இலங்கையின் வரலாற்றை புரட்டிப்போட்ட வரலாற்று நிகழ்வுகளில் ஒன்றாக விஜயபா கொள்ளை நிகழ்வைக் குறிப்பிடுவது வழக்கம். அது நிகழ்ந்து 2021 ஆம் ஆண்டுடன் ஐந்நூறு ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன.
தென்னிலங்கையின் மீதான யாழ்ப்பாணத்தின் ஆக்கிரமிப்பில் இருந்து தற்காத்துக்கொள்ளவே கோட்டை ராஜ்ஜியத்தின் உருவாக்கம் நிகழ்ந்தது எனலாம். யாழ்ப்பாணத்தை அப்போது ஆரியசக்கரவர்த்தி ஆட்சிபுரிந்துவந்தார். தனது படைப்பலத்தால் வடக்கில் இருந்து படிப்படியாக இலங்கையின் நடுப்பகுதியை நோக்கி தனது ஆட்சியை நகர்த்திக்கொண்டு வருவதை உணர்ந்த மூன்றாம் விஜயபாகுவின் தளபதியாக இருந்த அலகக்கோணார அதிலிருந்து தற்காத்துக்கொள்ள ஒரு பெரும் கோட்டையை அமைத்தான். அந்தக் கோட்டை தான் பிற் காலத்தில் கோட்டை ராஜ்ஜியமானது. பின்னர் அதன் ஆட்சியுரிமை 6ஆம் பராக்கிரமபாகுவின் வசமானது.
கி.பி. 1415 ஆம் ஆண்டில் மன்னர் 6ஆம் பரக்கிரமபாகு கோட்டையை தனது ராஜ்யமாகத் தேர்ந்தெடுத்த சந்தர்ப்பத்தில், இலங்கையில் பல பிராந்திய ராஜ்யங்கள் இருந்தன. அதன்படி, ஆரியசக்ரவர்த்தி யாழ்ப்பாணத்தை ஆண்டார், ஜோதியா என்ற நபர் கண்டி ராஜ்ஜியத்தை ஆண்டார். இளவரசர் சபுமல் குமாரயாவை அனுப்பி யாழ்ப்பாணத்தின் ஆரியசக்ரவர்த்தி வம்சத்தை தூக்கியெறிந்த 6ஆம் பராக்கிரமபாகு; இளவரசர் அம்புலுகலவை அனுப்பி, ஜோதிய அரசரையும் தோற்கடித்ததன் மூலம் முழு நாட்டின் பெரும்பகுதி அவரின் ஆட்சியின் கீழ் கொண்டுவரப்பட்டது.
கோட்டை இராச்சியத்தின் பொற்காலம் என்று கருதப்படும் 6ஆம் பராக்கிரமபாகு ஆட்சியின் போது பொருளாதார, சமூக, பண்பாட்டு வளர்ச்சி நிகழ்ந்தது என்று பண்டைய நாளேடுகள் கூறுகின்றன. 6ஆம் பராக்கிரமபாகு கோட்டையை ஒரு சக்திவாய்ந்த ராஜ்யமாக மாற்றினார். 1467 இல் அவரின் மறைவுடன், அந்த ராஜ்யத்தின் வீழ்ச்சி தொடங்கியது.
6 ஆம் விஜயபாகு கோட்டை மன்னரானார்
கி.பி. 1477 ஆம் ஆண்டில், இளவரசர் அம்புலுகல 8 வது வீர பராக்கிரமபாகுவாக கோட்டை இராச்சியத்தின் அரசாட்சியைப் பொறுப்பேற்றார். ஆனால், கி.பி. 1489ஆம் ஆண்டளவில், மன்னர் உடல்நிலை மோசமடைந்ததால் அவரது மகன் தர்ம பரக்ரமாபாகு IX ஆட்சியைப் பொறுப்பேற்றார். போர்த்துக்கேயர் இலங்கைக்கு வந்தபோது கோட்டை மன்னர் வீர பராக்கிரமபாகு VIII ஆட்சி செய்தார் என்று சில மூலாதாரங்களில் கூறபட்டாலும் மேலும் பல ஆதாரங்களின்படி 9வது பராக்கிரமபாகுவே கோட்டைவை ஆட்சி செய்திருப்பதாகத் தெரிகிறது. இவ்வாறு, 9வது தர்ம பராக்கிரமபாகுவிடம் ராஜ்யம் ஒப்படைக்கப்பட்டபோது, அவருக்கு 4 இளைய சகோதரர்கள் இருந்தனர். அவர்கள் பின்வருமாறு பிராந்தியங்களை ஆட்சி செய்து வந்தனர்
- இளவரசர் ஸ்ரீ ராஜசிங்க - மெனிக்கடவர
- சகலகலா வல்லப – உடுகம்பொல
- தானியவல்லப – மாதம்பே
- இளவரசர் விஜயபாகு - ரய்கம
அந்த நேரத்தில் மன்னர் 9ஆம் தர்ம பராக்கிரமபாகு இளவரசர் ஸ்ரீ ராஜசிங்கவை அவரது அரியணைக்கு உரியவராக பிரகடனப்படுத்தினார். இருப்பினும், மிகக் குறுகிய காலத்தில் அவர் இறந்ததும் சகலகலா வல்லப இளவரசராக நியமிக்கப்பட்டார். அந்தக் காலகட்டத்தில், கோட்டை இராச்சியம் தொடர்பான பல மோதல்களின் போது இராணுவம் சகலகல வல்லபா மற்றும் தானிய வல்லப ஆகியோரால் வழிநடத்தப்பட்டது. 9 வது தர்ம பராக்கிரமபாகு தனது ஆட்சிக் காலத்தில் இறந்ததால், சகலகல வல்லபாவை அரியணைக்கு நியமிக்க முடிவு செய்யப்பட்டது. இருப்பினும், அந்த நேரத்தில், அனைவரின் இளைய சகோதரரான விஜயபாகு, விஜயபாகு இந்த வேலைக்கு சரியான மனிதர் என்று அறிவித்த பிறகு, ஆறாவது இளவரசர் விஜயபாகு கோட்டையின் அரசாட்சியை ஏற்றுக்கொண்டார்.
விஜயபா கொள்ளை
ஆறாம் விஜயபாகு மன்னரும் அவரது சகோதரன் சக்கிராயுதபாகுவும் ஒரே மனைவியைத் தான் பகிர்ந்துகொண்டனர். சிங்கள சமூகத்தில் ஒரே மனைவியை பல சகோதரர்கள் மனைவியாக ஆக்கிக் கொண்டு வாழும்வழக்கம் நெடுங்காலமாக இருந்து வருகிறது. இதை அவர்கள் ஒரே வீட்டில் புசித்தல் என்று அழைப்பார்கள். “எக கே கேம” (Eka Ge Kaema - එකගෙයි කෑම) (1) என்கிற அந்த சிங்களச் சொல்லுக்கு தமிழில் “ஒரே வீட்டில் புசித்தல்” என்று அர்த்தம். ஒரு பெண் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட ஆண்களை ஒரே சமயத்தில் மணந்து கொள்வதை ஆங்கிலத்தில் பொலியாண்டரி (Polyandry) என்பார்கள். கண்டிய சிங்கள சமூகத்தில் இந்த இரண்டும் வழக்கத்தில் இருந்திருக்கிறது.
ஆக விஜயபாகு – சக்கிராயுதபாகு ஆகியோருக்கு நான்கு ஆண்கள் பிறந்தார்கள். ஒரு மகன் சிறு வயதிலேயே இறந்துபோனார். புவனேகபாகு, ரய்கம் பண்டார, மாயதுன்ன ஆகியோரே ஏனைய மூவர். சக்கிராயுதபாகுவும் மனைவியும் இறந்து போனதன் பின்னர் விஜயபாகு “கீரிவெல்லே குமாரிஹாமி” என்பவரை இரண்டாந்தாரமாக மணமுடிக்கிறார். “கீரிவெல்லே குமாரிஹாமி”யும் ஏற்கெனவே மணமுடித்தவர். அவருக்கு தேவராஜா (தேவராஜசிங்க என்றும் அழைப்பார்கள்) என்கிற ஒரு மகனும் இருக்கிறார். அந்த மகனுடன் தான் கீரிவெல்ல குமாரிஹாமி மன்னரிடம் குடிபுகுந்தார். பின்னர் தனது மகன் தேவராஜாவுக்குத் தான் எதிர்காலத்தில் மன்னருக்குப் பின் சிம்மாசனத்தை ஒப்படைக்கவேண்டும் என்று “கீரிவெல்லே குமாரிஹாமி” மன்னரை நிர்ப்பந்தித்தார். இறுதியில் மன்னர் அந்த நிர்ப்பந்தத்திற்கு அடிபணிகிறார். ஒப்புக்கொள்கிறார்.
