்குள் சிலருக்கு பேராசையும், பொறாமையும் சோம்பேறித்தனமும் வலுக்க வலுக்க அவற்றிலிருந்து செல்வவானும் அரசனுக்கு குருவும் ஏற்பட்டு பிறகு அவற்றை நிலைநிறுத்த ஆத்மா, கடவுள், வேதம், ரிஷிகள், மகாத்மாக்கள் ஆகியவைகளைக் கற்பித்து பிறகு அவைகள் மூலம் கடவுள் செயல், முன்ஜென்மம், பின்ஜென்மம், கர்மம், பாவம், புண்ணியம், மேல் உலகம், கீழ் உலகம், தீர்ப்பு நாள், மோக்ஷம், நரகம் ஆகியவைகளும் கற்பிக்க வேண்டியதாய் விட்டது. 

இந்த கற்பனைகளின் பயன்தான் பெரும்பான்மையான மக்கள் பாமரர்களாகவும் ஏமாற்றப்படவும், கொடுமைக்குள்ளாகவும் மற்றவர்களுக்கு அடிமையாகி உழைக்கவும் உழைத்தும், சரியான கூலி கிடைக்காமல் பட்டினி கிடந்துழல்வதை பொறுமையுடன் பொறுத்துக்கொள்ளவுமான காரியங்கள் நடந்து வருவதுடன் அவை எங்கும், என்றும் நிலைத்தும் நிற்கின்றன. எப்படியாயினும் இந்த நிலை அடியோடு அழிபடவேண்டும், அதற்காக அதன் காப்புகளான மேற்குறிப்பிட்ட கடவுள், மதம், தேசீயம், ஜாதியம் என்பவைகளும் அவற்றின் பேறுகளான ஆத்மா, முன்ஜென்மம், கர்மம், தீர்ப்பு, மோக்ஷ நரகம், பாவ புண்ணியம், ஆகியவைகளாகிய போலி உணர்ச்சிகளும் அவற்றின் ஸ்தாபனங்களும் உடைத்தெரியப்பட வேண்டும். 

தலைவிதி

கஷ்டப்படுகிற மனிதர்கள் தாங்கள் பாடுபட்டும் பட்டினி இருக்க நேருவதையும் யோக்கியமாய்' 'நாணயமாய்' நடந்தும் - இழிவாய்' கீழ் மக்களாய்' கருதப்படுவதுமான தங்களது கொடுமையின் நிலைமைக்கு மற்றவர்களால் தாங்கள் ஏமாற்றப்படுவதுதான் காரணம் என்பதை உணராமல், தங்களுடைய முன்ஜென்ம கர்மபலன் - தலை விதி - கடவுள் செயல் என்பதாகக் கருதிக்கொண்டு சிறிதும் முன்னேறுவதற்கு முயற்சி செய்யாமலும் சூழ்ச்சியின் தன்மையை உணராமலும் இருப்பதோடு தங்கள் நிலைமையை பற்றி சிறிதும் அதிருப்திகூட அடையக்கூடாதென்று கருதி தங்கள் நிலைமையைப்பற்றி தாங்களே சமாதானமும் சாந்தமும் அடைந்து கொள்கிறார்கள். வெளியில் சொல்லிக் கொள்ளக்கூட வெட்கப்படுகிறார்கள். ஏனெனில் கஷ்டப் படுகின்றமக்களுக்கு கடவுள் உணர்ச்சியும் மதமும் இதைத் தான் போதிக்கின்றது. 'எப்படி என்றால்:

"ஓ கஷ்டப்படுகின்ற மனிதனே! கஷ்டப்பட்டும் பட்டினி கிடக்கின்ற இளைத்த ஏழை மனிதனே!! நீ உனது முன்ஜென்ம பாபகர்மபலத்தினால் - தலைவிதி யால் - கடவுள் சித்தத்தால், இம்மாதிரி துன்பத்தை அனுபவிக்கின்றாய். இந்த ஜன்மத்தில் நீ உனக்கேற்பட்ட இதே நிலைமையைப் பொறுமையுடன் ஏற்று சமாதானமும் சாந்தமும் அடைந்து இருப்பாயாகில் அடுத்தஜன்மத்தில் சுகப்படுவாய்- மேலான பிறவிபெறுவாய் - அல்லது மேல் உலகில் மோக்ஷம் என்னும் மேன்மையை அடைவாய் - கடவுள் சன்மானம் அருளுவார்'' என்கின்ற உபதேசமேயாகும். 

இந்தப் பொறுமை உபதேசமும் சாந்த உபதேசமும், சமாதான உபதேசமும், மக்களைக் கோழைகளாகவும், முற்போக்கற்றவர்களாகவும் செய்து அவர்களது கஷ்டத்தி லிருந்தும் இழிவிலிருந்தும் முன்னேறமுடியாமலும் விடு படமுடியாமலும், சுயமரியாதை உணர்ச்சி பெறாமலும் இருந்து உயிர்வாழும்படி செய்துவந்திருக்கிறது. 

இவ்வளவுதானா

இவ்வளவுமாத்திரம்தானா? இந்தக் கடவுள் உணர்ச்சியும் மதமும் செல்வந்தர்களுக்கும், மிராசுதாரர்களுக்கும் மற்றும் உத்தியோகம், வியாபாரம், லேவாதேவி என்னும் பேர்களால் ஏழைகளிடமிருந்து பெரும்பணம் கொள்ளை கொண்டு மற்றவர்களைப் பட்டினிபோட்டுப் பெரும்பணம் சேர்க்கும் பணக்காரர்களுக்குப் போதிப்பது என்ன என்பதைப் பார்த்தாலோ அது, 

"ஓ பிரபுக்களே! செல்வவான்களே?! ஏராளமாக மேலும் பணம் சேர்க்கும் பணக்காரர்களே!!! லக்ஷ்மி 

புத்திரர்களே!! நீங்கள் முன்ஜென்மத்தில் செய்த புண்ணியகர்மங்களால் - கடவுள் உங்கள் மீது வைத்த கருணையினால் இவ்வுயர் நிலையை அடைந்திருக்கிறீர்கள்-இவ்வேராளமான பணவருவாய்கள் உங்க ளுக்கு ஏற்பட்டிருக்கும் இச்சுகபோகம் உங்களுக் குக் கிடைத்ததற்கும் காரணம் கடவுள் சித்தமேயாகும். ஆதலால் நீங்கள் கடவுள் பக்தி உள்ளவர்களாக இருந்து கடவுளுக்குக் காணிக்கை செலுத்துவதன் மூலமும், கடவுளுக்குக் கோயில் கட்டுவதன் மூலமும் கடவுள் பக்தர்களான பாதிரி, குரு, பிராமணர் முதலியவர்களுக்குச் மரியாதை செய்து சத்திரம், மடம் முதலிய உதவி அளிப்பதன் மூலமும் நன்றி செலுத்தி இந்நிலையை நிலை நிறுத்திக்கொள்ளுவதுடன் மோக்ஷலோகத்திலும் சுலபமாக இடம் சம்பாதித்துக் கொள்ளுங்கள்" 

என்பதேயாகும். ஆகவே தோழர்களே! இந்தக் காரணங்களாலேயே மக்களில் உயர்வு - தாழ்வும், எஜமான் அடிமையும், முதலாளி தொழிலாளியும், அரசன்- குடிகளும், குரு - சிஷ்யனும், ஏற்பட்டிருக்கின்றன என்பதை இப்போதாவது உணருகிறீர்களா?

அரசன் 

உலகிற்கு அரசன் அரசாக்ஷி என்பதாக ஒருவகை இருந்துவருவதின் காரணமெல்லாம்கூட செல்வவான்களின் செல்வங்களைக் காப்பாற்றவும் சோம்பேறி வாழ்க்கைகளையும் அவர்களது, தத்துவங்களையும் பிறர் இகழாமல் இருக்கவுெேமாழிய மற்றபடி மக்கள் சமூகம் துன்பப்படாமலோ, மற்றவர்களால் கொடுமைப்படுத்தப்படாமலோ சகல துறைகளிலும் உயர்வுதாழ்வு கொடுமை இல்லாமலோ, இருப்பதற்காக அல்லவே அல்ல என்பதை நீங் கள் உறுதியாய் நம்புங்கள். 

இதுபோலவேதான் முன் குறிப்பிட்ட கடவுள் மத உணர்ச்சி - கற்பிக்கப்படுவதும் ஏழைகள் தாங்கள் படும் கஷ்படங்களுக்கு காரணம் முதலாளிகளின் சூழ்ச்சியும், சோம் பேறிகளின் தத்துதுவங்களும் என்பதை உணராமல் இருப்ப தற்காகவே ஒழிய வேறில்லை. 

உதாரணம் 

உதாரணம் வேண்டுமானால், இன்றைய தினம் கஷ்டப்படுவதாகவும், இழிவுபடுத்தப்பட்டதாகவும், பட்டினி கிடந்து துன்பப்படுவதாகவும், ஏழைகளாகவும், காணப்படும் மக்களில் அநேகரை அணுகி அவர்களது இவ்வித கஷ்டநிலைக்கு காரணம் என்ன என்று , கேட்டுப்பாருங்கள். , உடனே அவர்கள் சற்றும் தயக்கமின்றித் தங்களின் கஷ்டநிலைக்குத் தங்கள் தலைவிதி" என்றும் "முன் ஜன்ம கர்மபலன்'' என்றும் கடவுள் சித்தம்'' என்றும் ஆண்டவன் கட்டளை" என்றும்தான் பதில் சொல்லுவார்களேயொழிய பிறமனிதர்களால் - அரசாங்க சட்டத்தால் செல்வவான்களின் சூழ்ச்சியால், சோம்பேறிகளின் தந்திரத்தால், தாங்கள் ஏமாற்றப்பட்டு, அடிமைப்படுத்தப்பட்டு, அவதிப்படுவதாக ஒருநாளும் சொல்லமாட்டார்கள். ஆதலால் தான் ஏழைகளின் கஷ்டங்களை விலக்கவேண்டுமென்பவர்கள் முதலில் அதற்கு அஸ்திவாரமான காரணகாரியங்களைக் கண்டுபிடித்து அழித்தெரிய வேண்டுமென்று சொல்லவேண்டி இருக்கின்றது.

கடவுள்

கடவுள் என்பது அருத்தமும் குறிப்பும் அற்ற வார்த்தையாய் இருந்துவந்தபோதிலும் அது மனித சமூகத்தில் 100க்கு 99 மக்களைப் பிடித்து தன்வயப்படுத்தி மடமையாக்கி ஆதிக்கம் செலுத்தி வருகின்றது. கடவுள் என்ற வார்த்தை கற்பிக்கப்பட்டு பல ஆயிரக்கணக்கான வருஷங்கள் ஆயிருந்தபோதிலுங்கூட கடவுள் என்பது இன்னது என்று குறிப்பாக குளறுபடி இல்லாமல் - தெளிவுபட உணர்த்தியவர்களோ, உணர்ந்தவர்களோ, இதுவரையில் காணக்கிடைக்கவில்லை. பொதுவாக அந்தப்படி ஒரு உணர்ச்சியை மக்களுக்குள் எப்படியாவது புகுத்தி அவர்களைப் பயப்படுத்திவைக்கவேண்டும் என்கின்ற அவசியத்தினால் அதற்கு என்று வேறு ஒரு (மானச) உலகத்தையும் பாவபுண்ணிய பயனையும், மோக்ஷ நரகத்தையும், கற்பித்து அதை பரப்பபலவித ஸ்தாபனங்களை உண்டாக்கி அதன் பிரசாரத்தின் பேரால் பிழைக்க ஒரு கூட்டத்தையும் ஏற்பாடு செய்து, அக்கூட்டத்திற்கு அதிலேயே பிழைத்துத் தீரவேண்டியதான நிலைமையையும் ஏற்படுத்திவிட்டதால் வெகு சுலபமாகவும் செல்வாக்காகவும், அதன் பிரசாரம் நடக்கவும் மக்களை தன்வயப்படுத்தவுமான காரியங்கள் நடந்துகொண்டே வருகின்றன. கடவுள் என்றால் என்ன? என்றாலும் கடவுள் என்றால் என்ன? என்பதை உணருவதற்கில்லாமலும் உணரவேண்டும் என்று நினைப்பதற்கில்லாமலும் இருந்து வருகிறது. 

யாராவது கடவுளைப்பற்றி நெருக்கிப்பிடித்துக் கேட்டால் அது முழுவதும் முரணான கருத்துக்களையும் செய்கைகளையும் கொண்டிருப்பதும், ஆளுக்கு ஒருவித வியாக்கியானம் கூறுவதுமாய் இருப்பதோடல்லாமல் வேறுவிதமாய் குறிப்பான பதில் கிடைப்பது என்பது அரிதாகவே யிருக்கிறது.

கடவுள் என்பது சர்வவல்லமையும், சர்வவியாபகமும் சர்வசக்தியும் கொண்ட ஒரு ஒப்பற்ற தனிப்பொருளென்று சொல்லப்பட்டுவிட்டு உடனேயே அது கண்ணுக்குத் தெரியாதது என்றும், மனத்திற்குத்தோன்றாதது என்றும் சொல்லப்படுவதோடல்லாமல், அதற்கு உருவம் இல்லையென்றும், குணம் இல்லையென்றும் இன்ன தன்மையது என்று விளக்கமுடியாதது என்றும் சொல்லப்பட்டு விடுகின்றது. 

ஒரு வேடிக்கை 

இவற்றுள் மற்றொரு வேடிக்கை என்னவென்றால் இப்படிப்பட்ட ஒரு கடவுள் தன்மையை அதாவது "சர்வ சக்தியும் சர்வவியாபகமும், உடையதும், கண்ணுக்கும் மனதிற்கும் தென்படாததும், குணமும் உருவமும் இன்ன தன்மையென்று குறிப்பிடக்கூடியதன்மையும் இல்லாதது', மான ஒரு கடவுளை நிலைநிறுத்தவும் அதைப்பற்றி மக்கள் நம்பிக்கை கொள்ளவும் "கடவுளால் உண்டாக்கப்பட்ட" மக்களிலேயே பலர் வக்காலத்து பெற்றுக் கடவுளை நிரூபிக்க ஒழுங்கற்றமுறையிலும் ஒழுக்கஈனமான முறையிலும் எவ்வளவோ பாடுபடவேண்டியிருப்பதுமேயாகும். 

