சட்டம்பிகளே தூர விலகுங்கள்! – என்.சரவணன்

வம்பிழுப்புகளில் இருந்து விலகியே இருந்துவந்திருக்கிறேன்.

என் பயணத்தில் யாரிலும் தங்கியிராது, “கூட்டு”, “குழுவாதம்” என்பதற்குள் அகப்படாது தனித்தே எனது பயணத்தை மேற்கொண்டு வருகிறேன். இந்தப் பயணத்தில் எதிர்கொண்டுவந்த நெருக்கடிகளின் அரசியலையும், இலக்கு வைப்புகளின் நுணுக்கமான அரசியலையும் நான் கற்று கடந்தே வந்திருக்கிறேன். அந்த அனுபவத்தில் இருந்து தான் எனது அணுகுமுறையையும் தீர்மானிக்கிறேன். இதில் எவரோடும், எந்த சக்திகளோடும் சமரசம் செய்து கொள்வதில்லை. காயப்படுத்தியவர்களை ஒருபோதும் துரத்திச் சென்று பழிவாங்க எண்ணியது கூட கிடையாது. தூர விலகிவிடுவேன். அல்லது தூர விலக்கிவிடுவேன். அது மட்டுமே எனது வழி.

இந்த அனுபவ அணுகுமுறைகளில் இருந்து தான் என்னை சீண்டுபவர்களையும் எதிர்கொள்கிறேன். அப்படி எழுதிய எனது முக நூல் பதிவில் (கட்டுரையில் இறுதியில் இணைத்திருக்கிறேன்) நான் யாரைக் குறிப்பிட்டேன் என்பதை இப்போதே வெளியிடவேண்டும் என்று சிலர் நிர்பந்திக்கிறார்கள். முதல் பதிவிலேயே “யார் என்று கேட்காதீர்கள்” என்று தெளிவாகவே இட்டபின்னரும் அதே கேள்வியை திரும்பத் திரும்ப கேட்டபோதும் கூட சளைக்காமல் இருந்தேன்.

ஆனால் மு.நித்தியானந்தன் முகநூலில் சில தடவைகள் வந்து அதே கேள்வியை கேட்டுவிட்டு நான் பதில் அளிக்காத நிலையில் முகநூல் உட்பெட்டியில் நேற்று இரவு (20.05.2020 நோர்வே நேரப்படி இரவு 11.28க்கு) வந்து கடுமையாக எழுதியிருந்தார். இப்போதும் நான் மூலக்கேள்விக்கு பதில் சொல்லப்போவதில்லை என்பதை சொல்லிகொள்கிறேன். அதேவேளை நித்தியின் இந்த அணுகுமுறைக்கு நான் பதில் சொல்லியாகவேண்டும். அவர் எழுதிய கீழ்வரும் பதிவும். அவருக்கு நான் எழுதியதும் இங்கே வெளியிடுகிறேன்.

சரவணன், என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறீர்கள்? Rodiya சமூகம் , மகாவம்சம் என்பதெல்லாம் இப்போ பெரிய பிரச்னை இல்லை.என் மீது அநியாயமான ஐயங்கள் எழுப்பப்பட்டு வருகின்றன. உங்களுக்கு இதில் எந்த moral பிரச்னையும் இல்லையா? நீங்கள் யாரையோ நினைத்துக்கொண்டு எழுதப்போய், உங்களுக்கு ஒழுங்காய் எழுதத்தெரியாமல், இப்போது என்னை எல்லோரும் சந்தேகப்படும் நிலைக்குத்தள்ளியிருக்கிறீர்கள்.இதற்கு நியாயம் செய்யவேண்டும் என்று உங்களுக்கு த்தெரியவில்லையா?ஒரு அப்பாவி மனிதனின் மீது உங்களுடைய பொறுப்பற்ற முகநூல் பாய்ச்சல் மூலம் சேறு வீசப்படுகின்றது என்பது உங்களுக்குப் புரியவில்லையா?உங்களுடைய Rodiya சமூகம் பற்றிய ஆய்வுகளை நிறுத்துங்கள்.அதனை விட சமூகத்தில் அநியாயமாக ஒருவனுக்கு அநியாயம் உங்களால் இழைக்கப்படுகிறது என்பது உங்களுக்கு புரிகிறதா?பதில் சொல்லுங்கள். நீங்கள் இப்போது அமசடக்கியாக இருக்கப்பழகாதீர்கள்  . முதலில் உங்களால் ஒருவர் மீது அநியாயம் இழைக்கப்படுகிறது   எனபது மிக மிக வெளிப்படையாக தெரிகின்றபோது நீங்கள் காக்கின்ற மெளனம் அசிங்கமாக இருக்கிறது.எழுத்து என்பது புனிதமான ஒன்று.
மீண்டும் மையைப் பூசுகின்றேன்!
இதெல்லாம் இப்போது பெரிய பிரச்னை இல்லை.இதற்கெல்லாம் அவசர-அவசியமாக like போடவேண்டியதில்லை. என்னுடைய கேள்விக்கு பதில் சொல்லுங்கள்.