அரசர் தனது மனைவியைப் போலவே தேவராஜாவிடமும் அதிக அன்புடையவர். ஆனால் அப்போது தேவராஜா வயதில் சின்னவர். அவரைவிட மூத்த மனைவிக்குப் பிறந்த மூன்று இளவரசர்களும் பெரியவர்களாக வளர்ந்தவர்கள். ஆனால் அரசர் ஏற்கெனவே இளைய தாரத்துக்கு வாக்குறுதி அளித்துவிட்டார்.
தனது மகனுக்கு அரியணை கிடைக்காமல் போய் விடுமோ என்கிற அச்சத்தில் கீரிவெல்லே குமாரிஹாமி இன்னொரு புறம் சதித் திட்டம் தீட்டினார். இளவரசரின் இரண்டு பிரதமர்களான கந்துரே பண்டாரவும் ஏகநாயக்க முதலியும் சேர்ந்து இரண்டாம் கீரிவெல்லே குமாரிஹாமியின் சதித்திட்டத்தை ஆதரித்தனர்.
இளவரசர் தேவராஜாவுக்கு அரியணையை வழங்க மன்னர் இறுதியின் ஒப்புக்கொண்ட நிலையில் மூன்று மகன்களும் அரண்மனையை விட்டு ஆத்திரத்துடன் வெளியேறினர். தமது தூரத்து உறவினரான அப்போதைய கண்டியின் இரண்டாம் மன்னராக இருந்த ஜெயவீர பண்டாரவிடம் மூவரும் போய் சேர்ந்தனர். ஜெயவீரவின் உதவியுடன், மூன்று இளவரசர்களும் தங்கள் தந்தைக்கு எதிராகப் போராட ஒரு படையுடன் வந்து களனியில் முகாமிட்டனர். விஜயபாகு மன்னர் கோட்டையில் தனக்கு சாதகமற்ற நிலை நிலவுவதைக் கண்ட விஜயபாகு பீதியுற்று, தூதரை அனுப்பி தன் மகன்களை சமாளிக்கமுயன்றான். அத்தகைய தூதர்களை அனுப்பி மூன்று இளவரசர்களையும் சிறைபிடிப்பதே மன்னரின் திட்டம். ஆனால் அதற்கு விலையாக தமக்கெதிராக சதி தீட்டிய ஏகநாயக்க, கந்துறை ஆகியோரின் உயிரைக் கேட்டனர் இளவரசர்கள். அதன்படி, அந்த இருவரும் அரச உத்தரவின் பேரில் களனிக்கு அனுப்பப்பட்டனர். ஆனால் ஏகநாயக்க முதலி தப்பி களனி விஹாராவில் ஒளிந்துகொண்டதால் மரணத்திலிருந்து தப்ப முடிந்தது.
ஆனால் மூன்று இளவரசர்களும் கந்துறை பண்டாராவைக் கொன்ற பிறகு, கோட்டை அரண்மனையை ரகசியமாக முற்றுகையிட்டனர். இளவரசர்களைக் பிடித்து கொல்லும் நோக்கத்துடன் மன்னர் விஜயபாகு இப்படி ஒரு சதி வலையை விரித்திருந்தார் என்கிற தகவலை ஏழு வயது இளவரசர் தேவராஜா, இளவரசர் மாயாதுன்னவிடம் அறிவித்துவிட்டார். அத்தகவலை இளவரசர் மாயதுன்ன தனது சகோதரர்களிடம் அறிவித்தார். இதன் விளைவாக கண்டி மன்னர் ஜெயவீரவின் படையின் உதவியோடு அந்நிய கூலிப் படைகளையும் அமர்த்திக்கொண்டு கோட்டைக்கு படையெடுத்தார்கள் சகோதரர்கள். (3) அவர்களைத் தயார் படுத்துவதில் விகாரை பிக்கு ஒருவர் முக்கிய பாத்திரம் வகித்தார். நீங்கள் அங்கு கொள்ளையடிப்பதெல்லாம் உங்களுக்கே என்று அறிவித்தார்கள் மாயாதுன்ன சகோதரர்கள். அரண்மனையிலிருந்த விலைமதிக்க முடியாத பொற்காசுகள், பொன், பொருள், பொக்கிசங்கள் அனைத்தும் கொள்ளையடிக்கப்பட்டன. (3) அரண்மனையை முற்றிலுமாக சூறையாடியதுடன், இறுதியில் சல்மான் என்கிற ஒரு சோனகவீரனை அனுப்பி தனது தந்தையை மாளிகையிலேயே கொலை செய்வித்தனர். (4) கி.பி. 1521 இல் நடந்த இந்த சம்பவமே “விஜயபா கொள்ளை” என்று அழைக்கப்படுகிறது.
கண்டி மன்னருக்கு எப்போதும் தனது ராஜ்ஜியதுக்கு அடுத்துள்ள கோட்டை ராஜ்ஜியத்தின் மீது பெரும் பீதி இருந்துகொண்டே இருந்தது. அதை பலவீனப்படுத்திவிட்டால் அல்லது தனக்கு ஆதரவானவர்களை ஆட்சியில் அமர்த்திவிட்டால் தனது ராஜ்ஜியத்தை நிம்மதியாக ஆளலாம் என்கிற எண்ணமே மேலோங்கியிருந்தது. அதன் விளைவாகவே தந்தையின் ஆட்சிக்கு எதிராக மகன்மார்களின் சதித்திட்டத்துக்கு ஆதரவளித்து கோட்டை ராஜ்ஜியத்தை சின்னாபின்னமாக ஆக்க உதவினார். இதனால் கோட்டை ராஜ்ஜியம் மூன்றாக பிளவு பட்டு ஆட்சி உருவாக்கப்பட்டது.
விஜயபாவைக் கைப்பற்றிய பின்னர், கோட்டை இராச்சியம் மூன்று பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டது
விஜயபா சூறையாடலுக்குப் பிறகு இராச்சியம் மூன்று பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டது.
- கோட்டை - மூத்த மகன் புவனேகாபாகு (பிற்காலத்தில் “7ஆம் புவனேகபாகு மன்னர்” என்று அறியப்பட்டவர்)
- ரய்கம் – பரராஜசிங்க ( பிற்காலத்தில் ரய்கம் பண்டார என்று அழைக்கப்பட்டவர்)
- சீதாவக்க – மாயாதுன்ன (பிற்காலத்தில் சீதாவாக்க மாயாதுன்ன என்று அழைக்கப்பட்ட ஒரு போர் வீர மன்னனும் கூட)
இந்த நிகழ்வே இலங்கை முதற் தடவையாக காலனித்துவத்தின் பிடியில் இலங்கை வீழ்வதற்கு வழி சமைத்தது எனலாம். பலமாக இருந்த கோட்டை ராஜ்ஜியம் பிளவுபட்டு போனதால் போர்த்துக்கேயர்களால் இலகுவாக ஒவ்வொரு அரசரையும் தனித்தனியாக கையாள வழியேற்பட்டது. அவர்களுக்கு இந்தப் பிளவு வசதியானது.
சகோதர யுத்தம்
போர்த்துகேயர், கோட்டை மன்னர் புவனேகபாகுவின் உதவியுடன், கோட்டை இராச்சியத்தில் தங்கள் அதிகாரத்தை விரிவுபடுத்த முயன்றனர். மன்னர் மாயதுன்ன கோபமடைந்து கோட்டை இராச்சியத்தைத் தாக்கியபோது, புவனேகாபாகு மன்னர் போர்த்துகேயர்களின் உதவியுடன் இளவரசர் மாயதுன்னவின் படைகளைத் தாக்கினார். அந்த நேரத்தில் கள்ளிக்கோட்டையில் வசித்து வந்த மலபார் மன்னர் சமோரின் உதவியுடன் அங்கிருந்து முஸ்லிம் படைகளை அழைத்துவந்து மாயதுன்ன கொழும்பு கோட்டையை முற்றுகையிட்டார். போர்த்துக்கேயரின் இலங்கை மீதான ஆக்கிரமிப்பின் போதெல்லாம் இந்த முஸ்லிம் படைகள் அவர்களுக்கு பல தடவைகள் தொல்லை கொடுத்து கவனத்தை திசை திருப்பும் படைகளாக இருந்துள்ளன என்பதை வரலாற்று நூல்கள் பலவற்றில் இருந்து அறிந்து கொள்ளலாம்.