மற்றும் அப்படிப்பட்ட வக்காலத்துக்காரர் தங்கள் சொந்த நிலையில் தங்களால் செய்யப்படும் ஒவ்வொரு காரியத்தையும் தாங்களே செய்வதாகவும் தங்களால் சொல்லப்படும் ஒவ்வொரு விஷயமும் தாங்களே அறிந்து சொல்வதாகவும் நினைத்தே பேசியும் நடந்தும் வருகிறார்கள். அதுமாத்திரமல்லாமல் மற்றவர்களால் செய்யப்படும் சொல்லப்படும் ஒவ்வொரு விஷயத்தையும் மற்றவர்கள் தங்களுக்குச் செய்வதாகவும், சொல்லுவதாகவும், எழுதுவதாகவும், கருதுவதுடன் மற்றவர்கள் மீது துவேஷமும் வெறுப்பும், விருப்பும் கொண்டு அவர்களை இன்ன இன்னபடி நடவுங்கள் என்றும் தங்களுக்கு இன்ன இன்ன காரியங்களைச் செய்து கொடுங்கள் என்றும் கோருகிறார்களேயல்லாமல் "இவை எல்லாம் சர்வ வல்லமையுள்ள கடவுள்'' செயலால் தான் நடக்கின்றது, நடந்து விடும் என்ற நம்பிக்கையும் உறுதியும் தைரியமும் இல்லாதவர்களாகவே இருக்கிறார்கள். 

மற்றொரு சாரார். 

மற்றொருசாரார் "கடவுளைப் பார்க்காவிட்டாலும், உணராவிட்டாலும் உலகப்படைப்புக்கும் நடக்கும் ஏதாவது ஒரு கர்த்தாவோ காரணமோ இருக்க வேண்டாமா? அப்படிப்பட்ட கர்த்தாவோ காரணமோதான் கடவுள்'' என்று சொல்லுகிறார்கள். 

மற்றொரு சாரார் "உலகத் தோற்றத்திற்கும், நடப்புக்கும் ஏதாவது ஒரு சக்தி (force)யாவது இருக்குமல்லவா? அதுதான் கடவுள்'' என்கிறார்கள். 

மற்றொருசாரார் "இயற்கையே - அழகே- அன்பே சத்தியமே கடவுள்'' என்றும் இன்னும் பலவாறாக சொல்லுகிறார்கள். ஆனால் நமது நாட்டைப் பொறுத்தவரை நமது மக்கள் கடவுளுக்கு மனித உருவம் கற்பித்து, சாதாரண மனித வாழ்க்கையிலுள்ள பெண்டு பிள்ளை முதலியவைகளைக்கற்பித்து, செல்வவானுக்குள்ள குணங்களையும், சுகபோகங்களையும் கற்பித்து, அதற்குக் கோவில் பூசை உற்சவம், கல்யாணம், சாந்திமுகூர்த்தம் முதலியவை களைக்கற்பித்து வணக்கத்திற்காக என்று கோடானு கோடி ரூபாய்களை செலவு செய்யச் செய்து மக்களை அதுவும் ஏழைமக்களை வாட்டி வளைவெடுத்து தொல்லைப்படுத்தியும் வருகிறார்கள். இப்படியாக கடவுளைப்பற்றி இன்னும் பலவிதமாய் அபிப்பிராயங்கள் சொல்லப்பட்டும் காரியத்திலும் பல செய்யப்பட்டும் வருகின்றன. இந்தவிதமான கடவுளைப்பற்றி அர்த்தமற்ற - குறிப்பற்ற பரிகாசத்திற்கும் முட்டாள்தனத்திற்கும் இடமான அபிப்பிராயங்களும் மற்றும் பாமரமக்களை தந்திரக்காரர்கள் ஏமாற்றுவதற்கான முறைகள் கொண்ட கருத்துக்களும் விவகாரங்களும் இன்றோ நேற்றோ அல்லாமல் வெகுகாலமாகவே இருந்து வருகின்றது. அன்றியும் இக்கருத்துக்களை மதக்கொள்கைகள் என்பவற்றின் மூலமாகவும் அரசாங்க சட்டங்களின் மூலமாகவும் மறுத்துப்பேச இடங்கொடுக்கப்படாமலும், மீறிப்பேசினால் தண்டித்தும் மத வெறியால் என்றும் கொடுமைப்படுத்தியும் தான், காப்பாற்றப்பட்டும் நிலைநிறுத்தப்பட்டும் வந்திருக்கின்றது. 

இன்றும் கூட 

இன்றும்கூட நமது இயக்கப் பிரசாரங்களில் அவற்றின் கொள்கைகளைப்பற்றி ஆட்சேபிக்கக்கூடியவகை சுலபத்தில் இல்லாமல் இருப்பதால் வேறுவழியில் தந்திரமாய் அதாவது "சுய இயக்கக் கொள்கைகள் எல்லாம் சரி. அது ஏழைமக்களுக்குத்தான் பாடுபடுகின்றது. ஏழை பணக்காரன் என்கின்ற வித்தியாசம் கூடாதென்கின்றது. 

ஆனால் அது கடவுள் இல்லை என்று சொல்லுகின்றது, மதத்தை அழிக்கின்றது, மக்களை நாஸ்திகராக்குகின்றது, அதுதான் எமக்குப் பிடிக்கவில்லை ஆதலால் அதை வளர விடக்கூடாது'' என்று சொல்லுவதன் மூலம் நமக்கு எதிர்ப் பிரசாரம் செய்கின்றார்கள். மற்றும் பல இடங்களில் நாம் போகுமுன்பே நாஸ்திகன் வந்துவிட்டான், மதத்துரோகி வந்துவிட்டான் என்று விஷமப்பிரசாரம் செய்து மக்களை நமது பிரசங்கத்தை - நான் என்ன சொல்லுகிறேன் என்பதை கேட்க அனுமதிக்கக்கூட மறுக்கின்றார்கள். மற்றும் சில இடங்களில் பலாத்கார முறையில் - காலித்தனமான முறையில் நமது பிரசாரத்தை கலைக்க முயற்சிக்கிறார்கள் 

காரணம்

இதன்காரணம் என்னவென்று பார்க்கப்போனால் கண்டுபிடிப்பது மிகவும் சாதாரணமான விஷயமேயாகும். அதாவது அவர்களது. எங்கும் நிறைந்த" "எல்லாம் வல்ல" "அவனன்றி ஓரணுவும் அசையாததான'' கடவுள் நம்பிக்கையும், அப்படிப்பட்ட கடவுளின் அவதாரங்களா லும், கடவுள் அம்சம் பெற்றவர்களாலும், கடவுள் குமாரராலும் உண்டாக்கப்பட்ட மத நம்பிக்கையும் ஒழிந்துவிடும் என்கின்ற எண்ணமேயொழிய வேறில்லை என்று சொல்லப்படுகிறது. ஆகவே இதன் கருத்து என்ன வென்றால் எல்லாம்வல்ல, எங்கும் நிறைந்த கடவுள் உணர்ச்சியும், தத்துவமும் ஒரு சாதாரண மனிதனால் அழிக்கப்பட்டுவிடும் என்றும், கடவுள் அவதாரம், அம்சம், குமாரன், தூதன் ஆகியவர்கள் மூலம் உபதேசிக்கப்பட்ட மதமானது ஒரு சாதாரண மனிதன் முயற்சியால் அழிக்கப் பட்டுவிடும் என்றும் இதனால் மனித சமூகத்தின் மேன்மை போய்விடுமென்றும் பயந்தே இம்மாதிரி விஷமப்பிரசாரம் செய்வதாயும், பலாத்காரச் செயல்கள் கூட செய்யவேண்டி இருப்பதாயும் தீர்மானிக்க வேண்டி இருக்கிறது. இவ்விதமாக கடவுள் நம்பிக்கையின் பேரால் மதநம்பிக்கையின் பேரால் பலாத்காரச்செயல் - எதிர்ப்பிரசாரம் - விஷமப் பிரசாரம் ஆகியவைகள் செய்யப்படுவது பெரிதும் அறியாமையால் என்றோ, மதத்தையும் கடவுள் தன்மையையும் சரிவர உணராததினால் என்றோ, அல்லது மதவெறி கடவுள் வெறி என்றோ சொல்லிவிடமுடியாது. ஏனெனில் கடவுளும்மதமும் உள்ள உலகில் மக்கள் தோன்றிய காலமுதலே அவற் எதிரிடையான கருத்துடையவர்களையும், அவற்றை ஒப்புக்கொள்ளாதவர்களையும் அரசாங்கமும், மதஸ்தாபக்காரர்களும் கொன்றும் சித்திரவதை செய்தும், தண்டித்தும் கொடுமை செய்தும் வந்திருப்பதானது கடவுள் மதம் சம்பந்தமான சரித்திரங்களாலும், பிரச்சார முறைகளாலும் நன்றாய் உணரலாம். இக்கொள்கையை முறையை இன்னும் சில சமயக்காரர்கள் கையாண்டு வருவதையும் நம் போன்றவர்கள் கடவுள், மதநம்பிக்கைக்காரர்கள் என்பவர்களால் நடத்தப்படுவதையும் கொண்டு உணரலாம். ஆகவே இதன் கருத்து சுயநலமும் சோம்பேறி வாழ்க்கைப் பிரியமும் பயமுமே ஒழிய வேறில்லை. 

மதம்

மதங்கள் என்பவை 'சர்வவல்லமையும்' "சர்வவியாப கமும்'' உள்ளதாகச் சொல்லப்படும் கடவுள் உணர்ச்சியை மக்களிடம் பெருக்கவும், அதை நிலைநிறுத்தவும் ஏற்பட்ட ஸ்தாபனங்களாய் இருந்து வருகின்றனவேயொழிய மற்ற படி எந்தமதத்தாலாவது, அதைச் சேர்ந்த உலக மக்கள் வாழ்க்கையிலோ பொருளாதாரத்திலோ சுதந்தரமோ, சமத்துவமோபெற்று கேவலம் ஜீவனத்திற்காக மற்ற மனிதனுக்கு அடிமையாகாமல் வாழ்வதற்கு இடமளித்திருப்ப தாய் காணமுடியவில்லை. ஒருமதக்காரனே தன் மதத்தைச் சேர்ந்த மற்றொருவனை அடிமைகொண்டிருக்கிறான். ஆனால் அவன் மதநம்பிக்கையென்பது "மக்கள் வாவரும் கடவுள் பிள்ளைகள்'' ''எல்லோரும் சமமானவர்கள்" என்று போதிப்பதாகத்தான் சொல்லுகிறான். ஆனால் ஏழை, பணக்காரன், கூலிக்காரன், எஜமான் என்கின்ற வித்தியாசம் எப்படி ஏற்பட்டது என்பதை மாத்திரம் உணரும்போது எல்லாம்வல்ல கடவுள் சக்தியையும், சமத்துவ மதபோதனையையும்;' மறந்துவிடுகின்றான்.

மதம் என்பது ஒரு போதை தரும் (வெறி உண்டாக்கும்) வஸ்து என்று பல அறிஞர் கூறியிருப்பதுபோல் மதத்தின் ஆதிக்கத்தில் கட்டுண்டு இருப்பவர்களுக்கு ஆவேசமும், வெறியும் உண்டாவதுதான் முக்கிய பலனாக இருக்கிறதேயொழிய, அது கஷ்டப்படுகின்ற, ஒருபாவமுமறியாத பாமரமக்களுக்கு காரியத்தில் இன்று என்ன நன்மை செய்திருக்கிறது? செய்கிறது? மதத்தால் மக்களுக்கு என்ன ஒழுக்கம் ஏற்பட்டிருக்கிறது? என்ற கேள்விக்கு “இது மதத்துரோகமான கேள்வி" என்று சொல்லுவதல்லாமல் வேறு எவ்விதமான பதிலும் சொல்லுவதற்கு வகை காணவில்லை. 

எல்லா மதங்களும் கடவுள் அருளால், கடவுள் அம்சம்பெற்றவர்களால், கடவுளால் அனுப்பப்பட்டவர்களால் ஏற்பட்டதாகச் சொல்லப்பட்டாலும் ஒருமதத்திற்கும் மற் றொருமதத்திற்கும் நடப்பு, வேஷங்கள் சடங்குகள் ஆகிய வைகளுடன் மற்றும் பல முக்கிய விஷயங்களில் பெருத்த - மாறுபாடும், துவேஷமும், வெறுப்பும் பெரிதும் காணப்படுவானேன் என்பதைப் பார்த்தால் ஒன்றா? பத்துமதங்கள் இருந்தால் அதில் ஒன்று உண்மைபோகப் பாக்கி ஒன்பது மதங்கள் பொய்யாகத்தான் இருக்கவேண்டும். அல்லது ஒவ்வொருமதமும் வெவ்வேறு கடவுள் அருளால் ஏற்பட்டதாக இருக்கவேண்டுமே ஒழிய ஒரே கடவுள் அருளால் ஏற்பட்டதாயிருக்காது. எப்படியிருந்தாலும் சர்வசக்தி, சர்வவல்லமை, சர்வவியாபகமுள்ள ஒரு கடவுளருளால் எந்தமதமாவது ஏற்பட்டது என்று சொல்லுவது பகுத்தறிவுக்கும், விவகாரத்திற்கும் நிற்காத காரியமேயாகும். அன்றியும் ஒரேமதத்தை அனுசரிக்கிற மக்கள் எல்லோரும் ஒரேமாதிரி நடக்கிறார்கள் என்று சொல்லுவதற்கோ அல்லது மதசக்தியானது மக்கள் யாவரும் ஒரேமாதிரி - நடத்தப்படப் பயன்படுகின்றது என்று சொல்லுவதற்கோ இடமில்லாமல் தான் எல்லாமதங்களும் இருந்துவருகின்றன. ஏனெனில் ஊருக்கு ஒருவிதம், வகுப்புக்கு ஒருவிதம் நடப்பதுடன் வெளிப்படையாகவே ஒரே ஊரில் ஒரேமதக்கொள் கைக்குப் பலவித வியாக்கியானங்களும் ஏற்பட்டு இருப்பதுடன் நட்புகளும், எண்ணங்களும் வேறுபட்டிருக்கின்கின்றன. ஒருசமயம் இப்படி மாறுபட்டு நடப்பவர்கள் எவ்லோரும் மூடமக்கள் என்றும் மதத்தைச் சரிவர உணராதவர்கள் என்றும் சுலபமாய்ச் சொல்லிவிடலாம். ஆனாலும் அந்தமதத்தை நம்பி அதை தலைமுறை தலைமுறையாகப் பின்பற்றிவந்த மக்களின் கதி அதுதானா என்பதும் அம்மதத்திற்கு உள்ள சக்தி அவ்வளவுதானா என்பதுமாவது யோசிக்கவேண்டிய முக்கிய விஷயமல்லவா என்று கேட்கின்றேன். 