இனி என் பதில்...

இதில் உங்களுக்கு என்ன அநியாயம் நடந்தது... ஏன் நீங்கள் கொதிக்கிறீர்கள். ஏன் என்னோடு நேரடியாக இந்த வன்மம். //Rodiya சமூகம் , மகாவம்சம் என்பதெல்லாம் இப்போ பெரிய பிரச்சினை இல்லை.... Rodiya சமூகம் பற்றிய ஆய்வுகளை நிறுத்துங்கள்.// போன்ற ஆணைகளை நான் ஏன் ஏற்கவேண்டும். அந்தப் பணிகளுக்கு முன்னாள் இந்தக் கேள்விகள் எனக்கு எந்த முக்கியத்துவமும் இல்லை. இப்படி நிறுத்த ஆணையிடும் அதிகாரியாக எப்போது ஆனீர்கள்? எனது பணிகளை கட்டுப்படுத்தும் அதிகாரி எவரும் இதுவரை இல்லை என்பதையும் சொல்லக் கடமைப்பட்டுள்ளேன்.

உங்களை ஏன் எல்லோரும் சந்தேகப்படுகிறார்கள். நான் அதற்கு ஏன் பொறுப்பாக வேண்டும்? இதுவரை என்னோடு தனிப்பட தொடர்புகொண்டு விசாரித்த எவரிடமும் நான் எவரின் பெயரையும் குறிப்பிட்டதில்லை. அவரவர் அனுமானங்களுக்கு நான் ஏன் பொறுப்பாக வேண்டும். சம்பந்தப்பட்டவர்களுக்கு என் செய்தி போய் சேர வேண்டும் என்பது மட்டும் தான் எனது நோக்கம். யாரையும் காயப்படுத்துவது அம்பலப்படுத்துவது எனது நோக்கம் இல்லை. அதனால் தான் முதல் பதிவிலேயே "யார் என்று கேட்காதீர்கள்" என்று பதிவுசெய்தேன். நான் கட்டாயம் பெயரை சொல்லியாகவேண்டும் என்றும் அதை இப்போதே சொல்லியாகவேண்டும் என்கிற சட்டம்பித்தனங்களுக்கு நான் பலியாகத் தேவையில்லை என்கிற தெளிவில் இருக்கிறேன்.

அவரவர் இடையில் வந்து அவரவர் அரசியலை செய்துவிட்டுப் போவார்கள். அந்த வம்புக்குள் வீணாக எனது உழைப்பையும், சக்தியையும் நேரத்தையும் செலவிட நான் தயாரில்லை. எனவே தான் அந்த சட்டம்பிகள் தமது பதிவை இட்டு அதற்கு கூட்டொப்பாறி செய்வதற்காக பலரையும் tag செய்த போதும் நான் அவை எனது பார்வைக்கு கிட்ட கூட வரக்கூடாது என்பதில் தெளிவாக இருந்தேன். அவை நேரடியாக எனது பெயரைப் பயன்படுத்தி அவதூறு செய்யும் கைங்கரியம். அந்தக் "கூட்டு" ஏன் இப்படி செய்கிறது என்பதை நான் தெளிவாக அறிந்தே வைத்திருக்கிறேன். அவர்களுக்கான பதிலை எப்படி, எந்த நேரத்தில் முன்வைக்கவேண்டும் என்பதை நான் தான் தீர்மானிக்க வேண்டும். அந்த எனது தெரிவை வேறு எவருக்கும் தாரை வார்த்துவிடவில்லை.