தனது மற்றைய சகோதரன் ரய்கம் பண்டாரவும் தனது படைகளுடன் மாயாதுன்னவுடன் இணைந்துகொண்டார். போர்த்துக்கேயரோ இந்தியாவில் இருந்து கோவாவின் உதவியுடன் இளவரசர் மாயாதுன்னின் படைகளைத் தாக்கி அவர்களை வெளியேற்றினர். இவ்வாறு மன்னர் மாயாதுன்ன கோட்டை ராஜ்யத்தை கைப்பற்ற பல தடவைகள் முயன்றார். கோட்டை ராஜ்ஜியத்துக்கு எதிரான போரை ஒரு வகையில் போர்த்துக்கேயருக்கு எதிரான “காலனித்து எதிர்ப்பு” போராகவும் வரலாற்றில் வியாக்கியானப்படுத்துவது வழக்கம். அது போல மாயதுன்னவுக்கு முஸ்லிம்கள் கொடுத்த ஆதரவை “முஸ்லிம்கள் இலங்கையின் சுதேசியர் பக்கம் நின்ற தரப்பாக” வரலாற்றில் போற்றப்படுவது வழக்கம். மாயாதுன்னவின் அரசவையில் மூன்று முஸ்லிம் அமைச்சர்கள் இருந்திருக்கிறார்கள். மாயாதுன்ன தனது பிரதான ஆலோசகராக முஸ்லிம் ஒருவரைத் தான் அருகில் வைத்திருந்தார்.
கி.பி. 1538 இல் ரய்கம் பண்டாராவின் மரணத்துடன், மன்னர் மாயதுன்ன தனது ராஜ்யத்தை சீதாவக்கவுடன் இணைத்தார், பின்னர் சீதாவக்கவை அந்தக் காலத்தின் மிக சக்திவாய்ந்த ராஜ்யமாக மாற்றினார்.
உள்நாட்டு குழப்பங்கள் வலுக்கின்ற அரசுகள் எல்லாம் அந்நிய ஆக்கிரமிப்புக்குள் இலகுவாக சிக்கிவிட்ட வரலாறை உலகம் முழுவதும் கண்டுள்ளோம். இலங்கை வரலாறு முழுவதும் அப்படிப்பட்ட அந்நிய ஆக்கிரமிப்புக்குள் பல தடவைகள் சிக்கியுள்ளதை அறிவோம். இலங்கையின் உள் முரண்பாடுகளும், நிலையற்ற ஆட்சிகளுமே அந்நியர் ஊடுருவவும், அரசியல் சீரழிவுகளை ஏற்படுத்தவும் ஈற்றில் ஆக்கிரமிக்கவும் ஏதுவாகியுள்ளன. 16 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் போர்த்துகேயர் இலங்கையில் ஆடிய நாடகங்களும், சூழ்ச்சிகளும் சிறந்த உதாரணங்கள்.
1527ஆம் ஆண்டு மாயாதுன்னைக்குச் சார்பாக சமோரினுடைய படைகளும், புவனேகபாகுவிற்குச் சார்பாக போர்த்துக்கேயப் படைகளும் கோட்டையரசின் மீதான உரிமப் போராட்டத்தில் பங்கு கொள்ளத் தொடங்கின. இந்நிலையானது 1539ஆம் ஆண்டு வரைக்கும் நீடித்துச் சென்றது.
நவீன போர்க்கருவிகளைத் தாங்கிய போர்த்துக்கேயருடைய படைகளை எதிர்த்து வெல்வது என்பது மாயாதுன்னைக்கு இயலாத காரியமாகத் தென்பட்டது. இதனால் போர்த்துக்கேயக் கப்பல்கள் கொழும்புத் துறைமுகத்தை விட்டுச் செல்லும் வரை பொறுத்திருந்துவிட்டு, அவை அகன்று சென்றபின், புவனேகபாகுவின் கோட்டை மீது தாக்குதலைத் தொடுக்கும் வழக்கத்தை மாயாதுன்னை பின்பற்றினான். ஆனால் போர்த்துக்கேயர்களது கப்பல்கள் இலங்கையில், கொழும்புத்துறைமுகத்தை வந்தடைந்ததும் மாயாதுன்னை தனது இராச்சியத்திற்கு பின்வாங்கிச் செல்வதுமாகக் காணப்பட்டான். இத்தகையதொரு தொடர்ச்சியான போர்முறையால் புவனேகபாகுவும், போர்த்துக்கேயரும் மிகவும் சலிப்புற்ற நிலையில், 1539ஆம் ஆண்டு போர்த்துக்கேயப் படைகள் மாயாதுன்னையை அவனது சீதாவாக்கை இராச்சியத்தின் எல்லை வரைக்கும் துரத்திச் சென்றன. தப்புவதற்கு வேறு வழியின்றி மாயாதுன்னை போர்த்துக்கேயருடன் ஒருவாறு சமாதானம் செய்து கொண்டதோடு, சமோரினது படைகளை போர்த்துக்கேயரின் வசம் ஒப்படைக்க வேண்டும் என்ற ஒரு நிர்ப்பந்தத்திலிருந்தும் மீளுவதற்காக, சமோரினது படைவீரர் சிலரது தலைகளைக் கொய்து அவற்றைப் போர்த்துக்கேயருக்கு மாயாதுன்னை அனுப்பிவைத்தான். (5)
இந்நிலையில் புவனேகவாகு தான் தொடர்ந்து 25 வருடகாலமாக கோவாவிலிருந்து வந்த போர்த்துக்கேயரின் படையணியினாலேயே தொடர்ந்து காப்பற்றப்பட்டு வந்தமையினை உணர்ந்து கொண்டவனாக போர்த்துக்கேயருக்கு பல விட்டுக்கொடுப்புகளை செய்யத் தொடங்கினான். அவர்களுக்கு படிப்படியாக கொடுத்து வந்த சலுகைகள் ஈற்றில் ராஜ்ஜியத்தையே எழுதி கொடுக்கும் நிலை வரை தொடர்ந்தது.
கோட்டையரசன் புவனேகபாகுவினது நடைமுறைகள் போர்த்துக்கேயருக்கு மிகுந்த நிர்வாக - நடைமுறைச்சிக்கல்களை உருவாக்கியதன் விளைவாக, போர்த்துக்கேயர் 1551 இல் ஒரு போர்த்துக்கேய படையினனைக் கொண்டு களனியில் வைத்து புவனேகபாகு மன்னனின் தலையில் சுட்டுக் கொன்றனர்.
அரச வாரிசான இளவரசன் தர்மபால சிறுவனாக இருந்த காரணத்தினால் அவனது தந்தை வீதிய பண்டார ஆரசனாக பொறுப்பேற்றுக்கொண்டான்.
தர்மபால என்கிற தொன் - ஜூவான்
இலங்கையின் வரலாற்றியலில் தர்மபாலவின் காலம் மிகவும் தனித்துவமானதாக அமைந்தது எனலாம். மிகவும் விசித்திரமான குணாதிசயங்களையும் கொண்டிருந்த தர்மபால மன்னன் போர்த்துக்கேயரின் கைப்பொம்மையாகவே தனது ஆட்சி முறைகளை நடாத்தி வந்திருந்தான். கோட்டையரசில் ஆட்சிபுரிந்த சிங்கள மன்னருடைய முடியுரிமையானது மூத்தசகோதரனிடமிருந்து அடுத்த சகோதரனுக்கே கைமாற்றம் பெற்றுச் சென்றமையைக் காணலாம். ஆனால் தர்மபால விடயத்தில் கோட்டையரசிற்கான முடியுரிமமானது அப்பாரம்பரிய முறைமையை முற்றாக மாற்றியமைத்திருந்தது. அவ்வாறான அரசியல் மாற்றத்தினை தமக்கு சாதகமாக ஏற்படுத்திக் கொடுத்தவர்கள் போர்த்துக்கேயர்களே.