எது எப்படியிருந்தபோதிலும் முன் குறிப்பிட்ட அதாவது "சர்வ சக்தி, சர்வவியாபகம், சர்வதயாளத்துவம் கொண்ட கடவுளால்" சிருஷ்டிக்கப்பட்டவர்களாகவும் 4 சர்வசமரசம்கொண்ட மதத்தைப்" பின்பற்றியவர்களாகவும் உள்ள மக்களுக்குள் ஒருவன் ரிக்ஷாவண்டி இழுத் துக் கஷ்டப்படவும், ஒருவன் அதன் மேல் சுகமாய் உட்கார்ந்து சவாரி செய்யவும், ஒருவன் கிரீடத்தை அணிந்து பல்லக்கில் சவாரி செய்யவும் 16-பேர்கள் முக்கிமுக்கிச் சுமந்து செல்லவும் அக்கடவுளும் மதமும் எப்படி அனுமதித்தன என்ற கேள்விக்கு ''அது நமக்குத் தெரியாது. சர்வசக்தியுள்ள கடவுள் செயல்'' என்பதைத்தவிர இது வரை எந்தக் கடவுள் நம்பிக்கைக்கார்ரும் மதநம்பிக்கைக் காரரும் வேறுபதில் சொன்னதாகத் தெரியவில்லை. ஒரு சமயம் இச்செய்கைக்கு முறையே ஒருவனின் அதாவது கரிக்ஷாவண்டி இழுப்பவனின் முட்டாள் தனமும், சவாரி செய்பவனின் அயோக்கியத்தனமும் " என்று பதில் சொல்லக்கூடுமானாலும் சர்வசக்தியும் சர்வ வியாபகமும் சர்வ தயாபரத்வமும் உள்ள கடவுளுக்கும் சர்வ மனித சமூக சமத்துவமாகிய மதத்திற்கும் தன்னை ஏற்றித்துதித்து பின்பற்றும் மக்களின் இம்மடமையையும், அயோக்கியத்தனத்தையும் நிறுத்த முடியவில்லை என்பதாவது விளங்குகின்றதா இல்லையா என்பதைப் பொறுமையோடு பகுத்தறிவுடன் நடுநிலையில் இருந்து யோசித்துப்பாருங்கள். 

சற்று கவனியுங்கள். 

தோழர்களே, இங்கு சற்று கவனியுங்கள். என்ன வென்றால் மேல் சொன்ன கடவுள் உணர்ச்சியும், மத உணர்ச்சியும் மேலே குறிப்பிட்ட மடமையையும் அக்கிரமத்தையும் ஒழிப்பதற்குச் சிறிதும் பயன்படாமலிருப்பதோடு அம்மடமையையும், கொடுமையையும் நிலைநிறுத்துவதற்கும், அமுல் நடத்துவதற்கும் பயன்பட்டு வருகின்றதா இல்லையா என்பதையாவது பரிசுத்த நிலையிலிருந்து யோசித்துப்பாருங்கள். 

கடவுள், மத உணர்ச்சியானது மக்களின் சுதந்திரத்திற்கும் சமத்துவ வாழ்விற்கும் இவ்வளவு இடையூறும் தாரதம்மியங்களும் ஏற்பட இடந்தராதிருந்திருக்குமானால் நான் அவைகளைப்பற்றி இவ்வளவு - கவலை எடுத்துக் கொள்ளவேண்டிய அவசியமே ஏற்பட்டிருக்காது என்பதோடுகடவுள், மத பிரசாரத்தின் பேரால் வயிற்றுப்பிழைப்பு நடத்தவேண்டியவர்களின் பரிதாபத்திற்காகவாவது சும்மாவிட்டுவிடுவேன் என்பதை நம்புங்கள். ஏனெனில் ஒரு மனிதன் அநாவசியமாய் அர்த்தமும் குறிப்பும் அற்ற வார்த்தைக்காக பைத்தியம் பிடித்திருந்தாலொழிய போராடிக்கொண்டிருக்க முடியாது. ஆனால் அதனால் பாமர மக்கள் சமூகத்திற்குவிளையும் கெடுதியைப் பார்க்கும் போது உண்மையான உணர்ச்சியுள்ளவன் அப்பிரசாரத்தை ஒழிக்கப் போராடாமல் இருக்க முடியாது.

கவலையில்லை

கடைசியாக ''உலக உற்பத்திக்கும் இயற்கைத் தோற்றங்களுக்கும் நடப்புக்கும் ஏதாவது ஒரு காரணப்பொருள் இருக்கவேண்டாமா" என்று கேட்பதின் மூலம். எப்படியாவது ஒருசக்தி உண்டு என்பதையாவது ஒப்புக்கொள்ளச் செய்து, அதிலிருந்தே ஒரு கடவுளைக்கற்பிக்க முயற்சிகள் செய்யப்படுவதையும் அத்தோடேயே சர்வசக்தி- சர்வ வியாபகம் உள்ள கடவுள் நம்பிக்கைக்காரர்கள் திருப்தி அடைந்து விடுவதையும், பிறகு அதை அஸ்திவாரமாக வைத்துப் பெரிய ஆகாயக்கோட்டைகள் கட்டுவதையும் பார்த்திருக்கிறேன். உலக உற்பத்திக்கும் அதில் காணப்படும் தோற்றங்களுக்கும், நடப்புகளுக்கும் விஞ்ஞானம் என்னும் சைன்சை தொடர்ந்துகொண்டே போனால் சமாதானம் கிடைக்கலாமானாலும் பிறகு "சைன்ஸ்சுக்கு யார் கர்த்தா'' என்கின்ற கேள்வியும் பிறக்கும். "அது இதுவரை எந்த அறிவாளியாலும் கண்டுபிடிக்கக்கூடியதாய் இல்லை'' என்று பதில் சொன்னால் அதுதான் கடவுள்' என்று சொல்லி, திருப்தி அடைவார்கள். அப்படியானால் அந்தக் கடவுளுக்கு யார் கர்த்தா? அவர் எப்படி உண்டானார்? அவரின் நடவடிக்கைக்கு என்ன காரணம்? அதற்கு என்ன ஆதாரம்? என்பதான கேள்விகளை முன்னைய விஷயங்களுக்கு போடப்பட்ட கேள்விகளைப் போலவே போட்டோமானால் “அப்படிப்பட்ட கேள்வி கேட்கக்கூடாது” என்றும், ''கடவுளும் சக்தியும் தானாக உண்டானது'' என்றும் அதற்குக் காலவரையறை இல்லையென்றும் சொல்லுவார்கள். அச்சமாதானத்தால் நாம் திருப்தியடையாவிட்டால் அல்லது இது உங்களுக்கு எப்படித் தெரிந்தது என்று கேட்டால் (அல்லது கடவுள் தானாக உண்டாகும் போது இயற்கை தானாக உண்டாகாதா என்று கேட்டால்) உடனே நம்மை நாஸ்திகன் என்று சொல்லிவிடுவார்கள். இந்தமாதிரி நிலையில்தான் ஏதோ யூகத்தின்மீது அதுவும் "ஏதாவது ஒரு காரணம் இருக்கவேண்டாமா" என்கிற யூகத்தின் மீதே “இதுவாயிருக்கலாம் அல்லது அதுவாயிருக்கலாம்'' என்கின்ற பொறுப்பற்ற நிலையில் கற்பிக்கப்பட்ட ஒரு கடவுள் என்பதைப்பற்றி நாம் சிறிதும் கவலைப்படுவ தில்லை என்கிறேன். 

பொறுப்பு ஏற்றுவது

ஆனால் அப்படிப்பட்ட கடவுளின்மீது மனிதவாழ்க்கையின் பொறுப்புகளை சுமத்துவதும், அதை வணங்குவது தொழுவது, பிரார்த்தனை செய்வது என்பதும், அதை வணங்கினால் பிரார்த்தித்தால் தொழுதால் அதற்காக நேரத்தையும், அறிவையும், பணத்தையும், ஊக்கத்தையும் செலவு செய்தால் லாபம் பெறலாம் என்பதும், தகுதிக்கு மேற்பட்ட பிரதிபலன் உண்டென்பதும், பாவங்கள் மன்னிக்கப்படுமென்பதும், மற்றும் மனிதனால் தன் சுயநலத்திற்காகவும் சோம்பேறி வாழ்க்கைப் பிரியத்துக்காகவும் பிறருக்குச் செய்யப்படும் சூழ்ச்சிக்கும் அக்கிரமத்திற்கும் கடவுள் செயலே காரணம் எனச்சொல்லி ஏமாற்றுவதும் ஆகிய காரியங்களைப்பார்த்தால் அது எப்படிப்பட்ட கடவுள் உணர்ச்சியானாலும் அது எங்கிருந்தபோதிலும் அதை அழித்தே தீரவேண்டியிருக்கிறது. 

திருடனுக்கும் கடவுள்

அன்றியும் திருடப்போகிற ஒரு திருடன் தான் திருடப் புறப்படுமுன் தனக்கு நல்லதிருட்டுக் கிடைக்கவேண்டும்" என்று கடவுளைப் பிரார்த்தித்து விட்டுப் புறப்படுகிறான். நல்ல திருட்டுக் கிடைத்தவுடன் அதில் ஒரு சிறு பாகத்தை கடவுளுக்கும் அதன் திருப்பணிகளுக்கும் செலவு செய்து கடவுள் உணர்ச்சியை அனுபவிக்கிறான். இதுபோலவே ஒரு கொலைகாரனும் தான் விடுதலை அடையக் கடவுளைத் துதித்து விடுதலையடைந்தவுடன் கடவுளுக்கு பூசை அபிஷேக முதலியன செய்து நன்றி செலுத்துகிறான். இது போலவே சொத்துகளை வைத்திருக்கும் உடமைஸ்தனும் தனது சொத்துக்களைத் திருடர்கள் கொள்ளைகொள்ளக் கூடாது என்று கடவுளைப் பிரார்த்தித்து நன்றி செலுத்துகிறான். இதுபோலவேதான் கடவுள் நம்பிக்கையுள்ளமற்ற எல்லாச் சோம்பேறிகளும் செல்வவான்களும் அயோக்கியர்களும் கொள்ளைலாபம் அதிக வட்டி அனுபவிக்கும் வியாபாரிகளும் கடவுள் பிரார்த்தனையின் மீதே தங்கள் வியாபாரத்தை நடத்துகின்றார்கள். 

ஆக்வே கடவுள் செயலும் கடவுள் கருணையும் - எவ்வளவு ஒழுக்கக்குறைவுக்கும், அநீதிக்கும் இடம் தருகின்றது என்று பாருங்கள். ஆதலால் தான் கடவுள் உணர்ச்சியும் நம்பிக்கையும் இதைத்தவிர வேறு எதற்காவது பயன்படுகின்றதா என்று பாருங்கள் என்கிறேன்.

மதம் என்றால் என்ன?

மதம் என்றால் - என்ன? என்கிற விவகாரகாலத்தில் மதவாதிகள் "மனித சமூக வாழ்க்கை ஒழுங்காகவும் ஒரு கட்டுப்பாட்டிற்கு உள்பட்டும் நடைபெறுவதற்காக அனு போகஸ்தர்களால் வகுக்கப்பட்ட திட்டங்களே மதம்" என்றும், மதக்கொள்கைகள் என்றும் "அவை காலதேச வர்த்தமானத்திற்கு ஏற்றவாறு திருத்திக்கொள்ளக்கூடியது" என்றும் சொல்வதுடன் அதற்கு உதாரணமாக அவ்வப்போது பல சீர்திருத்தவாதிகள் தோன்றி புதிய திட்டங் கள் ஏற்படுத்தி சீர்திருத்தி இருக்கிறார்கள்' என்றும் ஒரு சிலர் சொல்வதோடு இதுதான் மதம் என்பதின் அர்த்தம் என்று சொல்லி அதனிடம் யாருக்கும் தகராறு இருக்கக் கூடாது என்கிறார்கள். அப்படியானால் அக்கொள்கை களின் குணதோஷங்களைப்பொறுத்தும் அதனால் ஏற்படும் பயன்களைக் குறித்தும் யோசிக்கவும் திருத்தவும் ஒவ்வொருவருக்கும் உரிமை உண்டு என்பதை அவர்கள் ஒப்புக் கொள்ளத் தயாராயிருக்கவேண்டும் அல்லவா? ஆம் என்றால் நமக்கு அவர்களிடம் தகராறு இல்லை. 

அப்படிக்கில்லாமல் மதம் என்பது மனிதசக்திக்கு மீறிய ஒரு சக்தியையுடைய "மகான்களால் ஏற்படுத்தப்பட்டது என்றும் அதன் கொள்கைகள் எல்லாம் எங்கும் எக்காலத்திற்கும் ஒரேமாதிரியாய் இருக்கத்தக்கது என்றும் அவைகளில் எக்காலத்திலும் எவ்வித மாற்றமும் ஏற்படுத்த எவருக்கும் உரிமையில்லை என்றும் அதனால் யாருக்கு எவ்வளவு கெடுதி இருந்தபோதிலும் பயனில்லாத போதிலும் பின்பற்றித்தான் ஆகவேண்டும் என்றும் சொல்லப்படுமானால் அப்படிப்பட்ட மதத்தை நாம் சிறிதும் ஒப்புக்கொள்ளமுடியாது என்பதுடன் அவ்வித மூட அடக்குமுறை உணர்ச்சியைக்கொண்ட மதத்தை என்ன விலை கொடுத்தாவது அழித்தாகவேண்டும் என்று கூசாமல் சொல்லுகிறேன். ஏனெனில் அவை மனித சுமூக முற் போக்கைத் தடைசெய்வதுடன் மனித சமூக ஒற்றுமைக்கும் சுதந்திரத்திற்கும் சமஉரிமைக்கும் இடையூறாய் இருக்கின்றன. 