இதுவரை நேரடியாக தொடர்பு கொண்டு விசாரித்த எவரிடமும் நான் பெயரைக் குறிப்பிட மறுத்தேன். ஏன் மறுத்தேன் என்பதற்கு எனக்கான சுய தெளிவு உண்டு. அந்த எவருமே என்னை நிர்பந்திக்கவில்லை. நாகரிகமாக நிறுத்திக்கொண்டார்கள். அத்தோழர்களில் பலர் இவற்றுக்கெல்லாம் பதில் அளித்து உங்களை விரயப்படுத்திக்கொள்ளாதீர்கள் என்றே எனக்கு ஆலோசனையும் வழங்கினார்கள். நானும் அதையே பின்பற்றிவருவதாக அவர்களுக்கு பதிலளித்தேன்.

நான் எவருக்கு சேறு பூசினேன்?  யாருக்கு அநியாயம் இழைத்தேன்? இழைக்கப்பட்டவர் வந்து என்னிடம் கேள்வி கேட்கட்டும்?

//அசிங்கமாக இருக்கிறது.எழுத்து என்பது புனிதமான ஒன்று.//  என்று கூறும் நித்தியிடம் நான் ஒன்றைக் கேட்கிறேன். “Rodiya சமூகம் , மகாவம்சம் என்பதெல்லாம் இப்போ பெரிய பிரச்சினை இல்லை.... Rodiya சமூகம் பற்றிய ஆய்வுகளை நிறுத்துங்கள்.” என்று நீங்கள் சொல்வது அசிங்கமா? ஒருவரை நேரடியாக பெயர் கூறி அம்பலப்படுத்தாமல், காயப்படுத்தாமல் நான் கேள்வி கேட்டது அசிங்கமா?

இன்னொருவர் எதை எழுதவேண்டும் எதை எழுதக் கூடாது என்பதை கட்டளையிடுவது அசிங்கமா? வம்புக்கு போகாமல் அமைதிகாப்பது அசிங்கமா?

நித்தி! “எழுத்து என்பது புனிதமான ஒன்று.” அல்லவா.

மே 10 ஆம் திகதி நான் முகநூலில் பதிவு செய்த பதிவு

புலமைத்துவ செருக்கில்லா பேராசிரியர் சிவத்தம்பி அவர்களிடம் லண்டன் திறனாய்வாளர் கற்றுக்கொள்ள வேண்டியவை.

இன்று பேராசிரியர் சிவத்தம்பி அவர்களின் பிறந்த நாள்

“புதிய தலைமுறை எங்கள் தோள்களில் ஏறி நின்று உலகத்தைப் பார்க்கும்”

என்றார் சிவத்தம்பி சேர். அந்தளவு அவர் தனக்கடுத்த தலைமுறையை உருவாக்குவதில் பேரவா கொண்டவர். அவரிடம் நாங்கள் ஒரு விடயத்தை அறிவதற்காக சென்று சந்தித்தால் அவர் இன்னும் பல கதவுகளையும் எமக்கு திறந்து காட்டி வெளிச்சங்களுக்கு வழிவிடுவார்.

நான் எழுதும் எழுத்து சிங்களத்தில் இருந்து பிரதிபண்ணியவை என்று லண்டனில் உள்ள ஒரு திறனாய்வாளர் பரவலாக புறம்கூறித்திரிவதாக அறிந்தேன். சுருக்கமாக அவருக்கு சொல்ல வேண்டியது என்னவென்றால்

• என்னை நன்றாக அறிந்தவர் அவர். உரிமையுடன் அந்தக் கேள்வியை எழுப்புவதற்கு தடையாக எமக்கிடையில் எந்த இடைவெளியும் கிடையாதே. அதை என்னிடமே நேரடியாக வினவியிருக்கலாம். அதை செய்யாத நிலையில் அவரின் இழித்தனமான சிறுமை என்றே நான் இனி அவரைக் கணிக்க முடியும்.