இன்னும் சொல்லபோனால் வழமையான அரசியல் உரிமப்பிரகாரம் புவனேகபாகுவிற்குப்பின் மாயாதுன்னைக்கே கோட்டை இராச்சியம் சென்றிருக்க வேண்டும். அப்படித்தான் ரய்கம் பண்டாராவின் மரணத்துக்குப் பின்னர் ரய்கம் இராச்சியம் மாயாதுன்னவின் வசமானது.
ஆனால் புவனேகபாகு உயிரோடு இருந்த காலத்தில், ரய்கம் பண்டார மரணித்து விட்டமையால், புவனேகபாகு தனது பேரனாகிய தர்மபாலவை கோட்டையரசிற்கு வாரிசாக நியமிப்பதற்கு எண்ணியிருந்தான் எனக் கூறப்படுகிறது. ஆனால் போர்த்துக்கேயரும் அவ்விருப்பத்திற்கு செவிசாய்த்திருந்தனர். ஏனெனில் மாயாதுன்னை கோட்டையரசு முழுவதற்கும் அரசனானால் தமது வியாபாரச் சிறப்புரிமைகள் யாவும் சிதறடிக்கப்பட்டுவிடும் என்பதனை அவர்கள் நன்கறிந்தே இருந்ததனாலாகும். ஆகவே தர்மபாலவின் முடியுரிமத்தை கோட்டையரசில் உறுதி செய்துகொண்டனர்.
1551ஆம் ஆண்டில் புவனேகபாகு கொல்லப்பட்டு இறந்ததும், தர்மபாலவின் தந்தையான வீதிய பண்டார பதிலரசனாக நியமனம் செய்யப்பட்டான். வீதிய பண்டார ஏற்கனவே போர்த்துக்கேயர் மீது அதிவெறுப்புக் கொண்டவனாகக் காணப்பட்டிருந்த காரணத்தினால் கோட்டை இராச்சியத்துடனான கறுவா வியாபாரத்தில் போர்த்துக்கேயருக்குரிய இடத்தினையும், பங்கினையும் கொடுப்பதற்கு மறுத்து விட்டிருந்தான். இவ்வாறான ஒரு பின்னணியில் போர்த்துக்கேயர் வீதிய பண்டாரனுடன் நேரடிச் சமர் செய்தே ஆகவேண்டும் என்கிற முடிவுக்கு வந்தனர். வீதியபண்டாரவை எதிர்த்து நடாத்தப்பட்ட சமரில் போர்த்துக்கேயரின் எதிரியாக அதுவரை இருந்த மாயாதுன்னையும் சேர்ந்து கொண்டான்.
அரச வாரிசான இளவரசன் தர்மபால சிறுவனாக இருந்த காரணத்தினால் அவனது தந்தை வீதிய பண்டார ஆரசனாக பொறுப்பேற்றுக்கொண்டான். பின்னர் தர்மபாலவை கோட்டையரசனாக போர்த்துக்கேயர் நியமித்தனர். ஆனால் கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு ஞானஸ்தானம் செய்யப்பட்டு பெயரையும் தொன் ஜூவான் தர்மபால என்கிற பெயரையும் மாற்றிய பின்னரே தர்மபால கோட்டையரசனாகப் போர்த்துக்கேயரால் பிரகடனப்படுத்தப்பட்டான் என்பதையும் இங்கு கவனிக்க வேண்டும். (6) புவனேகபாகுவின் மகள் சமுத்திரா தேவி. சமுத்திராதேவியை மணமுடித்தவர் தான் வீதிய பண்டார. அவர்கள் இருவருக்கும் பிறந்தவர் தான் தர்மபால. (7) கத்தோலிக்க மதத்துக்கு மாறிய இலங்கையின் முதலாது மன்னர் அவர் தொன் - ஜுவான் - தர்மபாலவின் பரிவான அரவணைப்பின் கீழ் போர்த்துக்கேயர் கோட்டையில் சகலவிதமான சலுகைகளையும் அதிகாரங்களையும் அனுபவித்தனர்.
மகாவம்சம் இருட்டடிப்பு செய்தவை
மகாவம்சம் இன்றும் எழுதப்பட்டு வருவதை அறிவீர்கள். இறுதியாக வெளிவந்த 6 வது தொகுதி 1978 -2010 ஆம் ஆண்டு காலப்பகுதியைக் குறிப்பதை அறிவீர்கள். மகாவம்சத்தின் மூலப் பிரதியாக அறியப்படும் மகாநாம தேரரால் எழுதப்பட்ட முதலாவது தொகுதியானது கி.மு. 483 லிருந்து கி.பி. 362 ஆம் ஆண்டு வரையானது மட்டுமே என்பதை நாமறிவோம். சூளவம்சத்தைத் தான் மகாவம்சத்தின் இரண்டாம் தொகுதியாக குறிப்பிடுவது வழக்கம். கி.பி 301 முதல் கி.பி 1815 வரையான காலப்பகுதியை தொகுத்திருக்கிறது அந்த சூளவம்சம். (8) அந்த இரண்டாம் தொகுதி தொகுதியில் தொன் ஜூவான் தர்மபால என்கிற ஒரு அரசனைப் பற்றிய எந்த கதைகளும் கிடையாது என்பதை இங்கு குறிப்பிட வேண்டும். அது மட்டுமல்ல இந்த “விஜயபா கொள்ளை” பற்றிய விபரங்களும் கூட மகாவம்சத்தில் கிடையாது. அதனால் சில வரலாற்றாசிரியர்கள் இந்தக் கதைக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்காமல் தவிர்த்தும் வந்துள்ளனர். ஆனால் இந்தக் கதைகளை “ராஜாவலிய” என்கிற முக்கியமான வரலாற்று ஆவணத்தில் விபரிக்கப்பட்டுள்ளது.
இந்த விபரங்கள் வேறு பல வரலாற்று ஆவணங்களிலும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அதன் பிரகாரம் 1598 வரை கோட்டை அரசை ஆண்ட இறுதி அரசன் தொன் ஜூவான் தர்மபால. “சிங்கள இலக்கிய வம்சம்” என்கிற நூலை வரலாற்று தொடர் நூல் தொகுதிகளை எழுதிய சன்னஸ்கல புஞ்சிபண்டார இன்னொரு தொகுதியில் தர்மபாலாவின் ஆட்சிக் காலம் 1550 – 1580 என்கிறார். (9)
யாழ் - நல்லூரில் கொல்லப்பட்ட வீதிய பண்டார
1553இல் வீதிய பண்டார சிறையில் இருந்து தப்பி போர்த்துக்கேயருக்கு எதிராக இயங்கி வந்த போது கிறிஸ்தவ மதத்துக்கு மாறுபவர்கள் மீது வெறுப்புற்று அவர்களை ஒடுக்கும் பணிகளிலும் ஈடுபட்டான். சிங்கள அரசின் ஆட்சியதிகாரச் சின்னமாக கருதப்பட்ட புத்தரின் புனித தாதுப்பல்லைக் கவர்ந்துகொண்டு, தன் பட்டாளத்தோடு வடக்கே யாழ்ப்பாணத்துக்கு தப்பிச் சென்றான்.
யாழ்ப்பாணத்தை அன்று ஆண்ட சங்கிலி மன்னன் அந்த நேரத்தில் போர்த்துகேய ஆட்சியை நாட்டிலிருந்து விரட்ட பிரயத்தனப்பட்டுக்கொண்டிருந்த அரசன். தனது பட்டாளம் சகிதம் வந்த வீதிய பண்டாரவை அவர் வரவேற்று பாதுகாத்தார்.
இருவருக்கும் இடையிலான பேச்சுவார்த்தையைத் தொடர்ந்து சிங்கள – தமிழர்கள் ஒன்றிணைந்த சுமார் 20,000 துருப்பினரைக் கொண்ட ஒரு படை உருவாக்கப்பட்டது. ஒரு குறிப்பிட்ட நாளொன்றின் போது மாலைவேளை பிரமாணம் எடுக்கும் உற்சவத்துக்காக தமிழ் படையினர் யாழ்ப்பாணம் நல்லூர் கோவிலில் கூடியிருந்தனர்.