மற்றும் மதத்தின் பேரால் அநேக அற்புதங்களும் இயற்கைக்கும், மனிதசக்திக்கும் மீறிய அநேக காரியங்களும் பலர் செய்ததாகவும் இன்றும் செய்வதாகவும் கதைகள்கட்டி மக்கள் மூடர்களாக ஆக்கப்பட்டு வருகின் றதுடன், ஏராளமான பொருளும் முயற்சியும் நேரமும் மனிதசமூக நன்மைக்கும் முன்னேற்றத்துக்கும் சமத்துவத்துக்கும் உபயோகப்படாமல் பாழாக்கப்படுகின்றன. அன்றியும் மக்களது அறிவும் ஆராய்ச்சியும் கட்டுப்படுத் தப்பட்டு அடிமையாக்கப்படுகின்றன. இவ்வளவுகேட்டை எப்படி சகித்துக்கொண்டிருக்கமுடியும், ஏன் சகிக்க வேண்டும் என்று யோசித்துப்பாருங்கள். 

தேசீயம்

தேசீயம், தேசீயம் என்பதும் முற்கூறியவைகளைப் போன்ற ஒரு போலி உணர்ச்சிதான். ஏனெனில் தேசீய உணர்ச்சி என்பதானது இன்று உலகப் பொதுமக்கள், அதாவது உலகில் எங்கும் பெரும்பான்மையான மக்கள் பாமரராயும், தொழில் இன்றியும், தொழில் செய்தாலும் ஜீவனத்திற்கும் வாழ்விற்கும் போதிய வசதிகள் இன்றியும் கஷ்டப்படும் ஒரு உண்மையை மறைப்பதற்கும் மற்றும் அப்படிபட்ட கஷ்டப்படும் மக்கள் ஒன்றுசேர்ந்து தங்களுடைய நிலைமைக்கு பரிகாரம் தேடுவதை தடைப்படுத்தவும் ஆங்காங்குள்ள செல்வந்தர்களாலும் அதிகாரப்பிரியர்களாலும் சோம்பேறி வாழ்க்கைச்சுபாவிகளாலும் கற்பிக்கப்பட்ட சூழ்ச்சியாகும். தேசீயம் என்பதும் மனிதனுக்கு ஒரு மயக்கமும் வெறியும் உண்டாக்கும் வார்த்தையாக ஆகிவிட்டது. 

தேசம் என்றால் எது? 

தேசம் என்றால் எது? உலகப்பரப்பு ஐந்து கண்டங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டிருக்கின்றது. ஒவ்வொரு கண்டத்திற்கும் பல தேசங்கள் இருக்கின்றன. ஒவ்வொரு தேசத்கும் பல மாகாணங்கள் இருக்கின்றன. ஒவ்வொரு மாகாணத்திற்கும் பல ஜில்லாக்களும், மற்றும் பல உட்பிரிவுகளும் இருக்கின்றன, தேசம் என்பவைகளில் சில கண்டத்தைவிடப் பெரிதாகவும் பலமதங்களாகவும் பலபிறவிகளாகவும் பலமொழி, பலநாகரிகம், பலகலை ஆகவும் இருக்கின்றன. இவைதவிர ஒவ்வொரு கண்டத்திலும், தேசத்திலும், மாகாணத்திலும் பலமாதிரியான பிறவிகளும், பல ஜாதிகளும், பலபாஷைகளும், பல மதங்களும், பல உட்பிரிவுகளும், பல பழக்கவழக்கங்களும் இருக்கின்றன. இவை அவரவர்களுக்கு தெய்வகட்டளை என்றும் மதக்கட்டளை என்றும் தேசீயகொள்கை என்றும் தங்கள் வாழ்நாளில் எப்பொழுதும் மாற்றமுடியாது என்றும் இவைகளில் எதையும் காப்பாற்ற உயிர்விட்டாவது முயற்சிக்க வேண்டுமென்றும் கருதிக்கொண்டிருப்பவைகளாகும்.

இவற்றின் பயனாய் மக்கள் ஒருவருக்கொருவர் வேற்றுமை உணர்ச்சிகொண்டிருப்பதை நன்றாய்ப் பார்க்கின்றோம். அன்றியும் உலகத்தில் உள்ள தேசம் முழு வதிலும் உயர்ந்த ஜாதி தாழ்ந்தஜாதி ஏழை - பணக்காரன், கீழ்நிலை - மேல்நிலை, கஷ்டப்படுகின்றவன்- கஷ்டப்படுத்துகிறவன் முதலிய கொடுமைகள் இருந்தும் வருகின் றன. இவற்றுள் என்ன கொள்கைமீது எப்படிப்பட்ட மக்கள் எவ்வளவு விஸ்தீரணத்தை பிரித்துக்கொண்டு தங்களுக்கென தனித்ததேசம் தேசீயம் என்று ஒன்றைச் சொல்லிக்கொள்ளுவது என்பது எனக்குப் புரியவில்லை. நமது தேசம் என்று எந்த விஸ்தீரணத்தையும் தன்மையையும் தனிப்படுத்திக்கொண்டு பேசினாலும், அதிலுள்ள தன்மைகள் என்னென்னவோ, அதிலுள்ள மனிதர்களின் நிலை என்னென்னவோ, அதுதான் மற்ற எந்த கண்டம் என்பதிலும் நாடு என்பதிலும் இருந்துவருகிறது. நாம் குறிப்பிடும் தேசத்தில் உள்ள பெரும்பான்மையான மக்கள் எவ்வளவு கஷ்டப்படுகின்றவர்களாகவும் தாழ்மைப்படுத்தப்பட்டவர்களாகவும் இருந்துவருகின்றார்களோ அவ்வளவு நிலையில் தான் மற்ற தேசத்தார் என்கின்ற மக்களும் இருந்துவருகிறார்கள். நம்முடைய தேசம் என்பதிலுள்ள எந்தவிதமான மக்களின் துயரம் நீக்கப்பாடுபடுகின்றோம் என்கின்றோமே அந்தவிதமான துயரம் கொண்ட மக்கள் அந்நிய தேசம் என்பதிலும் இருந்துதான் வருகின்றார்கள். நம்முடைய தேசீயம் என்னபதிலேயே எந்தவிதமான மக்கள், சோம்பேறிகளாகவும் சூழ்ச்சிக்காரர்களாகவும் செல்வவான்களாகவும், அரசாங்க ஆதிக்கக்காரர்களாகவும் குருமார்களாகவும் இருந்து பெரும்பான்மையான பொதுஜனங்களைப் பல சூழ்ச்சிகளால் அடக்கி ஆண்டு அடிமைகளாக்கி பட்டினி போட்டு வதைத்துத் தாங்கள் பெருஞ்செல்வம் சேர்த்துவாழ்ந்து சுக போகம் அனுபவித்துவருகின்றார்களே அதுபோலத்தான் அந்நியதேசம் என்பதிலும் சிலர் இருந்து அந்தாட்டுப் பெரும்பான்மையான மக்களைக் கொடுமைப்படுத்திவருகின்றார்கள். ஆனால் அப்படிப்பட்டவர்கள் நம்மநாட்டில் ஒருபிரிவரர் பிறவியின் பேரால் இருக்கிறார்கள். இந்த நிலைமையில் என்ன கொள்கைகளைக்கொண்டு எந்த லட்சியத்தைக்கொண்டு உலகப் பரப்பில் ஒரு அளவை மாத்திரம் பிரித்துத் தேசாபிமானம் காட்டுவது என்று கேட்கின்றேன். 

துருக்கிதேசத்துக்கும் இந்தியாதேசத்துக்கும் சண்டைவந்தால் இந்திய இஸ்லாமியர்களுக்கு தேசாபிமானம் இந்தியாவுக்கா? துருக்கிக்கா? ஹைதராபாத்துக்கும் மைசூருக்கும் யுத்தம் தொடங்கினால் ஹைதராபாத் இந்தியர்கள் தேசாபிமானம் மைசூருக்கா? ஹைதராபாத்துக்கா? ஆகவே தேசம் தேசாபிமானம் என்கின்ற வார்த்தைகளும் கடவுள், மதம் என்பதுபோன்ற ஒருவகுப்பாருடைய சுய நலத்திற்கு ஏற்ற ஒரு சூழ்ச்சிவார்த்தை என்று சொல்ல வேண்டி இருப்பதைத்தவிர வேறு ஒன்றும் சொல்லமுடிய வில்லை. முடிவாகக் கூறும்பட்சத்தில் தேசாபிமானம் என்பது ஒவ்வொருதேச முதலாளியும் மற்றதேச முதலாளிகளுடன் சண்டைபோட்டு தங்கள் தங்கள் முதலைப் பெருக்கிக்கொள்ள ஏழைமக்களைப்- பாமரமக்களைப் பலிகொடுப்பதற்காகக் கற்பித்துக்கொண்ட தந்திரவார்த்தையாகும்.

உதாரணமாக இங்கிலாந்துதேச முதலாளிகள் அமெரிக்கா நியூயார்க் தேசமுதலாளிகளுடன் சண்டைபோட்டு வெற்றிபெற்று தங்கள் செல்வத்தை மேலும் மேலும் பெருக்கிக்கொள்ளவேண்டும் என்கின்ற ஆசை ஏற்பட்டால் அல்லது நியூயார்க் முதலாளிகள் வேறு தந்திரத்தின் மூலம் இங்கிலாந்து தேசத்துக்கு முதலாளிகளின் செல்வத்தைக் கொள்ளைகொள்ள முயற்சிப்பதாயிருந்தால் இங்கிலாந்து தேசத்து முதலாளிகள் இங்கிலாந்து தேசத்து ஏழைமக்களையும் பாமரமக்களையும் பார்த்து "ஓ இங்கிலாந்து தேசீய வீரர்களே, தேசாபிமானிகளே தேசத்துக்கு நெருக்கடி வந்துவிட்டது; இங்கிலாந்து மாதா உங்கள் கடமைகளைச் செய்ய அழைக்கிறாள், ஓடிவாருங்கள் ஓடிவாருங்கள்'' என்று கூப்பாடு போடுவார்கள். கூலி களை அமர்த்தியும் வயிற்றுப்பிழைப்புப் பத்திரிகைக்காரர்களுக்கு எலும்பு போட்டும் பிரசாரம் செய்விப்பார்கள். இதுபோலவே அமெரிக்க முதலாளியும் தன்தேசம் நெருக் கடி நிலையில் இருப்பதாகவும் அமெரிக்கமாதா அங்குள்ள பாமரமக்களையும் வேலையில்லாமல் வயிற்றுக் கஞ்சிக்கு வகையில்லாமல் பட்டினிகிடக்கும் ஏழைமக்களையும் தங்கள் கடமையைச்செய்ய அழைப்பதாகவும், கூவிக்கொண்டு கூலி கொடுத்து பிரசாரம் செய்வார்கள். இரண்டுதேச ஏழைமக்களும் மற்றும் சாப்பாட்டிற்கு அறவே வேறுவழியில்லாத மக்களும் கிளர்ச்சியில் சேர்ந்தும் பட்டாளத்தில் சேர்ந்தும் துப்பாக்கியைத் தூக்கிக்கொண்டு சண்டைக்கு போய் ஒருவரையொருவர் சுட்டுக்கொன்று கொள்ளுவார்கள். சிறைப்பிடிப்பதின் மூலம் இரு தேச சிறையையும் நிரப்பிவிடுவார்கள். கணக்குப்பார்த்தால் இருகக்ஷியிலும் பத்து லக்ஷக்கணக்கான மக்கள் உயிர்விட்டிருப்பார்கள் பிறகு இருவரும் ராஜியாகப்போயோ அல்லது யாராவது ஒருவர் ஜெயித்தோ இருப்பார்கள்.

ஜெயம்பெற்றவர்களுக்கு முதலோடு முதல் சேரும், அல்லது தங்கள் முதல் என்றும், குறையாத மாதிரியில் பத்திரமேற்பட்டிருக்கும். ஆனால் சுட்டுக்கொண்டு செத்தவர்களுக்கு சுடுகாடும், அவர்கள் பெண்ஜாதிகளுக்கு சிறு பிச்சையும் அல்லாமல் மற்ற ஏழைமக்களுக்கு என்ன பயன் என்பதை யோசித்துப்பாருங்கள். அமெரிக்கா குடி அரசு நாடாவதற்கும் அந்நிய ஆட்சியைத் துரத்து வதற்கும் அமெரிக்கா ஏழைமக்கள், தொழிலாளி மக்கள் எவ்வளவு பாடுபட்டிருப்பார்கள், எவ்வளவு உயிர்ப்பலி கொடுத்திருப்பார்கள் என்பதை அமெரிக்கா விடுதலைச் சரித்திரத்தை புரட்டிப்பாருங்கள். இன்று அதன் பயனாக உலகில் அமெரிக்காவிலேயே அதிகமான செல்வவான்களும், வியாபாரிகளும், விவசாயப்பெருக்கும் இருந்து வருகின்றன. ஆனால் ஏழைகள் படும் கஷ்ட மும் வேலையில்லாத பட்டினியும் தொழிலாளிகள் அனுபவிக்கும் கொடுமையும் அமெரிக்காவில் இன்றைய தினம் இருந்துவருவது வேறு எந்தநாட்டிற்கும் குறைந்ததல்ல.

அதுபோலவே இந்திய தேசீயத்தை எடுத்துக்கொள்ளுங்கள். பல ஏழைப் பாமரமக்களைத் தூண்டிவிட்டு அடிபடச்செய்து சிறையை நிரப்பி உரிமையும் பதவியும் அதிகாரமும் பெற்று முதலாளிகள் பணத்தையும் சோம்பேறி வாழ்க்கைப் பிறவிகள் உத்தியோகங்களையும் பெற்றுத் தங்கள் தங்கள் தனிப்பட்ட வாழ்க்கையைப் பெருக்கிக் கொண்டதைத்தவிர இந்த இந்திய தேசீயத்தால் ஏழைமக்கள், பாமரமக்கள் அடைந்த - அடையப்போகும் நன்மை என்னவென்பதைப் பாருங்கள். 

தோழர்களே! அமெரிக்கா தேசாபிமானத்தின் தன்மையையும் அதன் பயனையும் சிந்தித்துப்பாருங்கள். அமெரிக்கா அந்நிய . ஆட்சியை ஒழித்ததாலும், ஒரு அர சனையே விரட்டிவிட்டு “குடிகளின் ஆட்சி" ஏற்படுத்திக் கொண்டதாலும் ஏழைமக்களுக்கு என்ன பயன் ஏற்பட்டது என்பதை மற்றொருதரம் யோசித்துப்பாருங்கள். 