• இதுவரை நான் எழுதியதில் ஒரு கட்டுரையையாவது அது சிங்களக் கட்டுரையின் “கொப்பி” என்று உறுதிபடுத்தினால் நான் இனி எழுதுவதை நிறுத்திவிடுவேன். எனவே அவரின் முதுகெலும்புக்கு இதை ஒரு சவாலாக எடுத்துக்கொள்ளலாம்.

• சிங்கள மொழியறிவு எனது எழுத்துக்களுக்கு ஒரு உந்துதல் என்பதை நான் சகல இடங்களிலும் பகிரங்கமாகவே சொல்லித் திரிவதன் மூலம் ஏனைய எழுத்தாளர்களும் அம்மொழியைக் கற்று தமது ஆய்வுகளை விரிக்கவைக்கவே விரும்புகிறேன்.

• சிங்கள படைப்புகள் என்னை சில சந்தர்ப்பங்களில் தமிழில் எழுதுவதற்கான தலைப்புகளையும் திட்டங்களையும், தூண்டல்களையும், ஆதாரங்களையும் தந்திருக்கின்றன என்பது உண்மை. ஆனால் ஒருபோதும் எந்தக் கட்டுரையும் பிரதிசெய்வதாக இருந்ததில்லை.

• பெரும்பாலான எனது ஆய்வுக் கட்டுரைகளுக்கு எங்கெங்கிருந்தெல்லாம் ஆதாரங்களைப் பெற்றிருக்கிறேன் என்பதற்கான அடிக்குறிப்புகளையும், இறுதிக்குறிப்புகளையும் (Footnote & Endnote) தந்தே இருக்கிறேன். அக்கட்டுரைகளின் ஆய்வுப் பெறுமதியை அது பறைசாற்றும் என்பதோடு அவை ஏனைய ஆய்வாளர்களுக்கும் அதனை விரிக்க உதவும். அந்த ஆய்வு நெறியுடன் அணுகுகையில் இவர் மட்டும் எங்கிருந்து இதைக் கண்டு பிடித்திருக்கிறார் என்பதை அறிய விரும்புகிறேன்.

• நான் நடத்தும் நமதுமலையகம் இணையத்தளத்தில் கூட இதுவரை சகல கட்டுரைகளும் எங்கெங்கு இருந்து பெறப்பட்டவை என்பதை நன்றியுடன் ஆதாரம் கொடுப்பது ஒரு ஊடக அறவொழுக்கமாகவே கடைபிடித்துவருகிறேன். அப்படி இருக்கும் போது இந்த அபாண்டத்தை அவர் சொல்லித் திரிவதன் உள்நோக்கத்தை அறிந்துகொள்ள விரும்புகிறேன்.

தயவு செய்து யாரென்று வினவாதீர்கள்? இப்படி ஒரு சந்தேகம் என் குறித்து எவருக்கு வந்தாலும் அந்த சந்தேகத்துக்கான பதிலாக இது இருக்கட்டும் என்பதற்காகவும் இந்தக் குறிப்பை பதிவு செய்கிறேன். கூடவே சம்பந்தப்பட்டவர் என்னை சில வருடங்களாக அணுகும் விதத்தில் எனக்கு இருந்த சந்தேகத்தை உறுதிசெய்துகொண்டேன் என்கிற செய்தியை அறிவிப்பதற்காக்கவுமே இந்தப் பதிவு.

எனவே தான் சொல்கிறேன். “புதியதலைமுறை எங்கள் தோள்களில் ஏறி நின்று உலகத்தைப் பார்க்கும்” என்று புதியவர்களை உருவாக்கிய பேராசியர் சிவத்தம்பி போன்றோர் எங்கே. இந்த சின்னத்தனமான காழ்ப்பு ஆசாமி எங்கே.