வீதிய பண்டாரவும் அவருக்கு நெருக்கமான பல சிங்கள தலைவர்களும் அதில் பங்கேற்றனர். இதற்கிடையில், எதிர்பாராத ஒரு துர்ச்சம்பவம் நிகழ்ந்தது. ஏதோ தவறுதலாக எங்கோ தீப்பற்றி வெடித்துச் சிதறி அத்தீயின் ஒரு பகுதி வீதிய பண்டார இருந்த பகுதிக்கு அண்மையில் இருந்த வெடிமருந்தின் மீது விழுந்து திடீரென தீப்பற்றி எரிந்தது.
தன்னைக் கொல்வதற்காக திட்டமிட்டு மேற்கொள்ளப்பட்ட சூழ்ச்சியென கருதிக்கொண்ட வீதிய பண்டார உடனேயே தனது வாளை வெளியில் எடுத்தார். உடனேயே அங்கு அவருடன் வந்த சிங்களத் தலைவர்களும் அவரைப் போலவே அவரைச் சூழ்ந்தபடி வாளை வெளியில் எடுத்து சண்டைக்குத் தயாரானார்கள். வீதிய பண்டாரவின் ஆட்கள் தம்மைத் தாக்கத் தயாராக இருப்பதாக எண்ணிக்கொண்ட தமிழ் படைத் தலைவர்களும் தங்கள் வாள்களை உயர்த்தினர். (10)
ஒரு கணத்தில் அது இரு தரப்பினருக்கும் இடையிலான கடுமையான போராக மாறியது. பெரும்போர் வீரனான வீதிய பண்டாரவின் வாளுக்கு தமிழ் வீரர்கள் இரையாகி வீழ்ந்தார்கள். இப்படி பலரும் மரணிக்கவே சண்டை முற்றி மேலும் பல தமிழ் வீரர்கள் அவரைச் சூழ்ந்து கொண்டு அவரைத் தாக்கத் தொடங்கினர்.
வீதிய பண்டாரவை எதிர்கொள்ள வழிதேடிய ஒரு படையினன் அங்கிருந்த புளியமரத்தின் மீது ஏறி ஒரு ஈட்டியை வீதிய பண்டாரவின் மீது வேகமாக எறிந்தான். அங்கேயே வீதிய பண்டார இறந்துபோனார். (11) வீதிய பண்டாரவின் இந்தச் சாவை சில சிங்கள வரலாற்றாசிரியர்கள் தமிழர் சூழ்ச்சி செய்து சிங்கள அரசரை கொன்றுவிட்டதாக சித்திரிக்கிற போதும் பல இடங்களில் அதை ஒரு தற்செயல் விபத்தாகவே ஒப்புக்கொள்வதை காணமுடிகிறது.
இலங்கையை அந்நியருக்கு எழுதிக் கொடுத்த சாசனம்1580 ஓகஸ்ட் 12 அன்று மன்னர் தொன் ஜூவான் தர்மபால போர்த்துக்கேயரின் நிர்பந்தத்தின் விளைவாக கோட்டை ராஜ்ஜியத்தை அவர்களுக்கு பரிசாக அளிப்பதாக உயில் (மரண சாசனம்) எழுதி கொடுத்தான். (12) அந்நியராகிய போர்த்துக்கேயருக்கு இருக்க இடம் கொடுத்து, வியாபாரம் செய்வதற்கு அனுமதி வழங்கி, மதத்தைப் பரப்புவதற்கு உரிமம் வழங்கியதோடு, முடிவில் நாட்டையாட்சி புரியவும், தமது குடியேற்ற நாட்டு பரிபாலனத்தை இங்கு மேற்கொள்ளவும் கோட்டையரசர்கள் சிறந்த சந்தர்ப்பத்தை ஏற்படுத்திக் கொடுத்து விட்டிருந்தனர். தர்மபாலவுடனான போர்த்துக்கேயர்களின் தொடர்பும் உறவு நிலையும் கோட்டையரசில் ஒரு புதிய அரசியல் யுகத்தினையே தோற்றுவித்து விட்டிருந்தது.
கோட்டையை எழுதிக்கொடுத்த வேகத்தில் போர்த்துகேயர் கொழும்பில் பல இடங்களிலும் தமது தேவாலயங்களை அமைத்தனர். பௌத்தர்களின் பாரம்பரிய விகாரையான களனி விகாரையும் அவர்களுக்கு எழுதிக் கொடுக்கப்பட்டது. அந்த விகாரையில் இருந்து வந்த வருமானத்தையும்சேர்த்து இந்த கத்தோலிக்க தேவாலயங்களின் விரிவாக்கத்துக்கு வழங்கினார்கள்.
1521ஆம் ஆண்டில் கோட்டை இராச்சியமானது மூன்றாகப் பிரிக்கப்பட்ட போது, மாயாதுன்னை சீதாவக்கையைப் பெற்றிருந்தான் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. ரய்கம், கோட்டை ஆகிய இரு ஆட்சிப் புலங்களுக்கிடையே சீதாவாக்கை இராச்சியம் அமைந்து காணப்பட்டது. பாரம்பரிய உணர்வும், வீரமும், தேசாபிமானமும் ஒருங்கே கொண்டிருந்த மாயாதுன்னையும் அவனது மகனான முதலாம் இராஜசிங்கனும் சீதாவக்கை இராச்சியத்தினை பலவழிகளிலும் பலமடையச் செய்து, தனித்துவமான ஒரு பண்பாட்டு நிலைக்களனாக உருவாக்கியிருந்தமை இலங்கை வரலாற்றில் அது பதிவு செய்யப்படுவதற்குக் காரணமாயிற்று. ரய்கம் பண்டார மரணமடைந்தது ரய்கம் இராச்சியத்தையும் சீதாவாக்கையுடன் இணைந்து, விஸ்தரித்ததோடு, இவ்விரு இராச்சியங்களுக்குமான நிலையான பாதுகாப்பினை பெற்றுக் கொடுப்பதற்காக முதலில் யாழ்ப்பாண அரசுடனும், பின்னர் தென்னிந்திய அரசுகளுடனும் தொடர்புகொண்டு, போர்த்துக்கேயரின் தாக்குதல்களிலிருந்து சீதாவாக்கையை மீட்டெடுப்பதற்கு முனைந்திருந்தான். முதலாம் இராஜசிங்கன் அந்த வழிமுறையில் ஒரளவிற்கு வெற்றியும் அடைந்திருந்தான் எனக் குறிப்பிடலாம்.
கோட்டை இராச்சியத்தையும், தொன் ஜூவான் தர்மபாலவையும் பாதுகாத்து, நிர்வகிக்க வேண்டிய பொறுப்பு போர்த்துக்கேயருக்கு ஏற்பட்டுக் கொண்டமை காரணமாக சீதாவாக்கை இராச்சியத்தின் இறைமையில் போர்த்துக்கேயர் கவனம் செலுத்த முடியாமற்போனது. அதே நேரத்தில் இந்தியாவிலுள்ள போர்த்துக்கேயரின் வர்த்தக மையங்களிலும் பண்டகசாலைக் குடியேற்றங்களிலும்
போர்த்துக்கேயருக்கெதிரான கலகங்கள் ஆங்காங்கு தோற்றம் பெறத் தொடங்கியபோது கொழும்புத்துறைமுகத்தினையும் கோட்டை இராச்சியத்தினையும் ஏககாலத்தில் பாதுகாப்பது மிகவும் கஷ்டமான காரியம் என்பதனையுணர்ந்த போர்த்துக்கேயர் 1565ஆம் ஆண்டு கோட்டையரசினின்றும் தர்மபாலவுடன் நீங்கி வந்து, கொழும்புத் துறைமுகப் பரப்பில் தமது வாணிப முகாம்களையொட்டி வாசம்செய்யத் தொடங்கினர் இவ்வரிய சந்தர்ப்பத்தை நன்கு பயன்படுத்திக் கொண்ட மாயாதுன்னை கோட்டையையும், அதன் நீண்ட கரையோரப் பரப்பினையும் கைப்பற்றித் தனது சீதாவாக்கை இராச்சியத்துடன் இணைத்துக் கொண்டான். இவ்விணைப்பின் பின்னர் போர்த்துக்கேயரைக் கொழும்புத் துறைமுகப்பரப்பினின்றும் வெளியேற்றுவதற்காக அவன் பல முறைகள் முயன்றும் அது கைகொடுக்க முடியாத காரியமாயிற்று.