இந்த இலங்கையில் இருந்துகொண்டு இந்திய தேசாபிமானம் பேசும் தேசீய வீரர்களைப்பற்றி சற்று சிந்தித்துப் பாருங்கள். அவர்கள் ஏறக்குறைய அத்தனைபேரும் 100-க்கு 90- பேர் இந்தியா முதலிய தேசத்தில் இருந்து வந்து இலங்கைதேசத்தை சுரண்டிக்கொண்டுபோக இருக்கிறவர்களும் அவர்களுக்கு உதவியாளர்களாய் - அடிமைகளாய் இருப்பவர்களுமாகும். 

லேவாதேவிக்காரர்கள் பெரிதும் மாதம் 100-க்கு. 12-வரை வட்டிவாங்கி ஏழைமக்களையும் இலங்கைவாசிகளையும் பாப்பராக்கி கொள்ளை கொண்டுபோக வந்தவர்களும், விவசாயக்காரர் பெரிதும் இலங்கை பூமிகளை ஏராளமாய் கைப்பற்றி விவசாயம் செய்து கூலிகள் வயிற்றில் அடித்து பொருள் சேர்த்து கொள்ளை கொண்டுபோக வந்தவர்களும், வியாபாரிகள் கொள்ளைலாபம் அடித்து இலங்கைச் செல்வத்தைக் கொள்ளை கொண்டுபோக வந்தவர்களும், உத்தியோகஸ்தர்கள் இலங்கை ஆட்சியில் வந்து புகுந்து இலங்கையர்களின் அனுபவத்தில் மண்ணைப் போட்டு பணம் சுரண்டிக்கொண்டிருக்கும் படித்த கூட்டத்தாரும் ஆணவம் பிடித்த வன்னெஞ்சப்பார்ப்பனர்களுமாகக் கூடிக்கொண்டு இந்திய தேசாபிமானக் கூப்பாடு போடுகின்றார்கள். 

வெள்ளைக்காரனான அந்நியன் 100-க்கு வருஷம் 6-வட்டிக்கு கொடுத்தால் கருப்பனான அந்நியன் 100-க்கு மாதம் 6-வட்டிக்கு கொடுக்கிறான். வெள்ளையன் பணக்காரர்களிடம் வட்டி வாங்கினால் கருப்பன் எழைகளிடம், கூலிகளிடம் வட்டிவாங்கிக் கொடுமைப் படுத்துகிறான்.

இந்தப்படி மக்களை சதித்து கொள்ளை அடிப்பவர்களே (வெள்ளையரிலும், கருப்பர்களிலும்) எங்கும் கடவுளபிமானம், மதாபிமானம், தேச அபிமானம் பேசுகிறார்கள். 

ஆகவே இவ்விஷயங்களை அதாவது கடவுள், மதம், தேசம், என்கின்ற விஷயங்களை இனி அறவே மறந்து விடுங்கள். அவை ஒரு நாளும் கஷ்டப்படும் மக்களுக்கு பயனளிக்கா. மற்றபடி அவை உலகில் ஏழை பணக்காரன் என்று இரண்டு வகுப்புகள் இருக்கவும் எழை களைத்தொழிலாளிகளை பணக்காரரும், சோம்பேறிகளும் வஞ்சித்து நிரந்தரமாய் வாழவும்தான் பயன்படும்.

முடிவு.

தோழர்களே! முடிவாக ஒன்று கூறுகிறேன். சரீரத்தினால் நெற்றி வியர்வை சொட்ட கஷ்டப்படும் மக்களைப் பாருங்கள். அவர்களுக்கு கல்வி, மனிதத்தன்மை, மானம் இல்லாமல் செய்திருப்பதையும் பாருங்கள். வேலையில்லாமல் திண்டாடும் மக்களையும், அவர்களது பெண்டுபிள்ளைகளின் பட்டினியையும், கொடுமையையும் பாருங்கள். வீடுவாசல் இல்லாமல் மூட்டை முடிச்சுகளைத் தலையில் சுமந்துகொண்டு கஞ்சிக்கு ஊர்ஊராய்த் திரியும் கூலி மக்களைப் பாருங்கள். இவ்வித மக்கள் உலகில் எங்கெங்கு யார்யாரால் கஷ்டப்படுத்தப்படுகிறார்கள் என்பதையும் பாருங்கள். உயர்ந்தவன் - தாழ்ந்தவன், பார்ப்பான் - பறையன், முதலாளி- தொழிலாளி, குரு-சிஷ்யன், மகாத்மா - சாதாரண ஆத்மா, அரசன்-குடிகள், அதிகாரி - பிரஜை என்பவை முதலாகிய பாகுபாடுகளை இடித்துத்தள்ளி தரை மட்டமாக்குங்கள். அதன்மீது தேசம், மதம், ஜாதி என்கின்ற பாகுபாடு இல்லாததாகிய , மனிதசமூகம் சமஉரிமை - சம நிலை என்கின்ற கட்டடத்தை கட்டுங்கள். இதைச் செய்ய நீங்கள் உலகில் உள்ள கஷ்டப்படும் எல்லா மக்களுடனும் ஜாதி, மதம், தேசம் என்கின்ற வித்தியாசம் இல்லாமல், பிரிவினைக்கு ஆளாகாமல் ஒன்று சேருங்கள். அப்போது நீங்கள் கண்டிப்பாய் வெற்றி அடைவீர்கள்.

தேசபக்தி தேசீயம் என்னும் சூழ்ச்சியானது பல வருஷங்களாக மக்களை அந்நிய நாட்டு நடப்புகளையும் அந்நிய நாட்டு மக்கள் நிலைமையும் உணரமுடியாமல் செய்துவந்த காரணமே உலக ஒற்றுமை ஏற்பட முடியாமல் இருந்துவருகின்றது.

தெளிவாய்ச் சொல்லவேண்டுமானால் ''அந்நிய ஆட்சி" "சுயாட்சி" என்பதெல்லாம் அறவே ஏழைமக்களுக்கு பயனற்றதும் சூழ்ச்சி நிறைந்தது மேயாகும். சுயாட்சி உள்ள நாட்டிலும், சுயராஜ்யம் உள்ள ஊரிலும் ராஜாவே இல்லாத குடி அரசு தேசத்திலும் பணக்காரன் கொடுமையும், பாதிரியின் சூழ்ச்சியும், ஏழைகளின் கஷ்டமும், பாமரமக்களின் மடமையும் இருந்துதான் வருகின்றது. கடவுள் பக்தியும் மதபக்தியும் தேசாபிமானமும் நிறைந்து ததும்பும் நாடுகளிலும் இக்கொடுமைகள் இருந்துதான் வருகின்றன. கடவுளுக்காகவும், மதத்துக்காகவும் கோடானுகோடி ரூபாய் செல வழித்துப் பலிகொடுத்து பக்தி செலுத்திவரும் நாட்டிலும் மகாத்மாக்கள், ரிஷிகள், அவதாரங்கள் ஏற்பட்ட நாட்டிலும் இக்கொடுமைகள் இருந்துதான் வருகின்றன. ஆனால் கடவுள், மதம், தேசீயம் ஆகியவைகள் அழிக்கப்பட்ட அடியோடு இல்லாத இடங்களில் மாத்திரம் பணக்காரக் கொடுமையும், சோம்பேறி வாழ்க்கையும், பட்டினிக் கஷ்டமும், உயர்வு தாழ்வு நிலையும் பாதிரி ஏமாற்றமும் மகாத்மா தந்திரமும் காணப்படவில்லை. அவ்வூராருக்கு கடவுள் மத தேச அபிமானம் இல்லை. மனித சமூக சமத்துவ அபி மானம் மாத்திரமே பிரதானமாய்க்காணப்படுகிறது. அங்கு பணக்காரன்-ஏழை, முதலாளி தொழிலாளி, அதிகாரி - குடிஜனங்கள் என்கின்ற வித்தியாசமே காணப்படவில்லை. 

அங்குள்ள சகல சொத்திற்கும் அங்குள்ள சகல மக்களும் சமசுதந்திரமுள்ளவர்களாய் இருந்து வருகிறார்கள். எல்லா மக்களுக்கும் சரி அளவு வேலையும், போதுமான ஆகாரமும் சுக சௌகரியமும் இருந்து சமமாய் அனுபவிக் கப்பட்டு வருகிறது. நாளைக்கு என் செய்வது" என்ற கவலையே இல்லாமல் என் பெண்டு பிள்ளைகளை காப்பதார் என்கின்ற சிந்தனையே இல்லாமல் வாழ்ந்து வருகிறார்கள். கடவுளும், மதமும் இல்லாததால் அந்நாடு பூமிக்குள் அமிழ்ந்து போகவில்லை. 

அந்நாட்டு மக்களுக்கு ஆண், பெண் அடங்கலுக்கும் ஏற்பட்ட தைரியமும், உயிருக்குத் துணிந்த வீரமும், சமத்துவ உணர்ச்சியும் கடவுளையும், மதத்தையும் நம்பிய தேசாபிமானமுள்ள எந்த நாட்டாரிடமும் காணமுடியாததாயிருக்கிறது. நமது நாட்டிலோ சகல பொறுப்பையும் கடவுள்மீது போட்டுவிட்டு சோம்பேறிஞானம் பேசுபவர்களே மலிந்து இருக்கிறார்கள். நமது தலைவர்கன் என்பவர்களோ அதைச்சாதிக்கிறேன், இதைச் சாதிக்கிறேன் என்று பேசி மக்களை ஏய்த்து பயன் அடைவதும், முடியாவிட்டால் கடவுள் மீது பழிபோட்டு நழுவிக்கொள்ளுவதுமானவர்கள். கடவுள் மீது நம்பிக்கை உள்ள நமது மக்கள் வீரமோ ஒரு சிறு உண்மைத் தியாகம் செய்ய வேண்டி ஏற்பட்டாலும் நான் எதற்கும் தயார்தான்; ஆனால் எனக்கு ஏதாவது. கஷ்டம் வந்துவிட்டால் என் பெண்டு பிள்ளைகளுக்கென்ன கதி என்றுதான் யோசிக்கவேண்டியிருக்கிறது'' என்ற அளவோடு நிற்கக்கூடியதாகும். கடவுளை நம்பாதவர்களும், கடவுள் மீது எவ்வித பொறுப்பும் போடாதவர்களுமாயிருக்கிறவர்களும் கடவுள் உணர்ச்சியை அடியோடு ஒழித்துக்கொண்டவர்களுமான மக்களுள்ள ரஷ்ய நாட்டில் ''நாளைக்கு என்னகதி'' என்கின்ற பேச்சே கிடையாது. ஒவ்வொருவரும் தன்னம்பிக்கை உடையவர்களாகவேதான் காணப்படுகிறார்கள். 

அந்த நிலைமைதான் “நம் நாட்டுக்கும்" மற்றும் உலகமெங்கும் வேண்டும். அதற்காகவே வாலிபர்கள் எல்லோரும் உழைக்கவேண்டும். அதுவே இப்போது நமது, முன்னணியில் இருக்கும் வேலையாகும். 

புரட்சி ஓங்குக! பொதுவுடமை தோன்றுக!!

தமிழன் பிரஸ், ஈரோடு, காப்பிகள் 1000

மலையகத்தில் ஆயுத இயக்கமா? 90களில் மலையகக் கைதுகள்! - என்.சரவணன்

இக்கட்டுரை 1995 பெப்ரவரியில் சரிநிகர் பத்திரிகையில் வெளிவந்தது. சந்திரிகா 1994 இல் பதவியேற்றவுடன் மலையகத்தில் பெருந்தொகையான மலையக இளைஞர்கள் சந்தேகத்தின் பேரில் கைதுக்குள்ளானார்கள். புதிய பொலிஸ், இராணுவ காவலரண்கள் மலையகத்தின் பல இடங்களிலும் புதிதாக முளைத்தன. மலையகம் பீதிக்குள் சிக்கவைக்கப்பட்டது. மலையக தேசியம் பேசியவர்களும் இலக்குக்கு உள்ளாக்கப்பட்டார்கள். 

94 பொதுத் தேர்தலுக்காக ஐ.தேக. சிறையிலிருந்து சந்திரசேகரன், காதற், தர்மலிங்கம் ஆகியோரை விடுவித்தது. தமக்கு சாதகமாக இருப்பார்கள் என்று நம்பியது. ஆனால் ஐ.தே.க அத்தேர்தலில் வெற்றிபெறவில்லை. சந்திரிகாவின் ஆட்சி அமைவதற்கு ஒரே ஒரு ஆசனம் தேவைப்பட்ட நிலையில் மலையக மக்கள் முன்னணியின் தலைவர் சந்திரசேகரன் சந்திரிகாவோடு இணங்கி அந்த ஆட்சி அமைவதற்கு காரணமானார். பிராயச்சித்தமாக சந்திரசேகரனுக்கு பிரதி அமைச்சுப் பதவி வழங்கப்பட்டது.

சந்திரசேகரன் மலையகத்தில் நடந்த கைதுகளை கண்டும் காணாது இருந்தார். சில இடங்களில் அதை நியாயப்படுத்தவும் செய்தார். தான் கைதாகி தண்டனை அனுபவிக்கவும் காரணமாக அதே அவசர கால சட்டத்துக்கு ஆட்சியின் அங்கமாக அவர் ஆனபின் அதனை ஆதரித்துக் கொண்டிருந்தார். குறுகிய காலத்தில் தொண்டமானுக்கும் அவருக்கும் எந்த வித்தியாசமில்லை என்று அம்பலப்பட்டார். அதுவரை பேசிவந்த “மலையக அதிகார அலகு” பற்றிய திட்டங்களையும் கைவிடத் தொடங்கினார். மலையகக் கைது விடயத்திலும் அரசை பாதுகாப்பதைத் தான் செய்தார்.

மலையகத்தில் நிகழ்ந்த தொடர் கைதுகள் பற்றி விரிவாக எழுதுவதற்காக மலையகத்தின் பல இடங்களுக்கும் பிரயாணித்தேன். கெடுபிடி கூடிய அந்த நாட்களில் இந்த தனிப்பயணம் பீதிமிகுந்ததாகவே இருந்தன. எண்கள் சரிநிகர் பத்திரிகையோடு தொடர்பில் இருந்த ஒரு வழக்கறிஞரை நுவரெலியாவில் சந்திப்பதற்காக நாள் முழுதும் அலைக்கழிய நேரிட்டது. இறுதியில் அவமானப்படுத்தப்பட்டு வெளியேறினேன். இரவு நித்திரைக்கு கையில் இருந்த குறைந்த பணத்தில் இடம் தேடி அலைந்து கிடைக்காமல் சாராயத் தவறனைக் கொட்டிலில் இரவு நித்திரையை கழித்தேன். அதிகமான கைதுகள் நிகழ்ந்த “கிறிஸ்லஸ்பார்ம்” பகுதியில் பல தொழிலாளர்கள் எனக்கு நன்றாக உதவினார்கள்.