விஜயபா கொள்ளை பற்றிய வரலாற்றுத் தகவல்கள்
தொன் ஜூவான் தர்மபாலவின் மூலம் தான் இறுதியில் போர்த்துக்கேயருக்கு கோட்டை இராச்சியத்தை பரிசுப் பத்திரத்தில் எழுதி கொடுக்கப்பட்டது என்பதை நினைவில் கொள்ள வேண்டும். இதுவே போர்த்துகேயரிடம் இலங்கை மிகவும் எளிமையாக எழுதிக்கொடுத்த கதை. இலங்கை காலனித்துவத்துடம் முதற்தடவையாக பறிபோன கதை. அந்தக் கதைக்கு முத்தாய்ப்பாக அமைந்தது இந்த “விஜயபா கொள்ளை” எனப்படுகிற பிரசித்தி பெற்ற நிகழ்வு. ஆங்கிலத்தில் இதனை “Vijayaba kollaya” (Sack of Vijayabahu) என்றும் சிங்களத்தில் “විජයබා කොල්ලය” என்றும் அழைப்பார்கள்.
“விஜயபா கொள்ளை” என்கிற பெயரிலேயே இலங்கையின் பாடப்புத்தகங்களிலும் இந்த நிகழ்வு கற்றுக்கொடுக்கப்பட்டு வருகிறது. சிங்களத்தில் இதைப் பற்றி பல இலக்கிய படைப்புகள் உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. வரலாற்று நூல்களெங்கும் இந்த சம்பவம் நிறைந்துள்ளன. தமிழில் மிகவும் அரிதாகவே இந்த சம்பவம் மிகச் சுருக்கமாகப் பேசப்பட்டுள்ளது எனலாம்.
“விஜயபா கொள்ளை” பற்றிய செய்திகள் மகாவம்சத்தில் இல்லை. "ராஜாவலிய" போன்ற நூல்களில் உள்ளன. அதற்கு வெளியில் அறிய மிகவும் முக்கியமான மூல விபரங்களைக் கொண்ட நூலாக கருதப்படுவது (Conquista Temporal e Espiritual de Ceylão) “இலங்கையை ஆத்மீக லௌகீக துறையில் வெற்றி பெறல்”என்கிற நூல். இந்த நூல் போர்த்துகேயர் இலங்கையில் இருந்து விரட்டப்பட்டு 12 ஆண்டுகளின் பின்னர் அதாவது 1687 இல் கத்தோலிக்க பாதிரியார் குவைறோஸ் எழுதியது. பெர்னான்டோ டி குவைறோஸ் (Fernão de Queirós, 1617- 1688) இலங்கையில் நெடுங்காலம் தங்கியிருந்த போர்த்துக்கேய மதபோதகர். போர்த்துக்கேய இலங்கை தொடர்பான பல விபரங்களை உள்ளடக்கிய இந்த நூலை போர்த்துக்கேய காலத்து காலனித்துவ ஆட்சி பற்றி எழுதுபவர்கள் அனைவரும் தவறவிடாத / தவறவிடக்கூடாத நூல். 1687இல் அது எழுதி முடிக்கப்பட்டாலும் அது கையெழுத்துப் பிரதியாகவே மூன்று நூற்றாண்டுகளாக கிடப்பில் இருந்தது. பின்னர் அதை இலங்கை அரசு 1913 இல் இருந்ததை இருந்தபடியே கையெழுத்துப் பிரதியாக டச்சு மொழியிலேயே வெளியிட்டது. அதன் பின்னர் இந்த நூலை பிரபல வரலாற்றாசிரியர் எஸ்.ஜி.பெரேரா ஆங்கிலத்துக்கு மொழிபெயர்த்து மூன்று தொகுதிகளாக The Temporal and Spiritual Conquest of Ceylon என்கிற தலைப்பில் 1930 இல் வெளியிடப்பட்டது. இந்த மொழிபெயர்ப்பின் திருத்திய பதிப்பு 1992 இல் வெளியானது. இந்த மொழிபெயர்ப்பை திருத்திய பதிப்பு 1992 இல் வெளியானது. இந்த நூலில் விஜயபாகு கொள்ளையை “Vigia-Bau-Code” என்று அழைப்பதை கவனிக்கலாம். (13)
இலங்கையில் - தந்தைகொல்லி கதைகள்
நேரடி இரத்த உறவுகளைக் கொன்று சிம்மாசனத்தையும், அதிகாரத்தையும் கைப்பற்றிய செய்திகள் உலகளவில் நிகழ்ந்திருக்கும் கதைகள் தான். இலங்கையின் சரித்திரத்தைப் பொறுத்தளவில் அப்படி ஏராளமான கதைகளைக் காணலாம். சிங்கள எழுத்தாளர்கள் பலர் கூட சிங்கள பௌத்தர்களின் புனித நூலான மகாவம்சத்தை ஆதாரம் காட்டி இதனைப் பட்டியலாகவே சுட்டிக்காட்டியுமுள்ளனர்.
மகாவம்சத்தின் தொடக்கத்திலேயே சிங்கள இனத்தின் தோற்றம் குறித்து கூறப்படுகிறது. சிங்கள இனத்தின் தோற்றம் விஜயனின் இலங்கை வருகையிலிருந்து தொடங்குவதாகக் கூறுகிறது மகாவம்சம். அந்த விஜயனின் தந்தை சிங்கபாகு தனது தந்தையான சிங்கத்தின் தலையைக் கொய்து கொன்ற கதையே இந்த “தந்தை கொல்லி” கதையின் முக்கிய ஆரம்பம் எனலாம்.
இலங்கையின் பழம்பெரும் மன்னர்கள் பற்றிய விபரங்களை மகாவம்சம், சூளவம்சம், தீபவம்சம், ராஜாவலிய போன்ற நூலிகளில் இருந்து தொகுக்கலாம். அதன் படி 194 மன்னர்கள் பற்றிய குறிப்புகள் உள்ளன.
- அவர்களில் 175 பேர் சிங்கள மன்னர்கள்
- 19 தமிழர்கள் அல்லது அந்நிய தேசத்து மன்னர்கள்
- சிங்கள மன்னர்களில்
- 05 பேர் “தந்தைகொல்லிகள்” என அடையாளப்படுத்தப்பட்டவர்கள். அதாவது தந்தைமாரைக் கொன்று சிம்மாசனத்தைக் கைப்பற்றியவர்கள்.
- 60 பேர் சிம்மாசனத்துக்கு உரிய பட்டத்து இளவரசர்கள் அரசரைக் கொன்று அரசரானவர்கள்.
- 53 பேர் தமது சொந்தச் சகோதரர்களைக் கொன்று அரசரானவர்கள்
- அரசரைக் கொன்று அரசாட்சியைப் பிடித்த தளபதிகள் 30 பேர்
- அரசரைக் கொன்று ஆட்சியைப் பிடித்த இராணி ஒருவர்
- அரசரைக் கொன்று ராஜ்ஜியத்தைக் கைப்பற்றிய ஒரு வாயிற் காவலாளியும் கூட உள்ளார். (14)
இதன் பிரகாரம் உரிய வழியில் இயல்பாக அரியணைக்கு வந்தவர்கள் 25 சிங்கள மன்னர்கள் மட்டுமே உள்ளனர்.
இந்த வழியில் மன்னர் விஜயபாகுவைக் கொன்ற அவரது மூன்று மகன்கள் பற்றிய கதையும் முக்கிய இடத்தை வரலாற்றில் வகிக்கிறது.
நூல்“விஜயபா கொள்ளை” என்கிற சொற்பதம் பிற்காலத்தில் பிரபல்யம் பெறுவதற்கு காரணமாக அமைந்தது “விஜயபா கொள்ளை” என்கிற பெயரில் 1938 ஆம் ஆண்டு வெளிவந்த நாவல்.
இந்நாவலை இயற்றிய டபிள்யு ஏ சில்வா இலங்கையின் பிரசித்திபெற்ற இலக்கியவாதியாக அறியப்பட்டவர். 1890 இல் பிறந்த அவர் தனது 17 வது வயதிலேயே “சிரியலதா” என்கிற தலைப்பில் தனது முதல் நாவலை எழுதிவிட்டார். அதன் பின்னர் பல சிறு கதைகளும் நாவல்களும் எழுதியிருக்கிறார். 1922 இல் அவர் எழுதிய தமிழ் அரசி ஒருவரின் கதையை “லக்ஷ்மி” என்கிற பேரில் வடித்த நாவல் சிங்கள இலக்கியங்களில் மொழிக் கையாள்கைக்கு முன்னுதாரணங்களில் ஒன்றாக கற்பிக்கப்படும் நாவல். பிரபல சிங்கள பண்டிதரான ஈரியகொல்ல ஓரிடத்தில் குறிப்பிடும் போது டபிள்யு ஏ சில்வாவின் படைப்புகளில் உச்சம் தொட்ட படைப்பாக “லக்ஷ்மி”யைக் குறிப்பிடுகிறார். (15)
67 வயதுவரை வாழ்ந்த அவர் இறக்கும்வரை திருமணம் முடிக்கவில்லை. “நான்
இலக்கியத்தை ஏற்கெனவே மணமுடித்தவன் அதற்கு மேல் என்ன?” என்று கேள்வி
எழுப்பியவர். (16) கொழும்பில் அவர் வாழ்ந்த வீடு பின்னர் அவரின் நினைவு இல்லமாக
ஒரு நூதனசாலையாக இன்றும் இயங்குகிறது. அவரின் பெயரில் கொழும்பில் “டபிள்யு
ஏ.டீ.சில்வா மாவத்தை” என்கிற ஒரு பிரதான வீதியும் உண்டு.
இதைத் தவிர சிரியலதா, ஹிங்கன கொல்லா, தெய்யன்கே ரட்டே, தைவயோகய போன்ற அவரின் நாவல்களும் திரைப்படங்களாக்கப்பட்டன. அவரின் சில படைப்புகள் தமிழில் மொழியாக்கம் பெற்றுள்ளன. பாட நூல்களிலும் அவரைப் பற்றியும் அவரின் படைப்புகள் பற்றியும் கற்பிக்கப்படுகின்றன. அவரின் நினைவில்லத்தைப் பார்வையிட பாடசாலை மாணவர்கள் அழைத்துச் செல்லப்படுகிறார்கள்.
திரைப்படம்
“விஜயபா கொள்ளை” என்கிற அந்த நாவலை அப்படியே ஒரு திரைப்படமாக தயாரித்து 2019 ஓகஸ்ட் மாதம் வெளியிடப்பட்டது. இதை இயக்கியவர் இலங்கையின் புகழ்பெற்ற எழுத்தாளரும், ஆய்வாளருமான பேராசிரியர் சுனில் ஆரியரத்ன. மூலக்கதை டபிள்யு ஏ.டீ.சில்வாவின் நாவலாக இருந்தாலும் அதன் பின்னர் இதை ஒரு திரைக்கதைக்கு உரிய வடிவமாக ஆக்கியிருந்தவர் மறைந்த பிரபல சினிமா இயக்குனரான திஸ்ஸ அபேசேகர. திஸ்ஸ அபேசேகர இறுதியாக எழுதிய திரைக்கதை அது. அவர் அதை திரைப்படமாக்குமுன்னர் மறைந்துவிட்டார்.
பேராசிரியர் சுனில் ஆரியரத்ன 20கும் மேற்பட்ட திரைப்படங்களை இயக்கியவர். அது போல 60 திரைப்படங்களுக்கு மேல் திரைக்கதை எழுதியிருக்கிறார். பல நூற்றுக்கணக்கான பாடல்களை இயற்றியிருக்கிறார். நாடகங்களையும் இயற்றியிருக்கிறார். வரலாறு, பண்பாடு, இலக்கியம் சம்பந்தமான ஏராளமான ஆய்வுக் கட்டுரைகளையும் நூல்களையும் எழுதியவர். அவர் எழுதிய “தமிழ் பௌத்தம்” (தெமல பௌத்தயா) என்கிற ஆய்வு நூல் இலங்கையில் தமிழ் பௌத்தத்தின் தோற்றம், வளர்ச்சி, நீட்சி, வீழ்ச்சி பற்றிய விரிவானதொரு நூல். இலங்கையில் தமிழ் பௌத்தம் பற்றி அந்தளவு விரிவான ஒரு நூல் இல்லவே இல்லை எனலாம். யாழ்ப்பாண பல்கலைக்கழகத்திலும் பேராசிரியராக பணியாற்றிய அனுபவம் உள்ளவர். தனது படைப்புகளின் மூலம் அவர் அளவுக்கு தமிழ் மொழி, தமிழ் பண்பாடு, தமிழர் வரலாறு பற்றி சிங்கள மக்களுக்கு எடுத்துரைத்த ஒருவர் இலங்கையில் இல்லை என்பதை உறுதியாகக் கூறலாம். சிலப்பதிகாரம், மணிமேகலை, கண்ணகி பற்றியெல்லாம் சிங்கள இலக்கியங்களுடன் ஒப்பிட்டு பல கட்டுரைகளை எழுதியிருக்கிறார்.
சமீபகாலமாக அவர் இதிகாசக் கதைகளுக்கு முன்னுரிமை வழங்கி சிங்கள திரைப்படங்களை இயக்குவதை காண முடிகிறது. அவர் இயக்கிய உப்பலவன்னா, குசபபா, பத்தினி (கண்ணகி பற்றியது), பிம்பா தேவி போன்ற திரைப்படங்களின் வரிசையில் 2019 இல் “விஜயபா கொள்ளை” திரைப்படத்தையும் இயக்கினார். அவர் அடுத்ததாக இயக்கிக்கொண்டிருக்கிற திரைப்படம் “கதிர திவ்வியராஜா”. அது தமிழ்க் கடவுளரான முருகன் வள்ளி காதல் உறவு பற்றிய கதை. தெய்வானை பாத்திரத்தில் நடிப்பவர் இந்தி நடிகை சொனாக்ஷி ரவாத். முருகனாக நடிப்பவரும் இந்தி நடிகரான சமர் வெர்மனி. விரைவில் இத்திரைப்படம் திரைக்கு வரவிருக்கிறது.
“விஜயபா கொள்ளை” சுனில் ஆரியரத்ன இயக்கம் 23வது திரைப்படம். அந்தக் கொள்ளை, மற்றும் மன்னர் விஜயபாவை இளவரசர்கள் மூவரும் கொலை செய்வது போன்றவற்றை உள்ளடக்கிய திரைப்படமாக இருந்தாலும் அத்திரைப்படத்தின் உள்ளடக்கம் ஒரு காதல் கதையே. இத்திரைப்படம் இப்போது யூடியுப்பில் பார்க்க முடிகிறது. இக்கட்டுரைக்காக பல காட்சிகளை மீண்டும் மீண்டும் பார்க்க நேரிட்டது.
போர்த்துக்கேயருக்கு எதிராகப் போராடும் இரு தளபதிமார்கள் நயனானந்த – அசங்க ஆகியோர். அவர்கள் இருவரையுமே ஏக காலத்தில் காதலிக்கிறாள் நீலமணி என்கிற பிரபுத்துவ குடும்பத்தைச் சேர்ந்த அழகிய பெண். அந்த இரு வீரர்களும் நீலமணியை நேசிக்கிறார்கள். இந்த முக்கோணக் காதலில் மூவரும் ஒருவருக்கொருவர் விட்டுக்கொடுக்க இயலாமல் பல சந்தர்ப்பங்களில் தடுமாறுகிறார்கள்.
ஒரு நாள் போர்த்துக்கேயப் படையினர் நீலமணியின் வீட்டை சுற்றி வளைத்து காவலாளிகளையும் தாக்கிவிட்டு அவளின் பெற்றோரை கொல்வதற்கு எத்தனிக்கிறார்கள். அதுவரை அவர்கள் துரோகி எனக் கருதி வந்த நயனானந்த என்கிற வீரன் அவர்களைக் காப்பாற்றுகிறான். இடையில் அசங்க என்கிற அவர்களின் தளபதியும் இணைந்துகொள்கிறான். அசங்கவும் நீலமணியும் திருமணமாகவிருக்கிற காதலர்கள். சண்டையில் காயமடைந்த அவ்வீரனை இரகசியமாக பாதுகாக்கிறாள் நீலமணி. அவர்களுக்கு இடையில் காதல் உருவாகிறது.
அவர்கள் இருவரும் ஏற்கெனவே நயனானந்தவை தேடிக்கொண்டிருக்கிற அசங்கவிடம் மாட்டிக்கொள்கிறார்கள். சண்டையிடுகிறார்கள். நீலமணி தான் நயனானந்தவையும் காதலிப்பதாகக் கூறுகிறாள். நீலமணிக்காக அந்த சண்டை நிற்கிறது. அசங்க கவலையோடு விட்டுக்கொடுக்கும் நிலைக்கு வந்தடைந்தாலும் நீலமணிக்கு அசங்கவை இழக்கத் தயாரில்லை.