அங்கே தான் J.O.C. குண்டு வெடிப்பை மேற்கொண்ட வரதனை மறைத்து வைத்திருந்த இடம். வரதன் தற்கொலை செய்து கொண்டு இறந்ததன் பின்னர் இங்குள்ள பலர் சிறைசெய்யப்பட்டார்கள். வரதனுக்கு புகலிடம் கொடுத்ததற்காக ஜேக்கப் மேரியம்மா என்கிற பெண்ணும் அவரது சகோதரன் ராஜாராமும் கைது செய்யப்பட்டு கடும் சித்திரவதை மற்றும் நீண்டகால சிறைவாசத்தின் பின் மேரியம்மா விடுதலை செய்யப்பட்டார். கடந்த வாரம் அவர் இயற்கை எய்தினார்.

அது போல தோழர் சாந்தகுமாரும் இந்த மலையகக் கைதுகளின் போது காரணமின்றி கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டு சித்திரவதைகளை அனுபவித்தார். அவர் சிறையிலிருந்து இரகசியமாக தனது கைப்பட எழுதிய கடிதங்களை சரிநிகர் பத்திரிகைக்கு அனுப்பி வைத்தார். அதனால் இந்த பயணத்தில் அவரையும் சென்று சிறையில் சந்தித்தேன்.

அதற்கு முந்திய ஆண்டுகளில் சந்திரசேகரன், காதர், தர்மலிங்கம் ஆகியோரின் விடுவிப்புக்காக குரல் கொடுத்து வந்ததுடன், அவர்களின் நேர்காணல்களையும் கட்டுரைகளையும் வெளியுலகுக்கு கொண்டு வந்தேன். இதற்காக பல வாரங்கள் அவர்களை நான்காம் மாடியிலிருந்து கோட்டை பொலிசுக்கு சனிக்கிழமைகளில் கொண்டு வரும் நாட்களில் சந்தித்து வந்திருக்கிறேன். ஆனால் துரதிர்ஷ்ட வசமாக அவர்கள் வெளிவந்ததன் பின்னர் தமது கொள்கைகளையும், அரசியல் வேலைத்திட்டங்களையும் கைவிட்டு இன்னொரு தொண்டமானாக மாறினார்கள். இந்தக் கட்டுரை அந்தக் காலப் பகுதிக்கு உங்களை அழைத்துச் செல்லும்.

அது தலவாக்கலை பகுதி. தலவாக்கலை தோட்டத்திற்கு அருகாமையில் அமைந்துள்ள அந்த பிரதான வீதியோரத்தை தாண்டும் ஒவ்வொருவரும் நெஞ்சு நிறைந்த பீதியுடனேயே அதை தாண்டுகின்றனர். காரணம் அங்கு அமைக்கப்பட்டுள்ள பொலிஸ் தடை முகாம். அந்த தடை முகாமைச் சேர்ந்த பொலிசாரின் சோதனை, விசாரணைகளுக்குள்ளால் போய்வரும் எவரும் 'இங்கும் தொடங்கிவிட்டார்கள்' என்று எரிச்சல்படாமல் வந்ததில்லை!

சென்ற வருடம் யூலை மாதத்தின் ஒரு நாள் அந்தத் தடை முகாமைச் சேர்ந்த பொலிசார் அந்த வழியில் வந்த 23 வயதையுடைய ஒரு இளைஞனை விசாரித்தனர். தன்னி டம் அடையாள அட்டை இல்லை என அவன் கூறியதைத் தொடர்ந்து வாக்குவாதம் தொடங்கியது. வழமையான இவ்வாறான சோதனை, திட்டல், தூஷண வார்த்தை என்பவை யாருக்குமே எரிச்சலையும் கோபத்தையும் ஏற்படுத்தத்தான் செய்யும். அடிக்கடி இவ்வாறான விசாரணைகட்கு முகம் கொடுத்து வந்த அந்த இளைஞன் அன்றைய விசாரணையின் போது பாவிக்கப் பட்ட வார்த்தைகளால் தன்னைக் கட்டுப்படுத்த முடியாதவனாகி விட்டான். இளம் வயது. வார்த்தைகளுக்கு கட்டுப்படாத கோபம் அவனுக்கு. இறுதியில் பொலிசாரை அவன் தாக்கிவிட்டான். கணநேர ஆவேசத்தில் தாக்கினாலும் நெஞ் சுப்பயம் சும்மா விடவில்லை. அடுத்தது என்ன நடக்குமோ என்ற பீதி, அவன் கால்களை வேகமாக இயங்கச்செய்தன. ஓடினான் பொலிசாரும் விரட்டிச் சென்றனர். “புலி.... புலி... ஓடுறான் பிடியுங்கோ " என சிங்களத்தில் கத்திக் கொண்டே துரத்தினார்கள் பொலிசார். அவன் பின்னால் வீதியில் நட மாடிய ஏனைய சனங்களும் ஓடினர். அவன் பிடிபட்டான். அவனை அடித்தும் இழுத்தும் சென்றனர் பொலிசார்.

அந்த இளைஞனை துன்புறுத்தி விசாரணை செய்த பொலிசார்; அவ்விளைஞனுடன் தப்பிச் சென்ற 25 வயதுடைய இன்னொரு இளைஞனையும் கைது செய்துள்ளதாகவும் அவர்கள் விடுதலைப்புலிகளைச் சேர்ந்தவர்களென்றும் அதற்கான பல ஆதாரங்களை கைப்பற்றியிருப்பதாகவும் T.56 ரக இயந்திரத் துப்பாக்கிகள் இரண்டும், கைத்துப்பாக்கிகள் இரண்டும், கிரனைட்டுக்கள் பத்தும், இரு ரகங்களைச் சேர்ந்த 500 துப்பாக்கிரவைகளும், சையனைட் மருந்து குப்பிகள் ஐந்தையும் இதுவரை அவர்களிடமிருந்து எடுத்துள்ளதாகவும் விசாரணையை தொடர்ந்து நடத்தி வருவதாகவும் அறிவித்தனர்.

மேற்படி செய்தி வெளியானதைத் தொடர்ந்து மலையகத்தில் பீதி பரவியது. “இவன்கள் திரும்பவும் பொடியன்களை புடிக்கத் திட்டமிடுராங்கள்'' என்ற பீதி கலந்த கதை பரவியது. எதிர்பார்த்ததைப்போல் பெருமளவு இளைஞர்கள் கைது செய்யப்பட்டனர். குறிப்பாக செப்டெம்பர் தொடக்கம் டிசம்பர் வரை இக்கைது பெருமளவு நடந்தது. டிசம்பர் மாதமளவில் கைது செய்யப்பட்டு விடுவிக்கப்பட்டோர் போக தடுப்பில் உள்ளோரின் எண்ணிக்கை 28 எனத் தெரியவந்தது. இந்த கைதுகள் பற்றி சிங்கள மொழியில் பெருமளவு பிரச்சாரங்களை மேற்கொள்ள எண்ணிய நுவரெலிய பொலிசார் திவயின, லங்காதீப ஆகிய பத்திரிகைகளை மட்டும் அழைத்து இது முழுக்க முழுக்க 'புலிகளின் செயற்பாடுகளே' என தொடர்ச்சியாக எழுதி வெளியிடும்படி தெரிவித்துள்ளார்கள்.

பொலிசாரிடமிருந்து இது தொடர் பான தகவல்களைப் பெற்றுக் கொண்ட பத்திரிகைகளும் பொலி சாரின் ஆலோசனைப்படியே எழு தினார்கள். ‘த ஐலன்ட்', 'திவயின', 'லங்காதீப' போன்ற பத்திரிகைக ளில் இதுபற்றி வெளிவந்த செய்திகள், கட்டுரைகள் என்பவை மிகவும் இனவாத ரீதியிலும் பொறுப் பற்ற முறையிலும் வெளியிடப்பட் டிருந்தன. டிசம்பர் 25ஆம் திகதி லங்காதீப பத்திரிகையில் 'எதிர்காலத்தில் மலையகம் புலிவாயில் சிக்குமா?'' என வெளியிடப்பட்ட கட் டுரையானது அங்குள்ள நிலை மையை ஊதிப்பெருக்கி மிக மோச மாக சித்திரித்திருந்தது. அச்சித்திரிப்பின் பின்னணியில் பொலிஸ் தரப்பே இயங்கியிருந்தது பலருக்கு தெரியாத செய்தி!

பொலிசாரின் தரப்பில் இன்று இது பற்றி தெரிவிக்கப்படும் தகவல்கள் இவையே:

மலையகத்தில் இருந்து யாழ்ப்பாணம் சென்று புலிகளுடன் மேற்படி இளைஞர்கள் இணைந்துள்ளனர். இவர்கள் அனேகமாக தலவாக்கலை, டிக்கோயா, கொட்டகலை, பொகவந்தலாவ, ஹட்டன், நுவரெலியா, நானுஓயா போன்ற பிரதே சங்களைச் சேர்ந்தவர்கள் கிளிநொச்சியில் 3மாதம் ஆயுதப் பயிற்சி இவர்களுக்கு அளிக்கப்பட்டுள்ளது. இவர்கள் மலையகத்தில் (ULO - Up Country Liberation Organization) 'மலையக விடுதலை முன்னணி' எனும் இயக்கமொன்றை ஏற்படுத்தி இயங்கிவந்திருக்கிறார்கள். இவர்களது அடிப்படை நோக்கம் மலையகத்தில் “மலைநாடு” எனும் பேரில் தனி நாடு உருவாக்குவதே. இவ்வியக்கத்தின் தலைவர் தான் 25 வயதுடைய அருணாச்சலம் லோகேஷ் எனும் இளைஞர். (இவர் ஒக்டோபர் 27 ஆம் திகதி கைது செய்யப்பட்டார். இவ்விளைஞர் 1992 நவம்பரில் புலி உறுப்பினரொருவருடன் வடக்குக்கு சென்று அங்கு 3 மாதங்கள் ஆயுதப் பயிற்சியை பூர்த்தி செய்துவிட்டு மீண்டும் மலோகம் வந்து சேர்ந்துள்ளார் என அத்தகவல்கள் கூறுகின்றன.

ULO வின் பிரதான நடைமுறை வேலைத்திட்டங்கள் 3 விடயங்களைக் கொண்டதென்றும் அவற்றில் முதலாவது அவ்வியக்கத்துக்கான உறுப்பினர்களை சேர்ப்பது, இரண்டாவது மலையகத்தில் ஆயுதப் போராட்டமொன்றுக்கான நிதிகளைத் திரட்டுவது, மூன்றாவது ஆயுதங்களை சேகரிப்பது.” என்றும் போலீசார் தரப்பில் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

இக்குழுவில் 18 - 25 வயதுக்கு இடையிலான இளைஞர்களே உள்ளனர். இவர்களோடு பல இளைஞர்கள் சேர்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள், பல தோட்டங்களிலிருந்து இளைஞர்கள் திடீரென்று தலைம றைவாகிவிடுகின்றனர். இவர்கள் வடக்கிற்கு சென்று பயிற்சி பெற்று திரும்பி வந்து தங்களது வேலைகளை ஆரம்பிக்கின்றனர். நிதிதிரட்டலுக்காக இவர்கள் பல கொள்ளைச்சம்பவங்களை திட்டமிட்டு நடத்தியுள்ளனர். கடந்த வருடம் ஏப்ரல் மாதம் 19ம் திகதியன்று அகரபத்தனை - அல்பியன் எஸ்டேட்டில் (ALBION ESTATE) நடந்த கொள்ளைச் சம்பவமும் இவர்களாலேயே நடத்தப்பட்டிருந்தது முகமூடி அணிந்து ஈடுபட்டிருந்த இக் கொள்ளைச் சம்பவத்தின் போது தங்களை EPDP இயக்கம் என இவர்கள் கூறிக்கொண்டுள்ளனர். இது போன்று பொகவந்தலாவ பகுதியில் எஸ்டேட் ஒன்றில் நடந்த கொள்ளைச் சம்பவமும் இவர்களாலேயே மேற்கொள்ளப்பட்டிருந்தது.

இவை பொலிசார் தங்களது ஊகங்களை ஆதாரப்படுத்த சொல்கிற தகவல்கள்.

இது தவிர தோட்டப்பகுதியில் தொழிலாளர்களின் பிரச்சினைகளை மையமாகக் கொண்டவேலைநிறுத்தப் போராட்டங்களையும் திட்டமிட்டு நடத்துவதும் இவர்களது வேலைத்திட்டமாக இருக்கிறது என்றும், கடந்த வருடம் செப்டெம்பர் 14ம் திகதி பொகவந்தலாவ - லெட்சுமி தோட்டத்தில் நடந்த வேலைநிறுத்தத்தையும் அங்கு பெண் தொழிலாளர்கள் பலர் தோட்ட அதிகாரிகளை தடுத்து வைத்து செய்த போராட்டம் இவ்விளைஞர்களின் வழிகாட்டலிலேயே மேற்கொள்ளப்பட்டது என்றும் பொலிசார் தெரிவிக்கின்றனர்.

“பொலிசார் இந்த விசாரணையை இது புலிகளின் வேலையே'' என அழுத்திக் கூறுவதற்காக ஆங்காங்கு கிடைக்கும் சிறு சலசலப்புக்களையும் துணைக்கு சேர்த்துக் கொள்கின்றனர்'' என்கிறார் மலையகத்தைச் சேர்ந்த ஒரு அரசியல்வாதி.

வெறும் சந்தேகத்தின் பேரில் கைது செய்யப்பட்ட இவ்விளைஞர்கள் இன்றுடன் 100 நாட்களுக்கும் மேலாகியும் தடுப்புக்காவலிலேயே வைக்கப்பட்டுள்ளனர். இவர்களில் 14 பேர் குற்றவாளிகள் என்பதற்கு தம்மிடம் போதியளவு ஆதாரங்கள் இருப்பதாகக் கூறும் பொலிசார், இவர்களது விசாரணைகளை குறிப்பிட்ட காலப்பகுதிக்குள் செய்து முடிக்காமல் இழுத்தடிப்பதிலேயே கவனம் செலுத்துகின்றனர்.