இப்படித் தொடர்கிற கதையின் இறுதியில் பறங்கியருடனான நயனானந்த சிறைப்பிடிக்கபடுகிறான். அவனுக்கு ஏதும் நேர்ந்தால் தான் உயிரோடு இருக்க மாட்டேன் என்றும் அவனை காப்பாற்றுமாறும் அசங்கவிடம் மன்றாடுகிறாள் நீலமணி. பறங்கி முகாமில் இருக்கும் பாதிரியாரின் உதவியுடன் பாதிரியாரின் சீருடையில் முகாமுக்கும் போய் நயனானந்தவை மீட்டு அவனை அனுப்பி விட்டு அந்த இடத்தில் அசங்க இருக்கிறான்.
அதற்கு முன்னர் பறங்கியர் முஸ்லிம் வியாபாரிகளின் கப்பல்களைத் தாக்கியளித்து முஸ்லிம் வியாபாரியின் அழகிய மகளை கவர்ந்து வந்து தளபதியின் ஆசை நாயகியாக முகாமில் வைத்திருக்கிறான். அந்த முஸ்லிம் பெண் அசங்கவை இரகசியமாக விடுவிக்கிறாள். இருவரும் சேர்ந்து பறங்கிப் படையினருடன் மோதுகிறார்கள். அசங்க நீலமணி – நயனானந்த இணைவுக்காக தன் காதலுடன் சேர்த்து தன் உயிரையும் இழக்கிறான்.
விஜயபா கொள்ளை காட்சியில் மன்னர் விஜயபாகுவைத் தேடி அரண்மனைக்குள் மாயாதுன்ன நுழைந்ததும் அங்கு கொல்லப்பட்ட நிலையில் விஜயபாகு இருப்பதாகத் தான் காட்சி அமைக்கப்பட்டிக்கிறது. விஜயபா கொள்ளை நடந்த பின்னர் அரண்மனைக்குள் அசங்க பல சடலங்களைக் கடந்து அமைதியாக நுழைகிறான். அங்கே பிரதான பிக்கு காணப்படுகிறார். என்ன சோகம் இது என்று அசங்க வினவ அதற்கு அந்த பிக்கு “இது தான் “விஜயபா கொள்ளை” என்கிறார்.
இத்திரைப்படத்தில் பறங்கி முகாமில் சிங்கள பெண் நடனமாடுகின்ற போர்த்துகேய சிப்பாய்கள் பாடுகின்ற ஒரு பாடல் உண்டு. பேராசிரியர் சுனில் ஆரியரத்ன இயற்றிய “சிங்கலி நோனே” என்கிற அந்த அட்டகாசமான பாடல் எனக்குள் ஏற்படுத்திய பாதிப்பு தான் இக்கட்டுரையை எழுதத் தூண்டியது.
போர்த்துகேய படைகள், அவர்களின் முகாம், கடலின் தூரத்தில் நங்கூரமிடப்பட்டுள்ள கப்பல்கள், குடியும் கும்மாளமுமாக இருக்கிற பறங்கிப் படைகள் என அக்காலத்தை அழகாக கண்முன் நிறுத்தியிருக்கிறார் பேராசிரியர் சுனில் ஆரியரத்ன.
“விஜயபாகு கொள்ளை”யின் 500 வது வருட நினைவில் பல வரலாற்று உண்மைகளை கட்டவிழ்த்து அறிதலையும் சேர்த்தே நாம் செய்ய வேண்டியிருக்கிறது. குறிப்பாக தமிழில் இக்கட்டுரையைத் தவிர வேறெதுவும் விரிவாக இருக்க வாய்ப்பில்லை என்பதை உறுதியாக கூறலாம். அதேவேளை இக் கதையோடு ஒட்டிய உப கதைகள் பலவற்றைக் கொண்ட ஒரு வரலாற்றுக் கட்டுடைப்பை விரிவாக செய்வதையே பரிந்துரைக்கிறேன்.
உசாத்துணை:
- என்.சரவணன் – “ஒரே வீட்டில் புசித்தல்” : சிங்கள சமூக அமைப்பில் “பல கணவர் முறை” – “சிங்களப் பண்பாட்டிலிருந்து” – குமரன் இல்லம் - 2020
- K. M. De Silva, - History of Sri Lanka - Oxford University Press, 1981 - Sri Lanka
- Paul E. Pieris – Ceylon the Portuguese Era – Vollume 1 – Tisara Prakasakayo Ltd - 1913
- “ராஜாவலிய” நூலில் தான் சலமன் என்பவனை அனுப்பி விஜயபாகுவைக் கொன்றார்கள் என்று குறிப்பிடப்படுகிறது. ஆனால் 1687 இல் போர்த்துகேய - கத்தோலிக்க பாதிரியார் குவைறோஸ் எழுதிய Temporal and Spiritual Conquest of Ceylon நூலில் மூன்று மகன்களும் சேர்ந்து விஜயபாகுவைக் கொன்றார்கள் என்று குறிப்பிடப்படுகிறது.
- செ. கிருஷ்ணராஜா - இலங்கை வரலாறு - பிறைநிலா வெளியீடு - 2005
- தொன் ஜூவான் தர்மபாலவின் பெயரை தமிழில் பல நூல்களில் பெரிய பண்டார என்றும் குறிப்பிடுகின்றனர். இதைவிட சிங்களப் பெயர்களை தமிழ் நூல்கள் பலவற்றில் தமிழ்ப்படுத்தி அழைப்பதால் அவர்களை தமிழர்கள் என்று கருதக்கூடிய தவறையும் வரலாற்றாசிரியர்கள் பலர் செய்து வந்திருக்கின்றனர். குறிப்பாக பெயரின் விகுதியில் “ன்”, “ம்” என்பவற்றை சேர்ப்பதன் மூலம் செய்து வந்துள்ளதை அவதானிக்கலாம். உதாரணத்திற்கு தர்மபால - “தர்மபாலன்”, பண்டார - “பண்டாரம் போன்ற உதாரணங்களைச் சொல்லலாம்.
- K. M. De Silva, - History of Sri Lanka - Oxford University Press, 1981 - Sri Lanka
- என்.சரவணன்- “மகாவம்சம் இன்றும் எழுதப்படுகிறது!” – தினக்குரல் – 2018 ஓகஸ்ட் (பகுதி 1), 28, செப்டம்பர் -2 (பகுதி 2)
- සන්නස්ගල පුංචිබණ්ඩාර, සිංහල සාහිත්ය වංශය, ලේක් හවුස්, කොළඹ, 1964 – p. 360
- H. W. Codrington - Short History of Ceylon - Macmillan and Co, Limited, 1926
- Rajavaliya - Edited by B.Gunasekara - George J.A.Skeen, Government Printer, Ceylon - 1900 - p.86
- “போர்த்துகேயரின் இலங்கை வருகை” இலங்கையின் அரச கல்வி வெளியீட்டு திணைக்களத்தால் வெளியிடப்பட்ட ஆண்டு 9 க்கான “வரலாறு” பாடத்திட்டத்தில் 3 வது அத்தியாயம்.
- Fernao De Queyroz (Author) – Temporal and Spiritual Conquest of Ceylon - Translated From Portuguese By Fr. S.C. Perera. Asian Educational Services – New Delhi - 1992
- இந்த பட்டியல் பல கட்டுரைகளில் காணக்கிடைத்த போதும் இது மேலும் அதிகமாக இறுகக் கூடும் என்பது எனது வாசிப்பனுபவத்தில் கருதுகிறேன். அந்த பட்டியலை முறையாக செய்தால் நிச்சயம் இன்னும் அதிகமாக இருக்கக் கூடும்.
- குமாரஜித் – “விமர்சகர்கள்; அழுக்கைத தேடும் அதிகாரப்பூர்வ ஈக்கள்” என்கிறார் டபிள்யூ. ஏ. த சில்வா” சிலுமின – 24.11.2018
- “மீளப்பிறந்த அறிஞர் டபிள்யூ.ஏ. சில்வா” -தேஷய – 01.06.2019
நன்றி - தாய்வீடு
http://thaiveedu.com/pdf/Thaiveedu_Jan_2021.pdf
Post a Comment
இங்கே உங்கள் கருத்தை பகிரலாம்...