"விசாரணைகக்கென்று 180 நாட்கள் வரை பொலிசாருக்கு தடுப்புக் காவலில் வைக்க சட்டம் இடமளிக்கிறது. இதை சாட்டாக வைத்துக் கொண்டு எந்தவொரு குற்றத்துக்கும் சம்பந்தமில்லாத எங்களது பிள்ளைகளை தொடர்ந்து வைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள"

என்கிறார் கைது செய்யப்பட்ட இளைஞன் ஒருவரது தந்தை,

“வழக்கறிஞர்களைக் கேட்டால் 'பொலிசார் நீதிமன்றத்துக்கு உங்கள் பிள்ளைகளைக் கொண்டு வரும்வரை எங்களால் வழக்கு தொடர்வது சாத்தியமில்லை. பொலிசார் விசாரணைகளை முடிக்கும் வரை நீதிமன்றத்துக்கும் கொண்டு வரப்போவதில்லை என்று சொல்கிறார்கள்"

என அத்தந்தை மேலும் குறிப்பிடுகிறார்.

இதைவிட கைது செய்யப்பட்ட இளைஞர்களின் பெற்றோர் பலர் பிள்ளைகளின் விடுதலைக்காக சில தமிழ் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள், அமைச்சர்கள், தொழிற்சங்க தலைவர்களிடமும் முறையிட்ட போதும் அவர்கள் இவ்விடயத்தில் ஓடி ஒழிகிறார்கள் என்றும், தமிழ் பிரதி அமைச்சர் ஒருவரிடம் ஒரு தகப்பன் சென்று “என் புள்ள ஒங்க கட்சிக்காக வேலை செஞ்சதுனாலதான் அவன பயங்கரவாதின்னு சொல்லி இழுத்திட்டு போயிட்டாங்க. அவனுக்காக நீங்க பேசி விடுதலை செய்யவைங்க சாமி' என கண்ணீர் வடித்த போதும் அந்த அமைச்சர் அவன் என்ட கட்சியில்ல, சம்பந்தப்பட்ட கட்சிய போய் பாருங்க'' என்று விரட்டி விட்டாராம்.

கைது செய்யப்பட்ட இளைஞர்களில் பலர் 'மலையக மக்கள் முன்னணி'யில் இருந்தவர்களென்றும் அவ்வமைப்பின் அரசியல் வேலைகளில் ஈடுபட்டவர்கள் என்றும் தெரியவருகிறது. ஆதாரங்களுடன் பிடிபட்டதாக கூறப்படும் இளைஞர்களில் இருவர் சந்திரசேகரனின் அருகிலேயே (சிறைக்குச் செல்வதற்கு முன்) இருந்தவர்களென்றும் பெயர் குறிப்பிட விரும்பாத சிலர் தெரிவிக்கின்றனர்.

மலையக மக்கள் முன்னணியைச் சேர்ந்த முக்கிய நபரொருவரிடம் ''இந்த இளைஞர்களது விடுதலைக்காக ஏன் இன்னமும் எந்த நடவடிக் கையும் எடுக்கவில்லை ?" என கேட்ட போது அவர் தோழர், இது டேஞ்சர்..... மிச்சம் பேரு ஆயுதங்களோட பிடிபட்டிருக்காங்க, நாங்க தலையிட்டா எங்களையும் சந்தேகப்படுவாங்க. எங்கட கடந்த கால சம்பவங்களாட தொடர்புபடுத்தப் பாப்பாங்க...'' என்கிறார்.

அவரது பதிலைப்பற்றி பேசிக் கொண்டிருந்த மலையக மக்கள் முன்னணியுடன் மனமுறிவுற்றிருக்கும் இன்னொருவர் இவ்வாறு ஆத்திரத்துடன் பேசினார்: “இவங்கள் எல்லாரும் பயங்கரவாதிகள்னு முத்திரை குத்தப்பட்டு உள்ளுக்கு இருக்கிற நேரம் அவங்களுக்காக கத்தினது நாங்க....... நாங்களும் எந்த நேரமும் சந்தேகத்துக்குள்ளா கிற ஆட்கள். அப்படியிருந்தும் நாங்க பயப்பட இல்ல. ஆனா இன்னைக்கு அவங்கட பிழைப்புவாதத்தையும் இருப்பையும் பாதுகாக்க அவங்கட மக்களின்ட விடுதலைக்கு குரல் கொடுக்க பயப்படுறாங்க. ஆனா ஒன்னு..... இனி இவங்க அவுட். இவங்களை இனி நம்பேலாது... இவங்களும் இன்னுமொரு தொண்டமான் கூட்டந்தான் '' என்கிறார்.

மலையகத்தில் பல இடங்களில் இன்று பாதுகாப்பு பலப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. பல சோதனை முகாம்கள், காவலரண்கள் என்பன அமைக்கப்பட்டுள்ளன. இவற்றை கடக்கும்வரை பலரின் மனம் படபடத்துக் கொண்டிருக்கும். குறிப்பாக இச்சோதனை முகாம்களை ஹட்டன், நுவரெலியா, றாகல, பொகவந்தலாவ, தலவாக்கலை பகுதிகளில் அதிகமாகக் காணலாம். 1991 மத்தியில் கொழும்பில் JOC' (கூட்டுப்படைத் தலைமையகம்) குண்டுவெடிப்பு சூத்திரதாரிக்கு புகலிடம் அளித்தது மலையகம், என்பது வெளித்தெரியவந்ததன் பின் மலையகத்தில் நூற்றுக்கணக்கான இளைஞர்கள் கைது செய்யப்பட்டு (சந்திரசேகரன், காதர், தர்மலிங்கம் உட்பட) சலசலப்பை ஏற் படுத்திய பின்னரே மேற்படி முகாம்கள் பல ஏற்படுத்தப்பட்டன. அன்று போடப்பட்ட இம்முகாம்கள் இன்னும் அகற்றப்படவில்லை. மாறாக பெருக்கப்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன. அண்மையில் நடந்த கைது விசாரணைகள் என்பவற்றைத் தொடர்ந்து இவை மேலும் பலப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

இது இவ்வாறு இருக்க ஒரு சில இளைஞர்களை விசாரணை செய்துவிட்டு, மலையகம் பூராவும் பெருமளவு கைது நடவடிக்கை களை பாரியளவில் நடத்திவருவதும் கைது செய்யப்பட்டவர்கள் பற்றிய விசாரணைகளைத் துரிதப்படுத்தாமல் வருடக்கணக்கில் தடுப்புக்காவலில் வைத்திருப்பதும் இறுதியில் 'ஒப்புக் கொண்டால் மன்னிப்பு! அல்லது குறைந்த தண்டனை' எனக்கூறி, செய்யாத ஒன்றைச் செய்ததாக ஒப்புக்கொள்ள வைத்த சம்பவங்களையும் தமிழ் இளைஞர்கள் பலர் ஏற்கனவே சந்தித்துவிட்டார்கள். கடந்த அரசாங்கத்தின் காலப்பகுதி இதற்கு சான்று பகரும். அன்றைய அரசாங்கத்தை ஞாபகப்படுத்தும் வகையில் தற்போதைய அரசாங்கத்தின் நடவடிக்கையும் அமைந்துவிடுமா? என்பது பாதிக்கப்பட்ட பெற்றோர்களின் வேதனை தொனிந்த கேள்வியாகவுள்ளது.

மேலும், பொலிசாரின் கூற்றுப்படி அவ்விளைஞர்கள் தீவிரவாத செயற்பாட்டை முன்னெடுக்கின்றார்கள் என்று கூறப்படுவது உண்மையாக இருந்தால், அவற்றிற்கான தீர்வு கைது, துன்புறுத்தல், தண்டனை என்பதல்ல. அவர்களது கோரிக்கைகள், அத்தோடுவற்றை ஆராயாது, அவர்களை அடக்கி ஒடுக்கும் நடவடிக்கைகளில் கவனம் செலுத்திக்கொண்டிருந்தால் அது இன்னொரு வடகிழக்கு யுத்தத்தை மலையகத்தில் உருவாக்க நேரிட்டாலும் ஆச்சரியம் இல்லை. அன்று தமிழ் மக்களின் கோரிக்கைகளை ஊதாசீனம் செய்ததும், இளைஞர்கள் சிறு அளவிலான கிளர்ச்சி செய்த போது அவற்றை மோசமாக அடக்கி அழிக்க முயற்சித்ததும், ஏற்படுத்திய விளைவை இன்று நாடே அனுபவிக்கிறது. இங்கும் அது போன்றதொரு முறையே கையாளப்பட்டால் என்ன விளைவு எதிர்காலத்தில் ஏற்படும் ....... என்பதை சம்பவங்களைக் கூர்ந்து பார்க்கும் ஒருவர் தெளிவாகப் புரிந்துகொள்வார். வரலாறு தெரியாதவர்கள் முட்டாள்கள்..... அதைக் கற்றுக் கொள்ள மறுப்பவர்களோ வெறும் முட்டாள்கள் மட்டுமல்ல, முழு நாட்டிற்குமே ஆபத்தைத் தேடித்தரப் போபவர்கள் என்பதை மட்டும் இப்போதைக்குச் சொல்லி வைக்கலாம்.

"புலிகளுடன் எங்களை முடிச்சு போட முனைகின்றனர் பொலிசார்" டொக்டர் சாந்தகுமார்

புதிய ஜனநாயக முன்னணி (New Democratic Front)யைச் சேர்ந்த டொக்டர் சாந்தகுமாரும் இச்சம்பவத்தின் சந்தேக நபர் என்று கைது செய்யப்பட்டுள்ளார். கைது செய்யப்பட்டவர்களிடம் இருந்து கிடைத்த ஆதாரங்களில் - குறிப்பு புத்தகமொன்றில் சாந்தகுமாரின் பெயர் இருந்ததைக் கொண்டே இவரும் கைது செய்யப்பட்டுள்ளார். இவர் டிசம்பர் 10ம் திகதி மு.ப. 11 மணியளவில் ஹட்டன் டன்பர் ரோட்டில் அமைந்துள்ள அவரது வைத்தியசாலையிலிருந்து கைது செய்யப்பட்டு ஹட்டனில் ஒருநாள் தடுத்து வைத்திருந்து நுவரெலியா கொண்டு போய் அங்கிருந்து உடபுஸ்ஸல்லாவ பொலிஸ் நிலையத்துக்கு கொண்டு சென்று வைத்துள்ளார்கள்.

கைது செய்யப்பட்டு தடுப்புக்காவலில் உள்ள 28 பேரும் வெவ்வேறான பொலிஸ் நிலையங்களிலேயே தடுத்து வைக்கப்பட்டுள்ளனர். சாந்தகுமாரை பார்ப்பதற்காக உடபுஸ்ஸல்லாவ பொலிஸ் நிலையம் சென்று (வழக்கறிஞர் ஒருவரின் கடிதத்துடன்) பொலிஸ் பொறுப்பதிகாரியிடம் அனுமதி கேட்ட போது உடனடியாகப் பார்ப்பதற்கு அனும திக்க முடியாதென்றும் மாலையளவில் சந்திக்க அனுமதிக்கலாம் என்றும் கூறப்பட்டது. கொழும்பிலிருந்து சிரமப்பட்டு வந்திருக்கிறோம் மாலை சந்திப்பதாயிருந்தால் மீண்டும் போக சிரமம் பஸ் கிடையாது என்பதை கூறியபோது, இரண்டு நிபந்தனைகள் விதித்தனர். 'ஒன்று 5 நிமிடங்கள் மட்டுமே கதைக்க அனுமதிக்க முடியும், அடுத்தது தமிழில் கதைக்க முடியாது, சிங்களத்திலேயே கதைக்க அனுமதிக்க முடியும் கதைக்கும் போது எங்களது பொலிஸ் ஒருவர் அருகில் இருப்பார்' என்றார். அப்படியேனும் கதைக்க கிடைத்ததையிட்டு சம்மதித்தேன்.

பொலிஸ்காரர் கூட்டிச்சென்று இதோ சாந்தகுமார்' எனக் காட்டினர். சிறைக்கம்பிகளுக்குப் பின்னால் அவர். சிங்களத்தில் மட்டுமே நமக்கு கதைக்க அனுமதி என அவரிடம் நான் கூறிவிட்டு தெரிந்த சிங்களத்தில் கதைத்தேன். சாந்தகுமார் கூறியது இதுதான்.

''என்னை குறிப்பிட்ட ஒரு இயக்கத்துடன் சம்பந்தம் என கூறுகின்றார்கள். எனக்கு அப்படியொரு சம்பந்தமும் கிடையாது. கைது செய்யப்பட்ட இளைஞர்களை தெரியுமா என விசாரித்தார்கள். உண்மையில் அவர்களில் ஒரு சிலரை எனக்குத் தெரியும். காரணம் நாங்கள் இடதுசாரி அரசியலைச் சார்ந்தவர்கள். நாங்கள் அவர்களுடன் அரசியல் ரீதியில் கலந்துரையாடல்களை நடத்தியும் இருக்கிறோம். ஆனால் அவர்கள் ஏதாவது ஒரு பயங்கரவாத இயக்கமொன்றைச் சார்ந்தவர்களா இல்லையா என்பது எனக்குத் தெரியாது பொலிசார் என்னை விசாரிக்கையில் 'உன் கிளினிக்குக்குள்தான் ஆயுதங்களை கொண்டு வந்து மறைத்து வைத்து விட்டு எடுத்துச் செல்வதாக சொல்கிறார்களே' எனக் கேட்டனர். அவர்களுடன் இருந்த நட்புறவு காரணமாக அவர்களது பேக்குகள், புத்தகங்கள் ஏதேனும் வைத்துவிட்டு செல்வார்கள். அதில் என்ன இருக்கிறது என தேடுவதற்கு எனக்கு உரிமை கிடையாது' எனவே உள்ளே என்ன இருந்தது என்றும் எனக்குத் தெரியாது. பொலிசார் இப்போது என்னை அவ்வியக்கத்தின் அரசியல் ஆலோசகர் (Political Advisor) என்று குற்றம் சாட்டியுள்ளனர். மேலும், எனது விடுதலை பற்றி கதைக்க இன்னும் எந்த கட்சியோ, தொழிற்சங்கமோ முன்வரவில்லை. அவர்களுக்கும் எங்களை இது விடயத்தில் இறுக்கி வைக்க வேண்டிய தேவையும் உள்ளதே!

அரசாங்கத்தினால் அமைக்கப்பட்ட மங்கள முனசிங்க தலைமையிலான தெரிவுக்குழுவின் முன்னிலையில் எமது (NDF) அமைப்பு இனப்பிரச்சினை தீர்வுக்காக முன்வைத்த தீர்வுகள் புலிகள் முன்வைத்த யோசனைகளுடன் ஒத்துப்போவதாகவும் பொலிசார் கூறுகின்றனர். அதையும் தங்களுக்கு சார்பாக பயன்படுத்த முயற்சிக்கின்றனர்” என்றார்.

டொக்டர் சாந்தகுமார் கடந்த காலத்திலும், பிரச்சினைக்குரிய காலப்பகுதியிலெல்லாம் சிறையிலடைக்கப்பட்டவர். 1983இல் இருந்து தொடர்ந்து 3 வருடங்களுக்கும் மேலாக (JOC குண்டு வெடிப்பு சூத்திரதாரி வரதன், மலையக மக்கள் முன்னணி காதர் ஆகியோருடன்) பூஸாவில் அடைக்கப்பட்டிருந்தார். அதற்குப் பின்னரும் ஒரு தடவை கைது செய்யப்பட்டு சிலகாலம் சிறையிலிருந்தார்.

புலிகளின் பிரதேசமாக முத்திரை குத்தப்பட்ட கிறிஸ்லஸ் பார்ம் எஸ்டேட்

கொட்டகலை - கிறிஸ்லஸ் பார்ம் எஸ்டேட்டிலிருந்து (Chrystlos Form Estate) கைது செய்யப்பட்ட இளைஞர் ஆறுமுகம் முத்துவிநாயகம் (வயது 29) தோட்டத்தில் வேலை செய்யும் சராசரி இளைஞன், வேலை நேரம் போக காய்கறித் தோட்டம் செய்து வருபவர். இப்போது இவர் நானுஓயா பொலிஸ் நிலையத்தில் தடுத்து வைக்கப்பட்டுள்ளார். கிறிஸ்லஸ்பார்ம் சென்று அவரது பெற்றோர்களை சந்தித்து இது பற்றி கேட்ட போது அவரது தாய் இப்படி தெரிவித்தார். "அன்றைக்கு நவம்பர் முதலாம் திகதி, தீபாவளிக்கு முதல் நாள் காலை 5 மணியிருக்கும் வேலைக்கு ஆயத்தப்படுத்துவதற்காக எழுந்து தேனீர் கலக்கிக் கொண்டிருந்தேன். பின்வாசல் கதவு பலமாக தட்டப்பட்டது. "யாரது....' என்று கேட்டுக்கொண்டே போய் கதவை திறந்தேன். வெளிச்சம் பட்டு கண் கூசியது. பொலிஸார் டோச் லைட்டை அடித்துக்கொண்டே 'எங்கே ரவி?' என்றனர். என் மகன் முத்துவிநாயகத்தை ரவி என்றுதான் அழைப்போம். நான் பதட்டத் துடன் என் கணவரை எழுப்பினேன். பொலிசார் அவசரப்படுத்தினார்கள். எனது மகன் திருமணம் முடித்து இரண்டு வருடங்கள் தான் ஆகிறது. ஒரு பெண் குழந்தையும் இருக்கிறது. அவனின் புதியவீடு எங்களின் அடுத்தவீடே. அவனின் வீட்டிற்கு விரைவாக கூட்டிச்சென்று கதவை தட்டித் திறந்தோம்.. மகன் எழுந்து வந்து திறந்தான். அவனுக்கும் டோச் லைட் அடிக்கப்பட்டது. அவன் 'யாரது .... லைட் அடிக்கிறது' எனக் கேட்டான்.

ரவியின் தாயின் அரவணைப்பல் ரவியின் குழந்தை

“நாங்கள் ஹட்டன் பொலிஸிலிருந்து வருகிறோம்...... நீர் தானே ரவி.. வாரும் எம்முடன்' என அழைத்தனர். மகன் சேட்டை மாட்டிக் கொண்டு கிளம்பி னான். நாங்களும் பின்னாலேயே அழுது கொண்டு சென்றோம், அவன் எந்த பொல்லாப்புக்கும் போறவனில்ல சாமி, அவனை ஏன் கூட்டிக்கிட்டுப் போறீங்க, அவனை விட்டிடுங்க சாமி..... என கதறினேன். விசாரித்து விட்டு விட்டுவிடுவோம் என்றனர். ஜீப் அருகே சென்றடைந்ததும் அங்கு இன்னொரு வன் விலங்கிடப்பட்ட நிலையில் முகம் தெரியாத அளவு தலையை குனிந்தபடி நின்று கொண்டிருந்தான். பொலிசார் அவனிடம், இவன் தானே? என கேட்ட னர். அவன் தலையை ஆம் என்பதைப் போல் அசைத்தான். இருவரையும் ஏற்றிக்கொண்டு ஜீப்புறப்பட்டது. தலையசைத்து காட்டியவன் அடையாளம் காட்ட வந்தவன் என்றும் அவனது பெயர் லோகேஷன் என்றும் பின்னர் அறிந்தோம்.

பொலிசாரிடம் சென்று எவ்வளவோ கெஞ்சியும் விடவில்லை. ஏற்கனவே நடந்த ஒரு கொள்ளைச் சம்பவத்தில் இவன் சம்பந்தப்பட்டிருகிறான் என பொலிசார் கூறுகின்றனர். ஆனால் அவன் எவ்வளவு தூரம் உழைப்புக்கு மதிப்புக் கொடுக்கிறான் என்பதும், எவ்வளவு அப்பாவி என்பதும் எங்களுக்குத்தான் தெரியும்.

என் மகனை பிடித்துக் கொண்டு போய் இன்றோடு நூறுநாளுக்கும் மேலாகிறது. இன்னமும் விட்டபாடில்லை. எங்களை கவனிக்க அவன் ஒருத்தன் மட்டும் தான் இருந்தான். அவனின் மனைவி மாசமாயிருக்கா இந்த நேரத்திலயும் அவன் இல்லை ". என்றார்.

இந்த கிறிஸ்லஸ் பார்ம் எஸ்டேட, வழமையாக மலையகத்தில் ஏதாவது சலசலப்புக்குள்ளாகும் காலங்களிலெல்லாம் கண்காணிப்புக்கும், சோதனைக்கும், கைதுகளுக்கும் உள்ளாக்கப்படும் இடம். இதுபற்றி அந்த தோட்டத்தைச் சேர்ந்த ஆர் எஸ் சுப்பிரமணியம் கருத்து தெரிவிக்கும் போது.

"இந்த தோட்டம் கடந்த காலங்களில் எல்லோர் வாயிலும் பேசப்பட்ட இடம், 1991இல் கொழும்பில் நடந்த கூட்டுப்படைத் தலைமையகம் (IOC) குண்டு வெடிப்பு சம்பவத்தின் சூத்திரதாரி என சொல்லப்பட்ட வரதன் பிடிபட்டது இந்தத் தோட்டத்தில் தான், வரதன் அன்று இங்கு மறைந்திருந்த போது பொலிசார் சுற்றிவளைத்து பிடிக்க முற்பட்டனர். வரதன் பொலிசாரையும் தாக்கி விட்டு சயனைட் அருந்தி தற்கொலை செய்து கொண்டான். அதைத் தொடர்ந்து இந்த 'கிறிஸ்லஸ் பார்ம் மிலுள்ள எல்லா இளைஞர்களையும் சந்தேகித்தனர். அன்று நூற்றுக்கணக்கான இளைஞர்கள் இங்கிருந்து கைது செய்யப்பட்டனர். குறிப்பாக இந்த தோட்டத்தில் மலையக மக்கள் முன்னணியுடன் தொடர்புடைய பலர் கைது செய்து சில காலமாக தடுத்து வைக்கப்பட்டிருந்தனர். அதற்குப்பின்னரும் பல தடவைகள் இந்த தோட்டம் முற்றுகைக்குள்ளாக்கப்பட்டது. எங்கள் அடையாள அட்டைகள் யாழ்ப்பாண அடையாள அட்டைகள் போல் கவனிக்கப்படுகிறது. வெளியில் பொலிசாரின் சோதனைக்கு உள்ளாக்கப்படும் போது எங்களது அடையாள அட்டையில் கிறிஸ்லஸ் பார்ம் என்றதைக் கண்டவுடன் "ஆங்... கிறிஸ்லஸ் பார்ம் நேத... கொட்டின்கே ஏரியா நேத..... வரதன்கே ஏரியா நேத" (புலிகளின் ஏரியா அல்லவா. வரதனின் ஏரியா அல்லவா?) என கேட்கின்றனர். சில வேளை கூட்டிக் கொண்டு போய் விடுகின்றனர்' என்றார். 

ஓ.ஏ.ராமையா - செங்கொடிச்சங்கத்தின் பொதுச்செயலாளர்)

"சந்தேகத்தின் பேரில் கைது செய்யப்படுவோரில் 90%க்கும். அதிகமானோர் நிரபராதிகளே! வடகிழக்குக்கு போய் வந்தாலும் கூட அதுவே கைதுக்கான ஆதாரமாகிவிடுகிறது இந்த பொலிசாருக்கு. இவ்வாறு குற்றம் செய்யாத நிரபராதிகள் பலர் தண்டிக்கப்பட்டுள்ளார்கள். ஒன்று முன்னைய அரசாங்கத்தோடு - ஒப்பிடும் போது ஓரளவு பரவாயில்லை.

மலையகத்தில் தீவிர தேசியவாதம் இருப்பதாக ஒப்புக்கொள்ள முடியாது. அப்படி ஒன்று தோன்றுவதானால் அது எப்போதோ உருவாகியிருக்க வேண்டும். அதற்கான சந்தர்ப்பம் இதற்கு முன்னர் எத்தனையோ தடவை இருந்தது. மேலும் மலையக மக்களின் இன்றைய பிரச்சினையை தேசியவாத பிரச்சினையாக இனங்காண முடியாது. அவர்கள் இன்று பிரதானமாக எதிர் நோக்கும் பிரச்சினை தோட்ட முதலாளிகளால் ஒடுக்கப்படுவதே. அது தொழிற்பிரச்சினை. மலையக மக்களில் பெரும்பாலானவர்கள் தொழிலாளர்கள். அவர்கள் எதிர்நோக்கும் பிரச்சினை தோட்டத் தொழில் சார்ந்த வர்க்கப்பிரச்சினையே.

"வடக்கில் எழுந்த ஆயுதம் தாங்கிய தீவிர தேசியவாதத்திலிருந்து இது முற்றிலும் வேறுபட்டது"


மலையக மக்கள் முன்னணியின் தலைவரும் தோட்ட வீடமைப்பு நிர்மாணத்துறை பிரதி அமைச்சருமான பெ.சந்திரசேகரன் அவர்களை சந்தித்து இது தொடர்பில் உரையாடிய போது..

“இளைஞர்கள் கைது செய்யப்படுவது புதியதொன்றல்ல ஆனால் கடந்த அரசாங்கத்தின் கைது பற்றிய அணுகுமுறைகளை நாம் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். அவ்வளவு மோசமான அணுகுமுறை இந்த அரசாங்கத்திடம் இல்லை. இவர்களது கைது பற்றி நான் பாதுகாப்பு பிரதி அமைச்சருடன் கதைத்திருக்கிறேன்.

எனது அமைப்பைச் சேர்ந்தவர்களும் கைது செய்யப்பட்டிருக்கிறார்கள் என பேசப்படுகிறது. அவர்கள் எமது கட்சியில் முக்கிய பதவி வகிப்பவர்களாகவோ ஆதரவாளர்களாகவோ அல்லது தொண்டர்களாகவோ இருந்ததில்லை.

தற்போது எழுந்திருக்கும் தேசியவாதம் நியாயமானதே ஆனால் வெறும் ஆர்வத்துடிப்பு மட்டும் இருந்தால் போதாது. ஒரு வகையான ஈர்ப்பை மாத்திரம் வைத்துக்கொண்டு முன்னேற முடியாது. சில மோசமான நடவடிக்கைகள் மற்றவரையும் நாசமடையச் செய்துவிடக்கூடும். ஏனையோரையும் ஈடுபடச்செய்ய இது துணையாக ஆகிவிடும்.” என்கிறார்.

புதிய ஜனநாயக கட்சியின் தேசிய அமைப்பாளர் திரு தம்பையா

'தற்போது இடம்பெற்று வரும் கைதுகள் மிகவும் வன்மையாக கண்டிக்கப்பட வேண்டியவை. கடந்த காலங்களில் ஆட்சி புரிந்த யு.என்.பி. அரசாங்கம் எந்த சட்டங்கள் அடக்குமுறைகள் என்பவற்றைப் பயன்படுத்தி கைதுகளைத் தொடர்ந்ததோ, அதே சட்டங்கள், அடக்குமுறைகள் என்பவற்றைத் தான் இந்த அரசாங்கமும் செய்கிறது என்றால் அர்த்தமில்லை. சென்ற அரசாங்கத்திலிருந்து மாறுபட்ட ரீதியிலேயே இந்த அரசாங்கம் செய்யும் என்ற எதிர்பார்ப்பிலேயே மலையக மக்கள் இந்த அரசாங்கத்துக்கு ஆதரவு வழங்கினர். அதைப் பொய்த்துவிடச் செய்யக்கூடாது.

இந்த கைதுகள் பற்றி இன்னமும் எந்த தமிழ் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களோ, அமைச்சர்களோ குரல் கொடுக்காதது வருந்தத்தக்க விடயம்.

மலையகத் தேசியவாத கோரிக்கைகள் எந்த வடிவத்திலும் எழலாம். அந்த கோரிக்கைகளை ஆராய்ந்து நிறைவேற்றுவதற்குப் பதிலாக அதை அடக்க முயற்சித்தால் அது மோசமான வடிவம் பெற்றுவிடும். கடந்த காலங்களில் வடகிழக்கில் ஏற்பட்ட அனுபவம்


நன்றி - சரிநிகர் - 09.02.1995
 

இணைந்திருங்கள்


Followers

Support : Copyright © 2013. நமது மலையகம் - All Rights Reserved
Template Created by Creating Website Published by Mas Template
Proudly powered by Blogger |2012 Templates